‘Wat ik anders had moeten doen toen mijn puber op kamers ging’

Is die van jou bezig met het eindexamen? Tijd om vooruit te kijken en leer van het verhaal van Iris (56), die terugkijkt op het eerste studiejaar van haar dochter Milou (19): “Als ik het opnieuw mocht doen zou ik strenger zijn met geld en haar meer haar eigen boontjes laten doppen.”

“Een jaar geleden installeerde ik rond deze tijd onze oudste dochter in haar studentenflatje.

Net achttien, voor het eerst op kamers, ik vond het best spannend. Milou kon niet wachten, die rook de vrijheid. Mijn man en ik hadden er alle vertrouwen in, studeren associeerden wij met vrijheid en een leuke tijd waarin jezelf leert kennen en steeds meer op eigen benen komt te staan.

Zo hebben we er ook over gepraat, heel positief: ‘Leuke nieuwe fase’ en ‘Genieten van het allemaal zelf kunnen doen!’

Alleen viel dat dus nogal tegen. Eerst was er de introductieweek die ze eng vond, daarna de ontgroening. Daarin gebeurde niets wat niet door de beugel kon, maar Milou wist het allemaal niet meer. Wij weer in de auto 152 km heen en 152 km terug voor een peptalk. Dat bij een vereniging horen niet zaligmakend was, dat er ook andere manieren zijn om vrienden te maken, dat ze zich misschien wel prettiger zou voelen zonder die groepsdruk.

Eind oktober bleek ze achter te zijn met zo’n beetje alles van haar studie.

Ze vond het niet leuk, het boeide niet zoals ze had gedacht. Het was uit met een vriendje, ze was brak van veel stappen. En ze had spijt dat ze na haar eindexamen geen tussenjaar had genomen. Kind in de put, mijn hart brak. Man en ik weer heen en weer rijden, praten en rekenen wat er eventueel mogelijk was. Om nu een tussenjaar voor haar te gaan financieren ging ons te ver, maar misschien een andere studierichting die haar meer lag?

Zo sukkelden we door richting december, met somber stemmende gesprekken met haar studiebegeleider.

Tassen boodschappen in de hoop dat ze gezond zou eten. En hulp bij haar nieuwe richting: we betaalden extra lessen om haar de eerste maanden in te laten halen. Maar zo rond februari ging het eigenlijk nog niet lekker. Switchen van richting was verstandig geweest, maar ze mopperde op alles en ze kwam niet goed rond met haar geld ‘want alles was zo duur’.

Wij nog maar wat meer bijsponsoren.

Tot we door kregen dat ze haar geld vooral uitgaf aan stappen. En ze door dat stappen niet bijster veel werk maakte van haar colleges, want ze moest tenslotte ook uitslapen. Wij weer praten dat dit natuurlijk niet de bedoeling was. En dan knikte ze ‘ja’, maar ze deed er niets mee. Alles bij elkaar heb ik meer zorgen over haar eerste studiejaar gehad als over haar hele middelbare school.

Achteraf denk ik: we hebben er veel te makkelijk over gedaan.

Thuis veel praatjes en plannen hebben is iets anders dan echt zelfstandig zijn. We hadden haar niet op een gezinsvakantie moeten trakteren omdat wij dat zo gezellig vonden, maar haar op kamp moeten laten gaan omdat ze dan zelfstandiger was geworden. Ik verwijt het mezelf, dat ik zo gul ben geweest met het aanschaffen van nieuwe spulletjes voor haar kamer. Ik vond het fijn om dat te kunnen doen, maar achteraf had ik beter kunnen zeggen: ‘Ga eerst maar eens bij de kringloop kijken wat je kunt vinden.’

We hebben veel te veel ingezet op ‘leuk’ en ‘genieten’, we hadden ook moeten zeggen dat het wel eens tegen zou zitten en dat het wel eens stil zou zijn.

Dat het een hele klus kan zijn om jezelf te dwingen om te studeren. En dat sommige dingen aan op jezelf wonen – de kosten, het huishouden, ook echt alles zelf moeten doen – ook gewoon ruk kunnen zijn. En we hebben financieel echt belachelijk veel bijgelegd.

