Margriet maakte zich in de eighties echt overal druk over. En nu vraag je je af: Why?
#1 Die buikkwab (die in de verste verte geen buikkwab was).
#2 Hoe je Elvis Presley aan de haak kon slaan.
#3 En toen die dood was: David Bowie.
#4 Dat je een bikini alleen maar als set kon kopen.
#5 De mismatch tussen de maat van dat bikinibroekje en de cup van het hesje.
#6 Dat je voor de zoveelste keer was uitgeschoten met je bruine (!) lippotlood.
#7 Dat je geen gaatjes in je oren mocht.
#8 En toen het wel mocht; waar en hoe je die tuttige, zilveren Zeeuwse knopjes zou verliezen die je de eerste weken moest dragen omdat je oren anders zouden gaan zweren.
#9 En hoe je ze ongemerkt kon vervangen door lange, zwierige slettenoorbellen.
#10 De lelijke sproeten rond je neus (die je moeder schattig en wijsneuzerig vond, waarin ze met de kennis van nu groot gelijk had).
#11 Of je zou gaan roken (stoer) of daarmee zou wachten tot je het geld voor je rijbewijs in the pocket had (slim).
#12 De eeuwige angst dat iemand stiekem je dagboek zou lezen (de reden waarom je de Zeer Geheime passages in het Engels schreef).
#13 Hoe je op één Pisang-jus een hele avond in disco Tropicana kon doorbrengen.
#14 Of je lichtroze lippenstift wel perfect matchte met je lichtroze beenwarmers.
#15 Of die ene telefoon bij je thuis wel vrij was om drie uur met je beste vriendin te bellen (die je net op school gesproken had).
#16 Het minuscule pukkeltje dat met het blote oog bijna niet te zien was.
#17 En dat je die weg plamuurde met een kilo Hema-foundation.
#18 En voor de zekerheid daar een dikke, matterende poederlaag overheen kalkte. Ook van de Hema.
#19 Je haar dat altijd de verkeerde kant op krulde.
#20 Je rode hoofd als je in de klas het verkeerde antwoord gaf.
#21 Je rode hoofd als je die leuke jongen in de gang tegenkwam.
#22 Je rode hoofd.
#23 Je niet zo soepele danspasjes op de dansvloer.
#24 De dansvloer waar echt iedereen naar jou met je danspasjes stond te kijken (behalve die leuke jongen van de gang. Die zag je niet staan).
#25 Dat je in de zomer niet snel bruin genoeg werd (hopla, olie op die witte huid, sudderen met die hap).
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!
