Het is je vandaag vast niet ontgaan dat het Vrouwendag is. En natuurlijk staan we daarbij stil, omdat er altijd nog vrouwen en meisjes zijn die beklagenswaardig zijn. Maar voor gezonde Hollandse meid, die gezond is, naar school kan en gaan en staan waar ze wil, valt er weinig te zeuren. Vandaar dat wij altijd deze klassieker aanheffen van Annie M.G. Schmidt (hier in de versie met Lone van Roosendaal) als onze dochters weer wet te piepen hebben. O ja, en dat boos en verdrietig worden over onrecht dat jou (of anderen) wordt aangedaan beter is dan een potje klagen en niks doen.
Huil in je bed, bijt in je laken
Vloek tegen iedereen, schreeuw van de daken
Maar zeur niet, zeur niet, zeur niet
Trap om je heen, wees nooit een dame
En gooi het theeservies dwars door de ramen
Maar zeur niet, zeur niet, zeur niet
Als je down bent
Als je ziek bent
Als je kromgetrokken van de reumatiek bent
Als de regen door het dak lekt op de grond
En je zeven kinders hebben rooie hond
En geen stukje eten in de frigidaire
En de muizen vallen morsdood in de serre
Als je Austin op een paal botst
Als de kat weer op het mat van het portaal kotst
Als je arm bent als een kerkmuis
Moet gaan dweilen en in een werkhuis
Ja, dat alles kan gebeuren
Zelfs in technicolorkleuren
Ga niet zeuren