Wie heeft er tegenwoordig geen rechtgezet gebitje? Menig puber krijgt immers een beugel aangemeten. Zo ook de dertienjarige dochter van Saskia. En dat ging gepaard met de ontdekking van een wereld van slotjes, draadjes, elastiekjes, orthodontisten, poetslessen, en witte tanden.
- Zo, we zijn niet de enigen, wat een volle wachtkamer.
- Hoeveel beugels zet zo’n man op een dag?
- Oh, het is geen beugeltandarts, maar een orthodontist.
- Vroeger noemden we dat toch gewoon een beugeltandarts?
- Of smoelensmid?
- Was een beugel een generatie geleden niet een zeldzaamheid?
- Er zitten wel heel jonge kinderen in de wachtkamer, moeten die kinderen niet eerst nog wisselen?
- Toen ik jong was had je gewoon een leuke scheve tand.
- En niemand die dat erg vond.
- Of zich eraan stoorde.
- Waarom moet mijn dochter ook alweer een beugel?
- Waar is haar dossier? Daar staat het vast in.
- God, een hele map, we zijn hier voor het eerst.
- Of nou ja, tweede keer, want dat bekkie is ook al opgemeten.
- Haar voortanden staan scheef, staat hier.
- En haar kiezen sluiten niet goed.
- En ze heeft een lichte onderbeet, wat dat ook is.
- 4000 euro???
- Jezus, deze behandeling is 4000 euro?
- Krijgt ze een gouden beugel?
- Hoe zijn we ook al weer verzekerd?
- Dat had ik dus eerder moeten uitzoeken.
- Ik bel De Man even, dan kunnen we dit hele traject nog stopzetten.
- Hij is er niet, zal je net zien.
- Wat is het hier overigens steriel.
- Hállo witte muren.
- En wat een afschuwelijke inrichting….lila tandartsstoelen?
- Wie verzint zoiets?
- Oh, en al die assistenten hebben allemaal een lila schort voor.
- En lila schoenen aan.
- Hállo lila.
- Wat een vreselijke kleur is dat overigens. Wie gebruikt er nog lila tegenwoordig?
- Hóeveel assistenten zijn er eigenlijk?
- Hè hè, we zijn aan de beurt.
- Wat een uitleg zeg, hoelang kun je praten over het zetten van blokjes?
- Ah, daar is de beugeltandarts.
- Pardon, de orthodontist.
- Ook al in het lila.
- Iemand zou deze mensen moeten vertellen dat lila misselijkmakend is.
- Hij vertelt nu hetzelfde verhaal als zijn assistent.
- Zo kom je de dagen wel door hier.
- Ah, hij gaat beginnen.
- Arm kind, zo’n mondspreider is geen pretje, lijkt me.
- Waarom stelt hij haar nu allemaal vragen? Dat kind kan toch niks zeggen?
- Het is net een slapstick, hij vraagt de hele tijd ‘wat zeg je?’.
- Het duurt best lang en hij is pas op de helft.
- Lijm, blauw licht, luchtblazer, speekselzuiger, wat is hij in godsnaam allemaal aan het doen bij dat kind?
- Zo. Klaar.
- Oh, de assistent gaat verder.
- Dan doe ik mijn jas maar weer uit.
- Okeeee, er moet nog een ijzerdraadje door die blokjes.
- Dat weet ik toch, niet?
- Nu dan klaar?
- Oh, we krijgen les.
- Les?
- WTF?
- Hóelang kun je over tandenpoetsen praten?
- Moet dat kind dat elke avond op die manier doen?
- Dan mag ze om zeven uur wel beginnen, daar is ze uren mee bezig.
- Oh nee, niet die roze kijken-of-je-wel-goed-gepoetst-hebt-pilletjes.
- Daar krijgen we óók nog uitleg over.
- En over wat je niet mag eten.
- Bijna niks dus.
- Een beugel is het beste dieet ever, zo te horen.
- Misschien moet ik er ook maar een.
- Mijn tanden staan best scheef.
- Die assistenten hebben overigens allemaal een rechte rij.
- En witte tanden.
- Heel erg wit.
- Oh, je kunt ze hier ook bleken?
- Als je hier werkt moet je vast verplicht je tanden bleken.
- Klaar?
- Nog steeds niet?
- Weer die jas maar uit doen dan.
- Ragerles?
- Wat is een rager?
- Oh, een borsteltje.
- Moet ze dat ook nog doen?
- Nu dan klaar?
- Lieve hemel, er komt nog een lezing.
- Over wax.
- Wax op je tanden?
- Oh, voor als het pijn gaat doen.
- Dat is nog best een lang verhaal.
- Deze vrouw houdt van vertellen.
- Ik wil naar huis.
- Ik doe gewoon mijn jas aan.
- En trek dat kind uit die stoel.
- Oh, ik moet nog 101 afspraken maken.
- Poetscontrole?
- Serieus?
- Ja, ze is serieus.
- En dan de ‘normale’ controles ook nog.
- Tot aan de zomer komen we hier meer dan genoeg.
- Gelukkig is ze 13, en mag ze dat lekker allemaal alleen doen.
Advertentie
