Martine hoort vaak dat ouders hun kind ziek melden onder het mom van een ‘snipperdag’. Hoewel ze vermoedt dat haar pubers zo’n ziekmelding juichend tegemoet zouden zien, vindt ze het echt niet kunnen.
Als pubers ergens een hekel aan hebben, dan is het wel school. Een hele dag stilzitten, naar een leraar luisteren die helemaal niks interessants te vertellen heeft en je moet er ook nog vroeg je bed voor uit. En als het klaar is, wacht ‘s avonds nog dat irritante huiswerk. Je zou er medelijden van krijgen.
Nou hoor ik regelmatig van mijn kinderen dat ouders van medeleerlingen hun puber ziek melden, terwijl die helemaal niet ziek, zwak of misselijk is. Gewoon, omdat ze het kind ook eens een snipperdag gunnen wegens geen zin of een te druk programma buiten school (lees: veel gefeest in het weekend). Ze schrijven een briefje dat hun puber ziek is, terwijl dat helemaal niet zo is. Ik viel van mijn stoel toen ik dat hoorde.
Natuurlijk smeken mijn kinderen ook regelmatig om zo’n nep-ziekmelding. Want mijn pubers zijn ook gewone pubers die geen zin hebben in school en zeker niet als het buiten regent en nog donker is voor de lol op hun fiets springen om toch te gaan. Mijn zoon heeft mij zelfs ooit gesmeekt of ik een ‘te laat’-briefje wilde schrijven omdat hij zijn sleutels weer eens niet kon vinden. Maar ik vond dat een typisch geval van eigen schuld, dikke bult.
Los van dat ik al vind dat onze kinderen wel genoeg vakantie-, studie- en andere vrije dagen hebben, vind ik dat je met dat spijbelen met permissie ook nog eens een stelletje labbekakken kweekt. Want hoe moet dat straks als die kinderen een baan krijgen? Gaan ze dan ook een kutsmoes gebruiken als ze een kater hebben, liefdesverdriet, of gewoon geen zin? Of gaan ze jou dan ook nog vragen een briefje te schrijven of te bellen?
Daarbij komt dat scholen in deze corona-tijd heel erg hun best doen om onderwijs te verzorgen voor onze kinderen. Het is bijna respectloos om kinderen dan met een smoesje thuis te houden.
Oké, wij zij ook weleens in de verleiding gekomen om onze kinderen met permissie te laten spijbelen. Laatst nog, toen bij het boeken van de kerstvakantie de tickets bij vertrek op zaterdag echt twee keer zo duur bleken te zijn dan bij vertrek op vrijdag. We verzonnen excuses voor vertrek op vrijdag, zoals een bruiloft van heel goede vrienden. Maar wat voor signaal geef je daarmee af? Dat je maar een potje moet gaan liegen als dat je plannen beter past?
Ik heb ook weleens een baaldag op mijn werk of een dag dat er iets niet lukt en ik ben ook weleens mijn sleutels kwijt. Maar dan ga ik ook niet tegen mijn bazen zeggen dat ik heel ziek ben, of naar de tandarts moest. Dan ga ik gewoon, en soms valt een dag die rottig begon uiteindelijk heel erg mee. Dat vind ik een ervaring die je je kind ook moet gunnen.
Dan maar even een rotmoeder. En trouwens: als die van mij echt ziek zijn, dan vlieg ik voor ze met soepjes en beschuitjes en dan mogen ze onbeperkt op Netflix. O ja, en ik schrijf natuurlijk dan ook dat briefje.
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk HIER.
