Laten we proosten op alle docenten die het verschil maken!

Lieke ging naar het laatste tien minutengesprek van haar dochter die autisme heeft. En dacht aan het einde van het gesprek maar één ding: vanavond proost ik in gedachten alle geweldige docenten die echt zien wíe mijn dochter is – en niet wat ze is. 

“Nou dan zie ik u bij de diploma uitreiking!” De docent van mijn dochter steekt zijn hand uit om gedag te zeggen. Ik wil mijn hand optillen om de zijne te schudden, maar vertraagd dringt door wat hij zegt! En even blokkeert alles in mijn lichaam. Ik verstijf. Kennelijk doorgrondt hij het rare moment van hapering, of misschien is het iets in mijn gezichtsuitdrukking dat me weggeeft. In ieder geval lijkt hij mijn gedachten te raden. Hij lacht ontspannen en voegt er vrolijk aan toe: “Een beetje vertrouwen in uw dochter hoor, zo’n bijdehante meid, kom op !”

Morgen wordt ze 19 en dit was de laatste tafeltjesavond (of tien minutengesprek) van dit jaar. De allerlaatste van de hele school periode als ze slaagt…als ze slaagt.  Ik durf het nog niet te geloven. Houd liever nog even een slag om de arm. Er kan nog van alles misgaan. Er moet nog een examen periode. De moeilijkste. Ze is er nog niet.

Drie jaar geleden begon ze op deze vmbo-school. Na een lange intensieve strijd die al in groep 1 van de basisschool begon en ons via regulier naar speciaal onderwijs leidde. Tot aan een half jaar thuis zitten aan toe. Want niemand zag het zitten. Niemand durfde het aan. Hele rijen mappen heb ik staan van alle voorgaande gesprekken op scholen, met docenten, met besturen, met begeleiders. Bij alles wat bij de brand die we in ons huis hadden verloren ging, bleef dit ongeschonden. Helaas! zou ik bijna zeggen. Want wat heb ik getwijfeld om het zelf dan allemaal maar weg te gooien bij het herinrichten van het huis. Een schone lei! Ik kon het niet. Bij het doorbladeren, tijdens het afwegen, werd ik de gesprekken weer in gezogen. Terug de tijd in. Met het risico in een zoutpilaar te veranderen. De eindeloze verslagen met daarin de nadruk op wat ze niet kon en vooral de al dan niet goedbedoelde waarschuwingen aan het adres van ons; de ouders. Realiseer wel dat…Wees er van bewust dat.. begrijp wel dat.. Ga ervanuit dat…. U moet niet denken dat… Het indekken.

Er spreekt weinig vertrouwen uit al die verslagen. Waar privé ingehuurde hulp en een enkele gouden therapeut nog de kracht in haar wilden zien, leek het of docenten ons vooral willen doordringen van het feit dat het kansloos was. Hun gebrek aan vertrouwen in haar kunnen is af en toe zelfs pijnlijk voelbaar door geschreven adviezen heen.

Wij hadden als ouders natuurlijk veel onzekerheid, angst soms, hoe het later moest. Maar voelde wel altijd een diep soort vertrouwen. Vertrouwen dat ze het op de een of andere manier zou redden. We waren blij met het vertrouwen dat de school ons schonk toen ze drie jaar geleden na een lange zoek- en smeektocht het daar dan toch mocht gaan proberen. Zwaar omringd door de mitsen en maren. Eigen risico. Wij waren het als ouders die moesten duwen en trekken. Niet alleen aan haar, maar vooral ook aan het schoolsysteem. Anderen overtuigen dat ze het echt wel kon. Smeken om geduld, bidden om begrip en vragen om dat zo waardevolle vertrouwen. En vol “zie-je-wels” als ze goede cijfers haalde. Als ze overging. Wij wisten het wel dat ze het kon! Ha!!  Wij wel. Wij hadden niet getwijfeld aan haar kunnen!

Nu staat daar tegenover me ineens een docent. “Een strenge hoor” had mijn dochter mij toevertrouwd. Maar ik vind hem vrolijk en ontspannen. Een lid van ‘het systeem’ dat meer vertrouwen heeft in mijn dochter dan ik. Die me met zijn lach troost, bemoedigt en berispt: “Een beetje vertrouwen in uw dochter hoor, kom op!”

Ik kan hem wel zoenen. En als ze straks slaagt (als.. ik durf er helaas gewoon nog niet van uit te gaan) doe ik dat misschien ook wel. En als ze niet mocht slagen: ook!  Want het gaat niet om dat papiertje. Het gaat om willen zien dat er potentie in zit en moed tonen daar mee aan de slag te gaan. Het gaat er om het kind vertrouwen te schenken.

Morgen wordt ze 19. En als we toasten zal ik in gedachten proosten op deze docent en alle docenten, met name die in het speciaal onderwijs, die bereid zijn een stapje verder te gaan, zonder continu op de rem te gaan staan. Die zoeken naar wat lukt en dat ook durven uitdragen. Een dronk op docenten die het verschil maken! Dank jullie!

Meer blogs van Lieke Lamb lezen? Kijk op Balance Babes.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.


Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

21 dingen die je te wachten staan als je kind een puber is

Als je kinderen nog klein zijn heb je soms geen idee wat je te wachten staat als die kleintjes puber zijn. Want dan verandert...

Hiervan lagen ouders wakker toen wij puber waren

Kind van de jaren 80 en 90?? Dan heb je deze dingen ook vast allemaal weleens gedaan toen jij puber was. En net als...

Dit wat ouders zeggen als hun puber iets vergeet

Op TikTok laat Pieter Valley ook zijn leven met mijn ouders zien. En dan blijkt maar weer dat alle ouders hetzelfde zeggen als hun...

Deze 13 dingen moet je echt een keer doen met je puberzoon

Met deze tips voor een uitje met een puberzoon, wil je puber echt wel iets leuks doen met zijn moeder.Je zou namelijk denken dat...

De jaren tachtig nekmat is weer terug

De revival van de jaren 80 is al een tijd gaande. De skinny jeans werden high waist broeken, de shirts werden croptops en ineens...

Dit zijn de perfecte kleren voor pubers

Kunstenares Nicole Mc Laughlin maakt bijzondere kleding waarbij ze producten hergebruikt of op een bijzondere manier gebruikt. Onze pubers vinden het geweldig.  We zouden het...

Jij ontdekt TikTok, je puber vindt dat zo zo

We zijn niet de early adapters, maar uiteindelijk weten wij ook onze weg te vinden op social media. Dit gebeurt er als je als...

Schokkend: Amerika lijkt wel een derde wereldland op onderwijsgebied

Een tweede of een derde baan zoeken om je huur te kunnen betalen? Heel normaal voor leraren in de VS. Zij krijgen zó weinig...

Moeten we maar stoppen met al die toetsen op school?

Er gaan steeds meer stemmen op om het toetsen op school maar af te schaffen, of op zijn minst te verminderen. Martine's zoon zou...