Martine wist precies op wie ze ging stemmen. Maar het leek haar beter als ze de keuze aan haar pubers zou laten. Het gaat tenslotte om hun toekomst.
Dat was nog eens een goed idee van onze favoriete tekenaar Gerrit de Jager. Omdat wij ouder zijn, hebben wij een stuk minder toekomst over dan onze jongeren. Dus waarom zouden wij hen niet laten bepalen welke kant het op moet met het land? Gerrit laat dus zijn dochter India bepalen op wie hij gaat stemmen. En dat is dus niet per definitie een partij waarop je zelf zou stemmen. Jongeren stemmen nou eenmaal radicaler dan hun ouders: de linker- of de rechterkant op.
Wat is belangrijk voor pubers?
Hoewel ik al weet welk hokje ik rood ga maken, durfde ik dat experiment wel aan. Mijn pubers zijn behoorlijk op de hoogte van politiek en nieuws, dus heel ongefundeerd en afwijkend zou die keuze niet zijn. Met de verkiezingen in aantocht hebben wij thuis aan de keukentafel vaak discussies over rijk en arm, klimaat en inclusiviteit en hoe dat in hun woonplaats is geregeld.
Waarbij de jongste puber haar mening over klimaat en inclusiviteit altijd luid en duidelijk laat horen, want ‘woke’ is haar middle name. Regelmatig worden wij op de vingers getikt over het gebruik van bepaalde termen voor de aanduiding van de sekse van sommige personen en vindt ze vliegvakanties en vlees eten echt niet kunnen. Meestal buigen wij mee met deze principes en gooien we een vegaburger in plaats van een hamburger in de pan. Maar de vakantieplannen wijzigen gaat ons vaak toch wel te ver. Bovendien is ze niet ineens heel erg tegen vliegen als de reis naar Los Angeles zou gaan. De principes van deze puber moeten dus eigenlijk nog een beetje uitrijpen.
Zwevende kiezer
De oudste puber laat echter niet het achterste van zijn tong zien, als het gaat over politiek en principes. Toen ik suggereerde dat hij mijn stem zou mogen gebruiken, omdat het tenslotte om zijn toekomst gaat, verscheen er een valse glimlach op zijn gezicht. Maar hij wilde het niet tegen iedereen zeggen, want, zo zei hij plechtig, ‘Wat ik stem is geheim’.
Dus hij fluisterde in mijn oor wat ik moest stemmen voor hem. Ik zei: ‘echt?’ Er kwam een partij uit waar ikzelf never nooit niet op zou stemmen. Maar zijn keuze zette mij wel aan het denken. Misschien vragen de crises van dit moment wel om radicalere keuzes. En zo werd ik ineens weer een zwevende kiezer.
Striptekenaar Gerrit de Jager laat de partijkeuze over aan zijn puberdochter
Dit bericht bekijken op Instagram