Mijn puber had slechts afgetrapte gympen in haar kast staan en daarom gingen we shoppen voor nieuwe schoenen – ‘nee, mam, sneakers, SNEAKERS, schoenen zijn anders, hè, die wil ik niet’ – te kopen.
Het werd een interessante exercitie. Want hoeveel opmerkingen kun je over een schoen maken? Welnu, een heleboel. Elke keer als ik er een liet zien en vroeg: ‘deze?’, liet de puber onomwonden haar mening horen.
- ‘Te hoog.’
- ‘Te wit.’
- ‘Stom.’
- ‘Nog stommer.’
- ‘OMG, héél STOM.’
- ‘De schoen is wel leuk, maar de veter heeft de verkeerde kleur.’
- ‘De veters zijn wel leuk, maar de schoen heeft de verkeerde kleur.’
- ‘Die zool, je denkt toch niet dat ik daar op ga lopen?’
- ‘Dat ene streepje op de achterkant kan echt niet.’
- ‘Die binnenzool zit niet lekker.’
- ‘Verkeerde kleur.’
- ‘Dat is niet mijn merk.’
- ‘Die ook niet.’
- ‘Die al helemaal niet!’
- ‘Mam, hoezo rood?’
- ‘Suède? Serieus?’
- ‘Dat randje is niet mooi.’
- ‘Wel leuk, maar beetje saai.’
- ‘Blauw? Echt niet!’
- ‘Beetje raar model, vind je niet?’
- ‘Die buitenzool is, eh, mwah.’
- ‘Zit niet lekker.’
- ‘Loopt niet lekker.’
- ‘Te rond.’
- ‘Te vierkant.’
- ‘Het voorste gedeelte is best oke, maar dat achterste stuk kan echt niet.’
- ‘De bovenkant is best oke, maar de onderkant is vre-se-lijk.’
- ‘Te klein.’
- ‘Te groot.’
- ‘Dat is meer iets voor jou.’
- ‘Te zwart.’
- ‘Te zwaar.’
- ‘Beetje rare sneaker.’
- ‘Die veterogen kunnen echt niet.’
- ‘De letters op de hiel zijn stom.’
- ‘De strepen op de zijkant hebben de verkeerde kleur.’
- ‘Mam, gatver! Wat voor smaak heb jij?’
- ‘De structuur is niet fijn.’
- ‘Staat raar.’
- ‘Deze voelen gewoon niet goed.’
- ‘Zullen we naar een andere winkel gaan?’
