De zoon van Jan gaat naar het Mbo. En mag dus reizen met een ov-studentenkaart. Heel fijn, uiteraard, al is het aanvragen ervan best nog een hele toer.
Toen ik studeerde werd de ov-studentenkaart ingevoerd. Kon je gratis reizen. Dat wil zeggen: doordeweeks met de metro naar school in Diemen en op vrijdag naar mijn dorpje met de trein en de bus om daar op zaterdag te gaan voetballen, en zondag weer terug. Die kaart kreeg je opgestuurd met de post. Ik kan me niet herinneren dat ik daar ooit iets voor hoefde te doen. Misschien alleen een foto inleveren bij een of ander loket. Er zat een foto op de kaart.
Even snel aanvragen
Inmiddels is het zo ver dat mijn oudste zoon (17) een Mbo-opleiding gaat doen, en dat staat voor studeren. Hij kan dus een ov-studentenkaart krijgen. Heel mooi. De school staat aan het einde van de metrolijn, en als het straks regent kan hij daar makkelijk komen. Ik ging dus even zo’n ov-studentenkaart aanvragen. Dat kan gemakkelijk, via internet. Ik hoefde nergens naartoe. Alles digitaal.
Dat bleek een vergissing. Allereerst had ik een DigiD nodig, voor mijn zoon. Dat had-ie nog niet. Hij heeft nog nooit belasting betaald en voor de zorgverzekering is hij meeverzekerd. Ik vroeg een DigiD aan, online. Ik vulde eindeloos veel velden in: bsn, geboortedatum, adres, mail en telefoon. Ik stuurde het op en zou bericht krijgen. Via de mail kwam binnen dat de DigiD goedgekeurd was.
Velden invullen
Nu moest ik voor mijn zoon een persoonlijke ov-kaart aanvragen. Had-ie nog niet. Hij reisde altijd met een gare ouwe onpersoonlijke ov-kaart, en die was trouwens al verlopen. Gelukkig kon ik op internet bij het ov een persoonlijke ov-kaart maken. Weer vulde ik een heleboel velden in, en ik kon er een foto bijvoegen. Versturen, en betalen, en afwachten want de kaart zou thuisgestuurd worden.
Dat duurde een paar dagen. Toen viel er een belangrijke envelop in de bus, want de envelop was wit en er stonden geen logo’s op, en dan weet je: daar zit iets heel belangrijks in: een bankpas, of in dit geval een persoonlijke ov-kaart. Bij de ov-kaart kwam direct het verzoek een account aan te maken op de site van ov. Daar kun je bijhouden waar je heen bent geweest. Weer vulde ik een heleboel velden in.
Account aanmaken
Toen dat gelukt was moest ik mijn account koppelen aan de kaart. Nu had ik gelukkig de persoonlijke ov-kaart, en kon ik die koppelen aan dat account van mijn zoon. Nu was alles klaar en ready to go. Ik had DigiD en een ov-kaart, dus kon ik op de site van studenten-ov de ov-studentenkaart voor mijn zoon aanvragen.
Daar ging ik. Op de site van studenten-ov logde ik in via DigiD of DUO, dat is een andere naam voor hetzelfde, en weer vulde ik de gegevens van mijn zoon in, die kon ik inmiddels wel dromen, en ik vroeg een ov-studentenkaart aan. Versturen. Dank u, u krijgt binnen vijf dagen bericht.
Dat kwam al sneller, na een dag. Dat is het voordeel van digitaal. Het gaat allemaal supersnel. Het studenten-ov voor mijn zoon was goedgekeurd. Het is wel een lening, dus als hij zijn diploma niet haalt kan ik voor iedere maand dat hij gereisd heeft 98 euro terugbetalen. Tenminste, dan kan hij dat terugbetalen, vertelde ik hem later.
Een lening
Nu hoefde ik alleen nog maar de ov-studentenkaart van mijn zoon te koppelen aan zijn persoonlijke ov-kaart. Daarvoor moest ik op het handige internet op de site van studenten-ov waar ik via een linkje terecht kon komen op de knop ‘koppelen’ drukken. Weer van alles invullen, en het was gelukt. Ik kreeg een bevestiging in de mail, inderdaad: alles was gelukt. Ik hoefde nu alleen nog maar even naar een ov-oplaadpunt te gaan om het studentenreisproduct van mijn zoon op te halen, en op de persoonlijke gekoppelde kaart te zetten.
Dat moeten we nog doen. De kaart ligt op mijn werktafel, met de foto. Compleet internet weet hoe hij heet, wanneer hij geboren is, waar hij naar school gaat, en om dat reizen ging het in eerste instantie. Wat we nu hebben: een lening. Straks moet mijn zoon naar school, en dan regent het, en dan zal deze kaart zijn waarde bewijzen. Digitalisering is een zegen. Het maakt alles zo eenvoudig.