Het huishouden van cabaretière Ellen Dikker: SHIT HAPPENS

In een week een laptop stuk maken en een sporttas kwijtraken; de zoon van Ellen wist echt niet hoe dat nou allemaal kon gebeuren. En nee, hij kon er ook echt niks aan doen. 

Ze zeggen dat je van fouten maken leert. Ik hoop het maar. Want deze week ging werkelijk alles fout bij mijn kersverse brugpieper. Denk niet dat ik hem niet heb proberen te behoeden. Ik heb hem overladen met adviezen.

“Je kan nu niet meer gooien met je rugzak, want er zit een laptop in.”

“Weet ik.”

“Zet je sporttas op een vaste plek op school.”

“Ja.”

“Vergeet niet uit te checken met de tram.”

“Nee.”

Maar blijkbaar helpt het niet als iemand anders je waarschuwt. Blijkbaar moet je alle fouten zelf maken.

Die laptop daar maakte ik me de meeste zorgen om. Van zijn nieuwe school moest hij een device aanschaffen. Ik moest eerst opzoeken wat dat was. Een laptop dus. Maar niet zomaar eentje. Hij moest acht uur zonder accu kunnen en ruimte voor opslag hebben. Een oud tweedehandsje of chromebook waren dus geen optie. Maar omdat ik mijn kind een beetje ken weigerde ik een peperduur geval aan te schaffen. Een jaar geleden kreeg hij voor z’n verjaardag een gloednieuwe iPhone. Het schermpje was al binnen twee weken aan gruzelementen. Dat hij er een keer een barstje in zou krijgen had ik wel verwacht. Maar zo snel total loss had ik niet voor mogelijk gehouden.

“Hoe kan dat nou?”

“Ik denk gevallen.”

“Hoezo denk je dat?!”

“Nou ja, ik liet hem niet echt vallen, maar ik gaf hem aan Jesse en die pakte hem niet goed aan en toen lag hij op de grond.”

“Dan is hij toch gevallen?”

“Ja, maar niet expres.”

“Nee, dat moest er nog bijkomen.”

Ik draaide mijn ogen ten hemel en liet hem het nieuwe schermpje van zijn zuurgespaarde zakgeld betalen. Hopelijk zou hem dat leren. Niet dus. Ik heb hem echt op het hart gedrukt dat hij voorzichtig moest zijn met zijn laptop. Dat zo’n ding kwetsbaar is. Dat hij moest uitkijken met drinken en vette vingers. Dat hij hem in een apart vakje van zijn rugzak moest doen en met zachte hand moest bedienen. Maar mijn woorden zijn blijkbaar niet doorgedrongen. Het iPhonerecord van twee weken heeft hij gebroken. Binnen een week, ik herhaal, binnen een week had hij het trackpad aan gort geholpen. Z’n laptop laadde een internetpagina niet snel genoeg naar z’n zin. Klik, klik, klik. Ongeduldig bleef hij klikken op het trackpad. Tot hij zijn zelfbeheersing verloor en er woedend met z’n vuist op sloeg. Bam. Trackpad ingedeukt. Stuk. Kaput. Niet meer te gebruiken.

Met het lood in z’n schoenen kwam hij het vertellen. Zijn eerlijkheid werd z’n redding. Goed, kan gebeuren, hopelijk heeft hij ervan geleerd. Dankzij de garantie kreeg hij een leencomputer en is het zaakje opgelost. Maar de volgende dag diende zich al een nieuwe zaakje aan. Of zeg maar zaak. Helemaal overstuur belde hij me van school op. Of z’n voetbaltas nog thuis stond. Nee, dat stond hij niet.

“Dan is ie wèhèg”, jammerde mijn zoon.

Een voetbaltas kwijtraken is sowieso erg. Maar mijn zoon speelt bij Ajax en dan vergaat de wereld ongeveer.  Tenminste die indruk wekte mijn zoon.

“Heb je goed op school gekeken? Je hebt toch een vaste plek waar je je tas neerzet?”

“Nou nee, maar ik heb overal gekéhéken”, treurde mijn zoon verder.

Razendsnel liep ik z’n gangen na. Hij was vanmorgen vertrokken mét tas.

“Heb je hem meegenomen uit de tram?”

“Oooooh neehee! Ik weet het ineens weeheer… ik had ‘m naast me neer gezet en toen ben ik ‘m vergeten bij het uihuitstappen…”. Mijn zoon schakelde naar een nog hogere emotieversnelling door. Ik kon niet anders dan troostende woorden spreken.

