Waarom pubers jouw verdriet heel goed aanvoelen

Soms snappen pubers heel goed als je ergens mee zit. Ook als dat iets verdrietig is als het missen van je moeder. En dat kan, gek genoeg, heel verhelderend werken. Saskia weet na een ruzie met haar puber, en het verdriet dat ze niet even bij haar moeder kan klagen, in ieder geval waarom haar moeder niet gillend gek werd. 

Laatst was er een akkefietje thuis. Iets met een flinke discussie en een boze puber en veel geschreeuw en slaan met deuren. Ik weet niet eens meer wat de aanleiding was, maar wel dat ik aan tafel zat en dacht: hoe deed mijn moeder dat? Hoe manoeuvreerde ze haar twee pubers, mijn broer en ik, door het leven zonder niet knettergek te worden? Het is niet zo dat mijn broer en ik vreselijke pubers waren, maar toch. Hoe lukte het haar om te schakelen tussen onze wispelturige buien, ruzies, tegen de regels schoppen en dat wat zij zelf wilde en belangrijk vond? Hoe bleef ze geduldig? En hoe hield ze het vertrouwen dat het allemaal wel goed zou komen?

Je moeder missen

Ik weet het niet. En ik kan het haar niet vragen omdat ze er al tweeëntwintig jaar niet meer is. Ze overleed toen ze 55 was en ik 28 en allerlei baantjes had en de wereld rondreisde. Ik had het leven dat ik nu heb nog niet. Ze kent mijn man en kinderen niet, is nooit in het huis waar ik woon geweest en weet niet wat voor werk ik doe. Mijn oma is er ook niet meer, dus aan haar kan ik het ook niet vragen. De vrouwenlijn in mijn gezin begint dus bij mij. Als het op kennis overdragen gaat ben ik op mezelf aangewezen. Of nou ja, zo voelt dat. Ik kan het natuurlijk aan mijn vader vragen, een tante, een vriendin, maar dat is niet hetzelfde als aan je moeder vragen.

Terwijl er boven nogmaals een deur wordt dichtgegooid, pubers hebben zo hun manieren om te laten weten dat ze echt nog heel boos zijn, voel ik de tranen opkomen. Op de momenten dat ik het niet meer weet, mis ik mijn moeder meer dan normaal. Wat zou ik er veel voor over hebben gehad om haar nu even te bellen en leeg te lopen. Over hoe vervelend die pubers soms zijn. Dat ik af en toe genoeg van ze heb. Dat ze het maar zelf moeten uitzoeken, en zo. En hoe ze dan geruststellend zou zeggen dat het allemaal wel goed zou komen. Maar ik blijf stil aan tafel zitten. Met het gemis als een loodzware deken om me heen.

Getroost worden door je puber

Een uur later staat mijn puber voor me. Hij loopt wat om me heen, mompelt dat het hem spijt dat hij zo boos is geworden, en lijkt wel te voelen waar ik aan denk. ‘Mis je je moeder?’, vraagt hij ineens. Ik schrik van zijn directheid en knik. ‘Dat snap ik’, gaat hij verder, ‘want ik ken haar niet eens, maar ik mis haar soms ook. Gek hè?’ Ik kijk naar dit kind, die soms zo stuurs en dwars kan zijn en soms zo heerlijk direct en lief. Wanneer was hij zo groot geworden? Wanneer was dat omslagpunt gekomen dat ik niet alleen hem troost, maar hij ook mij? Want door alleen maar te zeggen dat hij haar ook mist, valt de zwaarte weg.

Kun je iemand missen die je niet kent? Of mis je hoe het had kunnen zijn? Of is het een gevoel dat je mist? Hij kent mijn moeder uit de verhalen die ik over haar vertel. En weet ook dat hij in veel opzichten op haar lijkt: empathisch, creatief, gevoel voor humor, en ook zijn goudrode pijpenkrullen die hij als klein kind had leggen direct een lijn tussen hem en zijn onbekende oma. Ik leg hem uit dat ik het fijn had gevonden om eens lekker uit te razen bij haar. En dat moeders vaak het antwoord op ingewikkelde situaties weten als je zelf het antwoord even niet weet. Hij knikt, geeft me een soort van onhandige knuffel en stiefelt naar de ijskast om een pak melk leeg te drinken.