Die kosten van de wijziging van studie, daar doe ik niet moeilijk over – die waren het waard.

Maar dit studiejaar willen we toch ingaan met andere afspraken. Milou moet echt beter leren met haar tijd, geld en energie om te gaan. En wij moeten wat terughoudender zijn. Toch heb ik er, ondanks alles, vertrouwen in. Ze is een jaar ouder, ze staat wat steviger in haar schoenen. Zowel zij als wij staan er aanzienlijk realistischer in dan vorig jaar.

Mocht ik het overdoen, dan zou ik haar nu niet mee zo pushen om alles te gek te vinden met positieve opmerkingen als ‘Leuk toch?’.

In plaats daarvan zou ik haar meer ruimte geven om uit zichzelf te vertellen hoe het ging. Ik zou veel minder geld bijleggen. En ik zou veel meer bij haar neerleggen: ‘Als je niet naar college gaat, heeft dat consequenties, hoe ga je dat oplossen?’ En tegen iedereen die in deze tijd zijn of haar kind uitwuift zou ik willen zeggen: “Hoe moeilijk het ook is, met liefdevolle verwaarlozing en laag gespannen verwachtingen kom je een heel eind.”

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

Dat het puberouderschap eenzaam is, vertelt niemand je

Niemand waarschuwt je ervoor, maar opeens weet je niet alles meer van je puber. En dat hoort, want pubers gaan hun eigen leven vormgeven...

Met dit handige stroomschema weten pubers nu wanneer ze een Tikkie kunnen sturen

Wij worden helemaal gek van al die Tikkies die onze pubers sturen. Dus we maakten een stroomschema dat ze kunnen toepassen als ze weer...

25 dingen die alleen moeders (en vaders!) van pubermeiden herkennen

Een huis met pubers: prima te handelen. Maar een huis met alleen pubermeisjes: pfoeh. Ik heb er een, moet er niet aan denken dat...

Ik wil, nee eis, een mama-cave!

Marjolein pikt het niet langer en eist een eigen kamer, een moeder-cave. Met een stevig slot waarvan de sleutel aan een ketting om haar...

Handen wassen en tafels poetsen… zo gaan onze kinderen straks weer naar school

Net als iedereen kijken wij uit naar 2 juni, de dag dat de middelbare scholen weer gaan beginnen. Dan kunnen onze kinderen tenminste weer...

Mijn zoon krijgt die meningokokken W-inenting niet, en ik baal daarvan

Bij de vaccinatiecampagne tegen meningokokken W valt de veertienjarige zoon van Martine net buiten de boot. Betaalt ze de vaccinatie dan maar uit eigen...

Melatonine is niet zo onschuldig als je denkt

Veel pubers nemen melatonine (gewoon te koop bij de drogist) om beter te kunnen slapen. Maar zo onschuldig als dat lijkt, is het niet....

Met je moeder voor de winkel liggen voor de Ps5

Een puber die heel graag een Ps5 wil hebben, voor veel ouders was dat de afgelopen weken het gesprek thuis. Afgelopen 19 november was-ie...

De oplossing voor pubers die wéér hun mondkapje kwijt zijn

Pubers raken altijd alles kwijt, ook hun mondkapjes. En wie moet er dan weer een oplossing verzinnen? Juist, jij. Naast sleutels, pasjes, oortjes op opladers...

Pubermeisjes met lagen make up, kan het ook wat minder?

Jonge meiden die hun mooie koppies dicht plamuren met make up, Saskia vindt het maar niks. Maar haar pleidooi dat je tot je veertigste...

Je puber kan nu ook gewoon prima een tussenjaar nemen na vmbo

Een tussenjaar na havo of vwo om na te denken over 'erna' is heel normaal. Maar vmbo'ers moeten net zo hard nadenken over hun...

In wat voor wereld groeien mijn pubers op?

De afgelopen weken dacht Saskia best vaak: in wat voor wereld groeien mijn pubers op? Er was zoveel negatief nieuws dat de optimist in...

Leuk! Dokter Corrie is terug, op instagram.

Ken je 'seksdokter' Corrie nog?, het grappige typetje van Martine Sandifort? Ze is terug -weliswaar op instagram en Snapchat- en niet op televisie. Maar...