“Schatje, die dingen gebeuren. Iedereen maakt fouten. Je zal niet de eerste zijn die iets kwijtraakt. Mama is ook wel eens iets in de trein vergeten.

“Ja, maar niet een hele tas van Ajax.”

Daar had hij een punt. Ik heb nooit bij Ajax gespeeld. Maar spullen zijn spullen en niks meer dan dat.

“je moet je trainer even bellen jongen.”

“Dat durf ik niehiet.”

Lang verhaal kort. Die trainer was helemaal niet boos: “We lossen het wel op, kom maar gewoon naar de training.” Hij kreeg een leentenue en mocht een ander paar kicksen halen. Een dag later vonden we z’n tas terug op de gevonden voorwerpen–site van het GVB. Een wonder. Mijn zoon straalde van geluk. Ik realiseerde me dat het geen onwil is. Zijn nieuwe leven is gewoon een beetje veel  voor hem. Toen hij me ook nog moest vertellen dat hij was vergeten uit te checken in de tram, glimlachte ik flauwtjes. Ach ja, dat kon er ook nog wel bij. Shit happens.

Ellen Dikker is cabaretière, columniste en moeder van twee zonen van 6 en 12 jaar. En ze is voetbalmoeder-  haar oudste zoon voetbalt bij Ajax. Momenteel toert ze  met haar vijfde avondvullende soloprogramma Buitenspel door het land. Iedere week schrijft zij voor Tishiergeenhotel over alles wat er in haar (mannen)huishouden gebeurt dat ze samen met haar vriend bestiert. 

 

 

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

26 opmerkingen waarmee je puber jouw dag kan verpesten

Vandaag begon zo goed. Je sprong uit bed, werd blij van je spiegelbeeld en had een dag om je op te verheugen. Je had...

85 dingen die ik denk als ik wacht tot mijn puber thuiskomt van het stappen

Gisteren ging de vijftienjarige zoon van Anne voor het eerst stappen. Met drie andere vrienden naar de stad, daarna was er nog een feest...

Als het ineens weer even net zo als vroeger voelt

Gisteren ging Saskia aan het einde van de dag nog even naar het strand. Haar twee pubers wilden wel mee. Dat was lang niet...

‘Tapping’ in de klas helpt tegen stress, angst en zelfs pesten

Zachte klopjes, tapping, op de meridianen, energiebanen, in je gezicht helpt kinderen om om te gaan met bijvoorbeeld stress. Het klinkt net zo eenvoudig...

Aan alle puberouders: jullie hebben het geweldig gedaan dit jaar!

Lieve puberouders, 2022 is bijna voorbij. Een jaar van uitersten, kunnen we wel zeggen. We begonnen met een lockdown waarin we onze pubers wéér thuis...

Door dit filmpje zou je puber willen dat hij op vioolles had gezeten

Denken jouw pubers dat vioolles voor nerds is? De 12-jarige Giovanni Mazzi uit Amerika bewijst van niet. Sinds 2015 vermaakt hij met zijn optredens...

Pubers zijn goed in niksen en dat is heel gezond!

Liggen bij jou thuis de pubers de hele dag te niksen? Gewoon lekker laten. Want niksen is heel gezond. Maar dat wisten zij natuurlijk...

Pubers krijgen een negatief zelfbeeld door de boodschap: zorg dat je mooi bent

De schoonheidsidealen die pubers online voorgeschoteld krijgen zorgen voor een negatief zelfbeeld. Vooral meisjes hebben hier last van. Die worden liever mooi of aantrekkelijk...

31 dingen die pubers NIET doen omdat jij het zegt

Je kunt het honderd keer zeggen, maar ze doen het nog steeds niet. Op een of andere manier WEIGEREN ze deze dingen te doen....

Handige video’s die ons een kijkje in het puberbrein geven

Dit is handig! Deze puber geeft ons een perfect kijkje in het brein en de gedachten van een puber. Hoe denken ze? En waarom...

Dit is het verhaal achter de puisten-uitknijp video’s

Genieten of gruwelen, deze dr. Pimple Popper heeft een compleet instagram-account met bijna 3 miljoen volgers waarop de meest gruwelijke puisten, bulten en andere...

Top idee: huis verkopen & cashen

Dit artikel verscheen eerder in het tijdschrift Saar (onze grote zus) maar is geschreven door een van de oprichtsters van Tis Hier Geen Hotel....

Deze pubermoeder houdt een geweldig pleidooi tegen ouderlijke bemoeizucht

Ouders zijn veel te druk met hun kinderen op de beste scholen te krijgen en te laten presteren. "We knippen ze als het ware...