Als we van één ding dachten verlost te zijn met die pubers, is dat we niet meer van de opmerkingen naar ons hoofd geslingerd krijgen waarvan je denk: eh, sorry? Helaas, ook pubers kunnen behoorlijk rake, confronterende dingen zeggen. Waardoor we ons heel oud voelen.
- ‘Je wordt echt grijs, hè, mam.’
- ‘Maar echt, ik denk dat verven niet meer lukt.’
- ‘Doe je make up op? Waarom? Dat helpt toch niet meer.’
- ‘Je denkt wel dat je nog jong bent, en zo, maar je bent natuurlijk gewoon heel erg oud.’
- ‘Ga je zo naar je werk?’
- ‘Ja, haha, je bent echt niet grappig.’
- ‘Zie je iemand lachen om jouw grap? Nou dan.’
- ‘Doe je dat aan als je me wegbrengt? Heb je niks anders?’
- ‘Doe je al weer die jas aan? Hoe lang heb je die nou, 100 jaar?’
- ‘Koffie drinken is echt voor antieke mensen, wist je dat?’
- ‘Wijn trouwens ook.’
- ‘Ik hoop dat ik nooit zo word als jij.’
- ‘Misschien moet je dat niet allemaal opeten. Tenminste, ik zou het niet doen als ik jou was.’
- ‘Ik hoop niet dat ik later zo’n dikke kont als jou krijg.’
- ‘Heb jij eigenlijk wel een leuk leven?’
- ‘Jij bent zó vorige eeuw.’
- ‘Kun je misschien ook normaal doen?’
- ‘Die muziek van jou, die komt toch echt uit 1900.’
- ‘Je hebt eigenlijk best veel rimpels.’
- ‘Is het leuk om zo al zo oud te zijn?’
- ‘Je bent heel irritant, weet je dat wel?’
- ‘Ik denk ook dat heel veel mensen jou ook irritant vinden, en dat snap ik.’
- ‘Je bent eigenlijk best lui, wat doe je nou eigenlijk op zo’n dag?’
- ‘Als ik jou was zou ik dat gewoon niet doen. Wat? Nou, gewoon álles wat je doet.’
- ‘Het maakt niks uit dat je dingen niet begrijpt. Je bent gewoon bejaard.’
