De kinderen van Marloes hebben geen etiketje. En zo onderhand begint ze te denken dat zij de enigen zijn.
De leraar die ik ontmoette op het verjaardagsfeest al een half uur tegen mij staan zeveren over hoe verschrikkelijk het wel niet was om in het onderwijs te werken. Ik houd niet van klagers, dus ik was al een tijdje aan het proberen hem van me af te schudden. Hij ging maar door. De brutale kinderen, de stapels huiswerk, de veelheid aan toetsen die hij moest nakijken in het weekend en last but not least al die vervelende ouders die er alles voor deden om hun kind maar te laten overgaan.
Ter illustratie begon hij over zijn 3-vwo klas waarin zes kinderen zaten zonder diagnose. Zes maar kinderen die géén PDD-NOS, dyscalculie, ADHD, ADD, Asperger of dyslexie hadden. Zes kinderen die géén aparte toetsen nodig hadden, in de klas mochten zitten met een geluidsdichte koptelefoon op, meer tijd kregen voor een proefwerk, of een andere speciale behandeling kregen.
Hij zuchtte nog maar eens diep. Want als het werken in het onderwijs al niet zwaar was, dan maakte dit het lóódzwaar. “Het blijft wonderlijk hoe ouders dit voor elkaar krijgen en hoe de school daar blijkbaar in mee moet gaan.” Ik knikte hem toe, ineens geïnteresseerd, en vroeg me intussen af hoe het moet zijn voor een ‘normaal’ kind in zo’n klas vol uitzonderingsgevallen. Of was je vanwege het gebrek aan diagnose dan júist het uitzonderingsgeval.
Mijn eigen kinderen zijn van die normale kinderen. Ze zijn niet eens hoogbegaafd. Het zijn van die kinderen die goed kunnen meekomen, zoals ze dat zeggen. Soms vinden ze school ook stom en ze zullen ook heus wel eens ongeïnteresseerd in de banken hangen. Ik heb ze nog niet allemaal op de middelbare school, maar ik denk ook dat ze er gewoon allemaal lekker doorheen zullen fietsen. Misschien blijft er eentje zitten en zal ik die middelste altijd achter zijn broek aan moeten zitten.
Dan denk je misschien jij bent gezegend! en zo voel ik me ook. Begrijp me niet verkeerd. Ik kan me voorstellen dat het lastig om een kind te hebben met een lees-, reken- of andere handicap. Maar in al dat afwijkingengeweld sneeuwen mijn kinderen wel een beetje onder. Ik weet dat een beetje goede leraar zijn best doet om al zijn leerlingen te ‘zien’, maar de probleemgevallen zullen toch altijd nét iets meer aandacht dan de kinderen die geen vlekje hebben tussen de oren. Al was het maar vanwege alle dyslexie- ADHD- en andere protocollen die hij in acht moet nemen tijdens het afnemen van toetsen. Het lijkt me in dat geweld toch moeilijk om aandacht te vragen voor jezelf.
Mijn zoon vindt het bijvoorbeeld lastig om te vragen of de leraar een nog eens wiskunde-som uit wil leggen omdat hij weet dat andere kinderen in de klas het veel moeilijker vinden. En vindt het heel irritant dat het meisje met Asperger in de klas moeilijk is te stoppen als ze eenmaal aan het woord is. En hij vindt het ‘kapot oneerlijk’ dat kinderen met dyslexie in de klas apart zitten en daardoor júist gaan afkijken.
En ik vervolgens maar uitleggen dat het er allemaal bij hoort. Dat je oog moet hebben voor de minder bedeelde medemens en dat je in het normale leven ook weleens moet wachten op mensen die minder snel zijn. En dat je op je werk straks ook collega’s gaat hebben die een al dan niet gediagnostiseerde stoornis hebben. Maar is hij inmiddels ook geen uitzondering geworden? Kan hij geen ‘normaal’-verklaring hebben, zodat de leraar zodra hij een bord in de lucht steekt, hem ook aandacht geeft?
De leraar op het feestje moest smakelijk lachen om deze suggestie. Hij deed zoiets zelf ook al. “Ik geef iederéén gewoon evenveel tijd voor een proefwerk. Gelijke monniken, gelijke kappen.” Nadat hij dat had gezegd, ging ik nog een biertje voor hem halen. Wát een leuke man.
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk HIER.