Waarom Jacqueline haar 17-jarige zoon naar de demonstratie op de Dam liet gaan

Jacqueline’s man lag in maart op de IC met corona. Als geen ander weet zij dus hoe gevaarlijk het virus kan zijn. Zij en haar twee puberzonen sloegen zich door deze angstige periode heen. Desondanks, of misschien wel daardoor, vond ze het goed dat haar oudste zoon vorige week ging demonstreren tegen racisme op de Dam in Amsterdam. Die bijeenkomst die volgens velen eigenlijk niet door had mogen gaan vanwege het corona-gevaar.

Mijn zoon van zeventien jaar stond er op 1 juni. Op de Dam bij de demonstratie tegen racisme. Zijn vriend, die leuke lange basketballer met Surinaamse roots, had gevraagd of hij meeging want het was een belangrijke bijeenkomst voor hem.

Oogje dichtknijpen en belangrijke afspraken
Ik knijp de laatste tijd wel vaker een oogje dicht bij de opvoeding van mijn zoons van zeventien en vijftien. Toen hun vader, mijn geliefde A. in diepe slaap aan de beademing lag en we niet wisten of we hem levend terug zouden zien, was ik wat soepeler geworden, mits ze zich aan een paar duidelijke afspraken zouden houden.

1. Een beetje uitslapen mag maar niet langer dan tot half 9
2. School gaat door, je blijft alle online-lessen volgen;
3. We eten regelmatig samen;
4. We zijn eerlijk tegen elkaar;
5. Gevoelens mogen er zijn;
6. We houden ons aan de richtlijnen van de RIVM;
7. We houden rekening met de gevoelens en angsten van andere mensen.

Het punt over de gevoelens (punt 5) was voor de zonen van vijftien en zeventien jaar wel wat veel gevraagd, maar voor de rest hebben we ons er goed door deze periode heen geslagen. We er zelfs een dikke pluim voor van de huisarts die ons terzijde stond.

Curriculum vitae voor eeuwig verbleekt
Ik kon me niet laten inspireren door verhalen van moeders met puberzonen waarvan de vader aan de beademing lag en hoe zij dat aanpakten. Zijn er sowieso wel mensen met mijn verhaal? Ik heb echt moeten pionieren, ‘I did it my way’, op dat moment de enige mogelijke manier. Communicatie van dag tot dag met de vier zussen en broer van A. maar ook met mijn eigen familie en het grote netwerk daaromheen. Er zijn voor anderen en ook gehoor geven aan mijn eigen verdriet en angst in een periode waarin alles anders is, dat vraagt wat van een mens. Stiekem vind ik dat ik het knap heb gedaan en heeft deze taak als bijna-weduwe van een gezonde slanke man van drieënvijftig jaar met Covid-19 mijn ingewikkeldste banen op mijn curriculum vitae voor eeuwig doen verbleken.

Vertrouwen
Ik heb geroeid met de riemen die ik had en dat betekende: niet op bezoek bij mijn geliefde en de protocollen van het academische ziekenhuis respecteren. Die protocollen waren hard en mens-onterend maar het was zoals het was. Ik kon daar geen invloed op uitoefenen en had geen andere keuze dan meegaan in dat wat er was.
Ik koerste op ‘vertrouwen’. Vertrouwen in de levensstroom en – achteraf makkelijker gezegd – dat het leven gaat zoals het gaat en dat dat ook had kunnen betekenen dat mijn geliefde zijn doodsstrijd niet had kunnen winnen.

Wat soepeler in de opvoeding
De zonen hadden in deze periode hun uitspattingen nodig. Wat kan je anders als moeder om daar een beetje ruimte in te geven? Ik kneep een oogje dicht als de jongste illegaal ging voetballen of op een scooter achterop bij een vriend zonder rijbewijs ging ‘shinen’ in de stad. Dat de oudste wat meer gamede dan normaal zag ik ook door de vingers.

Misschien ben ik nog steeds wel wat soepeler dan andere moeders. Misschien had ik die maandag moeten zeggen: ‘Nee jongen, doe dat niet, straks lukt het niet om anderhalve meter uit elkaar te blijven!’
Dat heb ik niet gedaan.
Ik zei: ‘Goed dat je dat doet ‘lieffie’ en wat fijn dat je een steun voor je vriend kan zijn. Let er wel op dat je goed afstand houdt, hè?’

