Natuurlijk vindt Marieke haar zoon de allerknapste. Maar tegenwoordig vinden hordes pubermeisjes dat ook. Marieke’s zoon is een Instgram-god, maar dat maakt hem niet gelukkig in de liefde.
Hoe Marieke’s zoon een Instagram-god werd, maar niet per se gelukkiger
Dat ik een knappe zoon heb, vind ik al zeventien jaar. Veel mooiers loopt er niet rond op aarde, als je het mij vraagt. Maar ik ben de moeder. Niet objectief. Er spelen biologische processen een rol, van ooit uit je buik gekropen, moederdierliefde. Nu blijkt – het is echt zo!
Mijn zoon Melchior heeft namelijk heel veel groupies. Gillende tienermeisjes, die speciaal voor hem komen. Hij staat in een ijskraam bij diverse lokaties in Midden-Nederland. Er is een instagramhetze ontstaan, waar meisjes hem overal volgen. Ze maken foto’s met hem. Plaatsen die ook weer op instagram. Het begint altijd bij 1000 likes en neemt heel snel cumulatief toe. Mijn zoon, de jongen van de ijskraam, wordt beroemd.
Cooler dan Justin Bieber
Hij heeft verschillende groepen groupies, en het worden er meer. Hij laat me diverse foto’s zien waar tienermeisjes gearmd met hem op de foto staan. Hij, zelfverzekerd maar innemend lachend. Een soort Justin Bieber, maar dan tien maal cooler. De meisjes verliefd om hem heen gegroepeerd. Ik zei het toch: mijn zoon is heel knap. En dan hangt hij ook nog geregeld in de sportschool en doet aan waterpolo, hij is breed. Dat helpt alleen maar mee.
Eerst was het altijd tweelingzus Zoë die de jongens van zich af moest slaan. Elke ochtend die jongenspubers die met hun Swapfiets staan te wachten tot ze naar school gaat. En dankzij haar te laat komen. Het prijzencircus op Valentijnsdag. Melchior ging ondertussen rustig zijn gang, je hoorde hem niet over de meisjes. Nu maakt hij een enorme inhaalspurt.
Jong vs oud
Zelf laat hij het zich aanleunen. Hij vindt het grappig, maar doet er niets mee. ‘Veel te jong. Vijftien hoog uit.’ Dat is twee jaar jonger, valt over te praten, zou je zeggen. Maar op die leeftijd is het procentueel meer. Dat is een te grote leeftijdskloof. Hij valt op de oudere meisjes, waarmee hij moet werken. De studentes. Maar dat komt niet van de grond. ‘Heb je een hartstikke goed gesprek, vragen ze hoe oud ik ben. Dan hebben ze geen interesse meer. Ze willen geen scholier’, vertelt hij balend.
We zitten gedrieën aan tafel. ‘Denk aan Macron’, zeg ik bemoedigend. ‘Hem is het ook gelukt. Heb geduld.’ Ik zeg er niet bij dat ik vast ook een groupie van Macron zou zijn geweest, als ik in Frankrijk woonde. Zoë zit met glimmende ogen te appen terwijl we eten. ‘Telefoon weg ‘, sommeer ik. ‘Oja, is goed’, zegt ze, terwijl ik uit een ooghoek zie dat ze nog net de emoticon van een groot kloppend hart naar iemand appt. Zucht.
Journalist Marieke van Willigen is alleenstaande moeder van de tienertweeling Melchior en Zoë. Ze heeft een blog: www.jurkenvanmaria.nl
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!
