De dochter van Sara maakt zich klaar voor de brugklas. Maar hoe loods je je puber als gescheiden ouder door de middelbare school?
Op Blendle lees ik een artikel over hoe je goed moet scheiden. Twee jaar geleden gingen De Ex en ik na een relatie van bijna twaalf jaar uit elkaar. De opvoeding van onze dochter verdelen we sindsdien fifty fifty. In het artikel wordt een kind geciteerd dat zijn vechtscheidende ouders tijdens de groep 8 musical zo graag even normaal naast elkaar zou zien zitten.
Ik lees het verhaal de dag nadat mijn ex en ik samen in het Bellevue Theater zaten voor de afscheidsmusical. We zaten er volop trots te zijn op onze dochter, die zich op het podium voor het eerst in tien jaar weer in een roze jurk liet zien. De gereserveerde, verlegen kleuter had zich ontpopt tot een zelfverzekerde jongedame, met heel veel lol in acteren. Na afloop werden we overstelpt met complimenten over de diverse glansrollen van onze dochter. We dronken met alle andere ouders een biertje en bespraken, zonder al te grote irritaties, de gemaakte kosten van de afscheidskaarten en cadeautjes voor de diverse leerkrachten. Het gaat best goed volgens mij, of tenminste dat hoop ik dan maar.
En nu moeten we haar gescheiden, maar toch ook samen, door de middelbare school periode begeleiden. De Ex en ik waren allebei geen schatjes als puber, dus we zijn op het ergste voorbereid. Hij zat op zijn dertiende te blowen in kraakpanden en ging metro’s te lijf met spuitbussen. Ik had op mijn veertiende een knaloranje hanenkam en experimenteerde met alles wat niet mocht. Allebei begonnen we onze schoolcarrière als gymnasiast, maar wisselden na twee jaar van school en eindigden met een havo diploma op zak. Het leven was nu eenmaal zoveel spannender buiten de schoolbanken.
Onze dochter gaat in september naar een VWO+ school, met vakken als Grote Denkers, Spaans en Robotica. Het zou voor haar (en vooruit, ook voor haar ouders) leuk zijn als ze er de volle zes jaar kan blijven en er eindexamen kan doen. De afgelopen acht jaar viel ze liever niet teveel op, ze was immers altijd al de langste van de klas. En tot nu toe is ze leergieriger en braver dan haar ouders. Ik herhaal: tot nu toe. Want ik maak me geen illusies, ook zij krijgt binnenkort met alle verleidingen van de stad te maken krijgen. Het brugjaar zal later het meest onschuldige jaar van de middelbare school blijken. Als het om het levenservaring gaat, zit ze bij haar ouders straks wel goed, gescheiden of niet. Helaas, voor wis -of natuurkunde huiswerk moet ze straks toch echt bij iemand anders zijn.
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!
