Marloes weet nu al dat ze het niet droog gaat houden tijdens de traditionele kerstzang op het schoolplein. Het is nu namelijk echt de aller-, allerlaatste keer dat haar kleinste spruitje daar met een kerstmuts op staat te zingen over kindeke Jezus. Ze troost zich met de gedachte dat het in heel veel opzichten ook heel fijn is om afscheid te nemen van de basisschool. Want dat kerstdiner, zo’n feest is het nou eigenlijk ook weer niet.
Niks missen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
-
- De jaarlijkse keuzestress die altijd gepaard gaat met het bereiden van de hapjes voor het kerstdiner. Waarbij bepaalde verworvenheden de boventoon voeren. “Nee, geen sushi, die maakt de vader van Jonah altijd al.” En voor inschrijven voor het toetje, blijk je ook altijd te laat te zijn.
- En je uiteindelijk toch maar kiest voor ‘in bladerdeeg gerolde knakworstjes’.
- Die altijd overblijven omdat inmiddels de helft van de klas vegetarisch, glutenvrij of anderszins voedingstechnisch is uitgedaagd.
- Je je net als elk jaar weer afvraagt waarom er voor 5 euro per kind niet gewoon een cateringbedrijf kan komen.
- Mailtjes van school over mee te nemen wc-rollen, melkpakken en jampotten voor bepaalde kerstversierselen, die altijd leiden tot paniek omdat je thuis nooit jam eet en wc-rollen altijd weggooit.
- Mailtjes van school met de vraag om hulp van ouders bij het opbouwen en afbreken van de kerstversiering op school.
- Ieder jaar weer dat schuldgevoel omdat je daar echt, echt, echt geen tijd voor hebt, omdat op je werk vóór Kerst altijd alles af moet zijn.
- De discussie over wel of geen make-up en hakken aan op het kerstfeest, waardoor je uiteindelijk ‘ja’ zegt en je dochter naar school gaat alsof ze daarna nog moet werken in een nachtclub.
- De kerst-samenzang die urenlang duurt, omdat het belangrijk is dat ieder kind een solo krijgt omdat het anders oneerlijk is.
- De kerst-samenzang die niet is om aan te horen, omdat het een door Meester Ed zelf gecomponeerd stuk is dat is ‘geïnspireerd’ op oude Kerstliedjes.
- Maar dat je uiteindelijk toch een beetje week wordt van ijle, schattige kinderstemmen.
- Altijd dezelfde vader die altijd dronken wordt op de kerstborrel en dan tegen je aan gaat staan janken over de scheiding die al heeft plaatsgevonden toen zijn en jouw dochter in groep 2 zaten.
- Waardoor jij van de kerstborrel eigenlijk ook dronkener wordt dan je eigenlijk zou willen.
- Spijt hebt van de sigaret die je hebt gebietst van die jankerd van een vader.
- En ook dat je van de schaal met overgebleven in bladerdeeg gerolde knakworsten, er tien in vijf minuten naar binnen hebt gewerkt.
- Terwijl je onderweg was naar de echt leuke ouders, je aangeklampt wordt door de moeder van Sterre die het nog steeds ongehoord vindt dat Sterre geen klas heeft overgeslagen, en jij inmiddels ook omdat je datzelfde gezever al vijf jaar aanhoort.
- De juf en haar vriend, allebei met een verlicht rendiergewei op hun hoofd.
- Het lelijke kerststukje dat meekomt van school en je het liefste meteen in de vuilnisbak wil flikkeren, maar je spruitje graag wil bewaren.
- Je net-geen-puber die ontploft omdat ze niet na het kerstdiner nog even op het schoolplein mag hangen.
- Je je afvraagt waarom je voor dit feestje altijd die – volgens je collega’s – hilarische kerstborrel van je werk laat schieten.
- Volgend jaar ga je het missen.