Toen Monica’s zoon negen maanden oud was ontdekte ze dat hij anders was dan anderen. Hij maakte geen oogcontact en was niet aan het ‘brabbelen’ zoals andere kinderen.
Haar wereld stortte in toen de diagnose autistisch werd gesteld, ze was bang dat hij geen normaal leven zou kunnen hebben. Toch liet ze zich niet tegenhouden, maar deed er juist alles aan om hem zo’n normaal mogelijk leven te laten leiden. Met een ‘whatever it takes’ aanpak ontdekte ze haar zoons muzikale talent en zorgde ervoor dat hij niet alleen haar, maar ook anderen inspireert.
