Ineens is die kleine peuter een uit de klauwen gegroeide puber. Met lange ledematen, riekende oksels, stemmen die octaven hoger of lager gaan, en een bijzondere smaak in haar- en kledingstijlen. Dat je dan terugdenkt aan de tijd dat je met dat kleintje eindeloos op schoot zat snappen we, maar er zijn ook dingen die je echt niet meer mist nu die kleine een puber is.
- Opstaan voor dag en dauw
Om half 6 beneden zitten met een klaarwakker kind? Been there, done that. Je puber staat op rond lunchtijd, als jij al een halve dag achter de rug hebt. - Gebroken nachten
Dat vroege opstaan is al een crime, helemaal als je ook nog twintig keer midden in de nacht eruit moest omdat een speen kwijt is, een sok scheef zit, een lamp aan moet, en dan weer uit, iemand een slokje water wil of voorgelezen wil worden. Je puber slapen door. En als je ze niet wakker maakt, doen ze dat dat 24/7. - Hetzelfde boekje willen lezen
Leuk dat boekje van Nijntje, of het verhaal van die mol met die drol op zijn hoofd, maar niet als ze dat elke dag 374 keer willen lezen. Terwijl jij het verhaal inmiddels uit je hoofd oplepelt roept je kind steevast, als de laatste bladzijde is omgeslagen, ‘nog een keer!’. - Discussiëren over de kleren die ze aan willen trekken
‘Waarom mag ik mijn winterjas niet aan in de zomer? Waarom mag ik geen sokken in mijn teenslippers? Waarom mag ik niet in bikini op straat? Waarom mag ik niet een gele en rode sok aan? Waarom mag ik niet drie jurken over elkaar aan? Waarom mag ik niet in een korte broek schaatsen? Waarom kan ik mijn broek niet achterstevoren aan trekken?’ De ochtenden dat je een half uur bezig bent om je kind iets fatsoenlijks aan te trekken zijn voorbij. Pubers kiezen niet alleen zelf hun tenue du jour, maar kunnen zich ook zelfstandig aankleden, dus jij hebt er geen omkijken naar. - Eten op de grond gooien
Wat je een peuter ook te eten geeft, het is nooit goed. Met als gevolg dat ze het hele goedje met een zwaai op de grond gooien. Pubers eten alles, omdat ze de hele tijd honger hebben. En zijn ze zelfs nog dankbaar dat jij een pan macaroni hebt gemaakt. - Van de grond eten
Waar kleintjes als een soort stofzuiger de kruimels van de grond eten, of snoep die ze op straat vinden in hun mond steken, doen pubers dat niet. Iets van de grond eten? Ieuw! - Jou storen
Ze zijn niet meer geïnteresseerd in je. Je kunt met pubers ongestoord heel lang douchen, naar de wc gaan, een boek lezen, of de krant en koken. Niemand die je stoort. - Eindeloos hetzelfde spelletje spelen
Dierenmemory is heus wel leuk om te spelen, of het Jip en Janneke-kwartet, maar niet 1087 keer op een dag. - Nooit op tijd de deur uit kunnen gaan
Peuters maken er een sport van om op het moment dat jullie echt weg moeten, per se andere schoenen aan te willen, zijn knuffel nog wil zoeken, niet zonder een bal weg wil, de kat nog wil aaien, en zelfs zijn veters willen strikken. Als pubers niet op tijd klaar zijn kun je gewoon wegrijden. Ze redden zich wel. En ze hebben bovendien een ov-kaart. - Gevechten om leven en dood op de achterbank
Een achterbank vol kleine kinderen is gedoe, geschop, gegil, geduw en getreiter. Pubers doen hun oordoppen in en zakken onderuit totdat ze op de plaats van bestemming zijn. - De hele tijd opletten waar ze zijn
Met een puber kun je gewoon afspraken maken: Waar ben je? Met wie? Hoe laat ben je thuis? En dan kun jij gewoon weer rustig verder lezen. - Haren wassen met tegenstribbelde kinderen
Die tijd van gillende kinderen onder een douchestraal duwen omdat ze hun haren moeten wassen is ook voorbij. Pubers houden het zelf allemaal bij. Of niet. Maar dat is hun zaak. - Het eindeloze naar bed brengen-ritueel
Een peuter gaat nooit zomaar slapen. Die heeft een heel arsenaal aan trucjes om te zorgen dat het moment van slapen gaan wordt uitgesteld. Een extra verhaaltje, een extra liedje, een slokje water, en als dat allemaal niet werkt gooien ze de levensvragen in de strijd omdat ze weten dat ouders daar gevoelig voor zijn: waarom zijn we op aarde? Wie was de eerste mens? Als niemand je ziet besta je dan? Pubers gaan zelf naar bed. En soms heb je dat niet eens door.