Echt ongelofelijk wat het opgehokt zitten en de beperkte mogelijkheden deed met het gedrag van het pubervolk hier in huis. In de afgelopen periode heb ik mijn twee pubers bijzondere dingen zien doen. Sommige dingen waren natuurlijk ronduit irritant en ingewikkeld maar een aantal waren eigenlijk heel erg leuk. Jeanette heeft een paar zaken genoteerd uit de recente geschiedenis:
- Met iedereen thuis is er ook geen stress omdat er één ’s nachts nog niet op de afgesproken tijd thuis is.
- Waar ik normaal een aantrekkelijke beloning in het vooruitzicht moest stellen of de boel moest chanteren om ze zover te krijgen, gingen de pubers ineens mee wandelen of een stuk fietsen om bij te praten. Ook met vrienden en vriendinnen werd door de pubers ineens druk gefietst en gewandeld.
- Ze wilden best een boodschapje doen zonder dat ik er enorm om hoefde te zeuren. Waarschijnlijk ook om even een flaneer-moment te kunnen pakken. Want als pubers niet zoveel naar buiten kunnen, wordt iedere gelegenheid om legaal de deur uit te kunnen, met beide handen aangegrepen. Toen mijn dochter onlangs even naar de buurtsuper ging, deed ze dat in volledig oorlogstenue alsof ze naar een feest op Ibiza ging.
- Het leek bij tijd en wijle wel of we weer terug waren geflitst naar de tijd van de basisschool. Ik heb ze zien lezen, knutselen en koekjes bakken.
- We hebben een aantal keer bordspelletjes gedaan samen. Ik kon mijn geluk niet op. Ik had de hoop op dit soort gezamenlijke knussigheid eigenlijk al helemaal opgegeven.
- Ze deden hun wekelijkse kookbeurt zonder morren en maakten er ook echt werk van. De kookboeken werden afgestoft en doorgespit op zoek naar nieuwe recepten of er werd iets culinair ingewikkelds van Instagram geplukt.
- De combinatie van thuisonderwijs en thuiswerken zorgde zowaar ook voor een beetje solidariteit. Zo kwam zoonlief me laatst ineens koffie brengen terwijl ik in een videocall zat. Het feit dat mijn collega’s getuige waren van deze bijzonder zeldzame uiting van liefde, maakte dat ik werkelijk uit elkaar knalde van trots.
- Waar er voorheen na het eten niet veel tijd was voor een relaxte afronding omdat er altijd wel een de deur uit moest voor een afspraak met vrienden, gebeurde het tegenwoordig best regelmatig dat we nog een half uur zaten na te praten.
- Na twee jaar aandringen hebben we eindelijk tijd gevonden om de kledingkast van mijn zoon eens grondig uit te mesten. Resultaat: heel blije vriendinnen met jongere kinderen, een gezellige middag en het besef bij mijn zoon dat hij echt nieuwe kleding moet kopen, als hij niet in zijn blote kont naar buiten wil.
Maar nu de maatregelen weer verder zijn versoepeld, verdwijnt dit gezellige gedrag alweer net zo rap als sneeuw voor de zon. Hoe blij ik ook ben met alle versoepelingen, ik vrees dat ik sommige dingen van die lock down toch wel een beetje ga missen.
Advertentie
