Als wij zin hebben om een dag niet te werken, kunnen we een vrije dag opnemen. Zo’n snipperdag zouden we pubers eigenlijk ook moeten gunnen.
Laatst had ik een ‘dit gaat ‘m niet worden-dag’. Ken je dat? Zo’n dag dat je ‘s morgens opstaat en denkt: het gaat ‘m gewoon niet worden vandaag. En dus nam ik een snipperdag. Ik verzette al mijn afspraken, klapte mijn laptop dicht en had ineens een heel lege dag voor me. Wat een heerlijkheid.
Snipperdag van school
Mijn pubers waren bovenmatig geïnteresseerd in mijn snipperdag (Je wat? Een snipperdag? Is dat een woord uit jóuw tijd, of zo? Wat is dat? Zomaar een vrije dag? Ja hoor, dat willen wij ook wel!) en vonden dat zij ook recht hadden op zo’n dag. Want waarom zou je dat alleen mogen als je werkt? Je kunt toch ook een snipperdag nemen van school? Ik zei dat dat kon, maar dat het dan spijbelen wordt genoemd.
Onzin riepen mijn pubers en gingen er eens goed voor zitten. Lang leve de lessen argumenteren op school. Degene die heeft bedacht om dat aan pubers te geven, heeft zelf geen kinderen. Sinds mijn kinderen die lessen krijgen willen ze overal een discussie van maken en mij links en rechts met argumenten om mijn oren slaan. Tegenwoordig geef ik ze gewoon gelijk, anders houd ik geen tijd mee over.
Rechten van het Kind
Maar nu waren we toch in een discussie beland en begonnen mijn pubers hun betoog over waarom ze vonden dat ze recht hadden op zo’n vrije dag. Het is een vorm van discriminatie vond de een. De ander bracht de Rechten van het Kind ter sprake. Want wist ik wel dat luisteren naar de mening van kinderen een recht is? Recht nummer 12 om precies te zijn.
Nu grossieren pubers in vrije dagen, maar dat zijn opgelegde vrije dagen. Omdat het een feestdag is, of omdat alle lessen uitvallen vanwege het docententekort. Een vrije dag voelt pas echt als een vrije dag als je er zelf voor hebt gekozen. Ik kan een snipperdag opnemen en dan vraagt niemand waarom. Ik hoef niks uit te leggen, ik hoef niks toe te lichten, ik hoef alleen maar door te geven dat ik een snipperdag heb. Maar als pubers zomaar vrij willen zijn, krijgen ze meteen een aantekening in Magister. Dat heerlijke vrije gevoel van zelf bepalen of je een dag vrij hebt, en daar dan ook voluit van genieten, dat gunde ik mijn pubers ook.
Drie vrije dagen
Ik besloot om ze drie snipperdagen te geven. Een voor elk trimester. Als zij zo’n dag willen opnemen vraag ik niet waarom en hoeven ze niks uit te leggen. Ik meld ze gewoon ziek op school, zodat ze geen aantekening krijgen en er dus ook geen gevolg is in de vorm van straf, of vroeg melden op school voor hun zelfgekozen vrije dag. Wat ze die dag doen moeten ze zelf weten. Al gaan ze de hele dag in bed liggen, het maakt mij niet uit. Mijn pubers stemden tevreden toe, natúúrlijk. Maar ik weet ook dat als ik ze dit vertrouwen geef, ze er zorgvuldig mee om zullen gaan. Ik ben benieuwd wanneer de eerste zich meldt voor een snipperdag.