Voortschrijdend inzicht

Achteraf valt er natuurlijk van alles te zeggen. Dat de demonstratie zo groot is geworden is ook te danken aan de aanwezigheid van mijn zoon en dat ik hem niet aan banden heb gelegd.
Voortschrijdend inzicht is een mooi inzicht maar het enige wat je er aan hebt, is dat je het een volgende keer anders moet doen.

Ik was er trots op dat mijn zoon daar stond. Ik heb vrienden met Surinaamse roots en ik weet hoe het voor hen voelt om opgepakt te worden als je gewoon je boodschappen in de Hema doet, enkel alleen om je huidskleur .

I’m OK, You’re OK
Thomas Anthony Harris vertelde het in 1967. Je kunt jezelf in het leven vier posities aanmeten.

1. I’m Not OK, You’re OK
2. I’m Not OK, You’re Not OK
3. I’m OK, You’re Not OK
4. I’m OK, You’re OK

Racisme zegt: I’m OK, You’re Not OK. Door jezelf niet gelijkwaardig te positioneren (I’m OK, You’re OK) zeg je in wezen wat over jezelf. We zijn op deze wereld allemaal OK.

Jacqueline Huisman is zelfstandig coach en adviseur en blogt onregelmatig op haar eigen website.

***

Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…

We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

Bijzonder moment: je kind inschrijven voor de middelbare school

Het moment dat je de inschrijving van je kind voor de middelbare school verstuurt, voelt het een beetje alsof het een begin van een...

11 stillevens van kamers van pubers

De meeste puberkamers zien eruit als een oorlogsgebied. Ze willen ook niet dat je er komt. En eigenlijk komen er we ook liever niet....

15 dingen die pubers niet doen omdat ze het vies vinden

Pubers staan niet echt bekend om hun hoge hygiëne standaard en opruimtalenten. Toch doen ze een heleboel dingen (liever) niet omdat ze het mega...

16 redenen waarom we blij zijn dat wij pubers waren in de jaren 80 en 90

Wij vonden opgroeien in de jaren 80 en 90 heel erg fijn. En als we naar onze pubers kijken, zijn we maar wat blij...

Wat er gebeurt als het thuis echt niet meer veilig is

Schrijver Jan van Mersbergen schreef een schrijnend verhaal over kindermishandeling. Dat niet, zoals iedereen vaak denkt, gaat over (verbaal) geweld dat je ziet en...

9 x bewijs dat het met het uiterlijk van jouw puber echt wel goed komt

Maak je je soms stiekem een beetje zorgen om je puber, en dan vooral eh... uiterlijksgewijs? Van schattig kind naar pukkelig, zweterig, slungelig wezen...

Goed nieuws: steeds meer jongeren gaan naar het museum

Jongeren en musea is niet per definitie een goede combinatie. Jongeren vinden musea vaak saai en lopen verplicht met hun ouders of leraar langs,...

Aan je puber laten zien: zo groeit een geldboom

Het is een kreet die we best vaak naar de hoofden van onze pubers slingeren: 'er groeit geen geldboom in de tuin'. Waarop de...

Bizar goed: pingpongen als een baas!

Mochten je pubers zich vervelen, laat ze dan even deze video zien.  Hebben ze meteen wat te doen vandaag! Pingpongen als een baas! Deze jongen heeft...

Zadel je kind (m/v) niet op met de angst dat achter iedere struik een Michael P. kan liggen

Je kunt je dochters opvoeden met het idee dat achter iedere struik een Michel P. ligt, of ze weerbaar maken en zo de risico's...

Onze enige, echte Puber Kerstbingo!

Het is weer eens bingotijd. Want met Kerst kunnen pubers kunnen behoorlijk voorspelbaar zijn. Dus mocht jij je -net als zij- vervelen aan de...

Is verbod fastfood rond scholen wel zo’n goed idee?

Het kabinet wil dat er geen nieuwe fastfoodrestaurants komen in de buurt van middelbare scholen, omdat die te verleidelijk zouden zijn voor scholieren. Of,...

Goed voor je puber om te weten: waarom poepen in de douche van de caravan geen goed idee is

Er zijn van die dingen die je eigenlijk pas leert als je op vakantie gaat, in de praktijk dus,: een tent zet je nooit...