Lucht klaren en verder gaan

Een uur nadat we schreeuwend tegenover elkaar stonden is de rust teruggekeerd. En weet ik ineens hoe het kwam dat mijn moeder nooit gillend gek was geworden. En waarom ik dat ook niet word. Omdat het goedmaken daarna alles ook echt weer goed maakt. Mijn moeder had de gave om te vergeven en nergens in te blijven hangen. Ik kon boos worden en daar gaf ze me niet alleen alle ruimte voor, ze droeg het me ook niet na. Zodra de lucht was geklaard, was het wat haar betreft ook over.

Dat gesprek wat ik met mijn puber wilde houden over ruzie maken, met deuren slaan en niet zo uit je slof schieten, liet dan ook voor wat het was. Het was goed. En dus zei ik alleen maar dat hij dat lege pak dat hij net terug had gezet in de ijskast beter in de prullenbak kon gooien. Oh ja, en dat ik van hem hou. Want dat zei mijn moeder ook altijd.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Geen idee meer hoe je kind in elkaar zit? Lees ons boek over leven en overleven met pubers.

Ook leuk:

Strijd om die telefoon mee naar bed? Laat het gewoon los!

De strijd om de telefoon 's nachts naast hun hoofdkussen te hebben liggen wordt in menig huishouden met pubers gevoerd. En hoe ouder die...

Cannabis is zo’n zware drug geworden, dat we niet meer naïef kunnen doen over blowen

De wiet van tegenwoordig is zo zwaar dat zelfs een olifant ervan tegen de vlakte gaat. Tijd voor ouders om hetzelfde om te gaan...

Waaat, twéé examens vandaag? Ik heb er eentje geleerd!

De weken van de schoolexamens (SE’s) zijn weer aangebroken. En dat zorgt her en der voor verrassingen. ‘Hè wat? Heb ik vandaag twéé SE’s?’...

Soms zijn dingen die pubers maken zijn ook echt grappig

Vaak begrijp je de puberale humor niet helemaal. Zeker als ze helemaal dubbel liggen om YouTubers of stukjes in de schoolkrant schrijven die kant...

Zet je puber aan het werk: sporten én opruimen!

Drie weken lang binnen zitten met je pubers vanwege de corona-crisis is best een opgave. Maar wij slepen je die 21 dagen door met...

Waarom ik de huiswerkklas echt geen goed idee vind

Je kunt het gezeur, geduw en getrek over huiswerk natuurlijk uitbesteden aan school of een huiswerkklas. Heerlijk! Maar is dat eigenlijk wel een goed...

Als je puber straffen niet helpt, kun je altijd nog in staking gaan (dat helpt!)

Isabelle was helemaal klaar met haar puberdochter en gaf straf. Maar daar had ze alleen zichzelf maar mee. Wat wel hielp was in staking...

Twee pubers op de middelbare school, manman wat is dat duur

Sinds haar dochter ook op de middelbare school zit, betaalt Martine zich blauw. Niet alleen aan kaftpapier en rekenmachines, maar ook aan het hele...

Wat wij hebben geleerd van een jaar thuiswerken met onze pubers

Al bijna een jaar zitten we voor werk en school thuis opgehokt met onze pubers. Althans, het grootste deel van de tijd. Dit is...

The Spice Girls gaan weer op tournee

Was jij ook fan van The Spice Girls? En zong je hard 'Wannabe' mee? Dan kun je aankomende zomer je hart ophalen: The Spice...

Die HPV-vaccinatie, waarom zou je het eigenlijk niet doen?

Saskia twijfelde of ze haar dochter moest laten inenten tegen het HPV-virus. Maar nu uit onderzoek van het VUmc is gebleken dat deze prik...

Extra setje schoolboeken: handig of verwennerij?

Voor kinderen van gescheiden ouders kan het een uitkomst zijn: een extra pakket schoolboeken. Maar ook voor notoire sloddervossen is het dé een oplossing....

Checklist: dit moet je (financieel) regelen als je puber 18 wordt

De oudste puber van Martine wordt binnenkort 18, dus ze ging op zoek naar wat je -of eigenlijk, de puber- allemaal financieel moet regelen....