Wat heerlijk, de databundel van de telefoon doet het ook gewoon op vakantie in het buitenland. Martine is er blij mee. Kan ze lekker stukjes blijven tikken voor Tishiergeen hotel. Maar ze is ook benieuwd hoe dat de dynamiek van de vakantie gaat veranderen.
Als wij vorig jaar niet wisten waar onze kinderen uithingen, dan zaten ze in de kantine van de camping. Daar was namelijk een ‘free wifi’ zone en konden de WhatsApps worden bekeken en de Twitter-timeline worden gelezen. Maar vloggers bekijken en skypen, dat werd een beetje lastig. Zeker wat later op de dag, was de WiFi gewoon te overbelast. Ik snapte zo’n campingbaas wel. Je hebt liever dat kinderen meedoen aan je volleybaltoernooi dan dat ze de hele dag op een schermpje zitten te koekeloeren.
We hadden de pech dat onze tent pal stond tegenover de andere vrije WiFi-zone: de kampwinkel. Om twaalf uur ‘s nachts ging daar altijd een enorme slungel naar zijn vriendin bellen. Ik vroeg mij serieus af waarom die twee nog verkering hadden, want ze maakten de hele tijd ruzie in het plat Rotterdams. Ook vertelde hij hoe leuk het was op vakantie. Maar blijkbaar had ze hem nog wel redelijk in de tang, want anders was hij op de camping wel wat anders gaan doen.
Toen ik hem een keer vriendelijk vroeg het gesprek elders voor te zetten, zei hij: ‘Nee, er is hier WiFi’. Daarna was ik niet zo vriendelijk meer en hij vertrok. Hopelijk heeft dat geholpen bij het uitmaken van de verkering.
Ikzelf ging een beetje juichen toen ik hoorde dat je op vakantie gewoon kunt dataroamen zoals in Nederland. Dat scheelt professioneel een hele hoop gedoe. Als kleine zelfstandige moet ik de winkel af en toe wel opengooien, dus de laptop moet aan. Dus net als mijn pubers wil ik bij het aanleggen in een vakantie-oord ook meteen weten wat de WiFi-code is. Zodat ik ‘s morgens vroeg, als alle kinderen nog op een uur liggen, kan rekenen op een redelijk stabiele verbinding.
Ik vind het een heerlijk idee dat ik straks de tethering-verbinding kan aanzetten en gewoon kan werken. Bijvoorbeeld stukjes tikken voor Tishiergeenhotel. En ook niet -zoals vorig jaar- met een Franse SIM-kaart in een MiFi-kastje hoeft te pielen om toch wat MB’s op de computer te kunnen laden.
Mijn kinderen sprongen ook een gat in de lucht. Althans mijn zoon, die een -zij het bescheiden- databundeltje heeft. Benieuwd of het feit dat hij niet zijn bed uit hoeft om zijn Twittertimeline te lezen nog invloed heeft op de toch zijn niet zo grote actieradius (slaapzak, hangmat, tafel, hangmat, slaapzak) op de camping.
Bij het pubervolk van Naomi, die ons mailde vanuit Frankrijk, noopt die ‘gratis’ 3G komt wel tot actie. Zij meldt dat haar kinderen de hele dag met de telefoon in de lucht rondlopen voor het versturen van ‘die ene Snap’. En achterin de auto continu zitten te vergelijken hoeveel 3g iedereen op zijn telefoon heeft. “Het bereik is hier niet zo goed”, meldt ze niet zonder leedvermaak.
