De puberzoon van Bas gaat op zichzelf wonen en dat vindt hij verdrietig én mooi

De puberzoon van Bas ging uit huis en dat maakte de nodige emoties bij hem los. Want als vader is hij nu niet meer nodig.  

Het leven met mijn zoon, dat zich ergens in het midden houdt tussen continue ergernis en ontroering, werd even plotseling als onverwacht doorbroken met de mededeling: ‘Oh ja, ik ga over een paar dagen op mezelf wonen.’ Er was een kamer vrijgekomen in het huis van vrienden. Voor hem was daarmee de kous af, hij had zijn ouders immers geïnformeerd, en kon hij verdergaan met het plunderen van de koelkast en een spoor van voedselresten achterlaten in de keuken. Bij mij liet zijn opmerking ook een spoor achter. Van shock, mijn kind gaat het huis uit, en weemoed, mijn kleine jongen is groot.

Talloze gedachten en emoties streden de dagen daarna in mijn hoofd om voorrang. We wonen onder de rook van Amsterdam, in een dorp, en nu ging mijn dorpskind naar de grote stad. Amsterdam is een prachtige, kolkende, magische stad, maar hoeveel zijn er niet opgeslokt en soms ook verslonden door haar verlokkingen en verleidingen? Ik hield mijn gedachtes voor me. Opvoeden gaat immers over loslaten en vertrouwen geven en niet over mijn eigen angst projecteren op mijn zoon.

Een paar dagen later stond ik in de Jordaan, in een buurt waar ik zelf ook had gewoond toen ik zijn leeftijd had. Ik stond dubbel geparkeerd, een grote flatscreen en wat vuilniszakken -jongens hebben niet veel nodig- uit te laden en naar vier hoog-achter te brengen. Ik wist niet dat er zoveel trappen achter een onschuldige gevel schuil konden gaan. Daarna nam ik hem mee naar een broodjeszaak die er dertig jaar geleden ook al zat. En waar de broodjes opvallend genoeg nog steeds door dezelfde man werd gesmeerd. Veel dingen veranderen, maar gelukkig ook veel dingen niet.

Op de weg terug biggelden de tranen over mijn wangen. Mijn jochie, helemaal alleen in die grote, gevaarlijke stad, dacht ik, want ik wilde mijn tranen rechtvaardigen. Maar hoe verder ik van hem af reed, hoe meer ik me realiseerde dat dit niet over hem loslaten ging, maar over mijn eigen loslatingsproces.

Mijn ‘tijd’ was opeens heel erg voorbij. De tijd waarin je groot wordt, je ontwikkelt, die boeiende, meeslepende, maar onmiskenbaar interessante tijd waarin je volwassen wordt, lag toch echt achter me. Diezelfde boeiende tijd stond heel nadrukkelijk ongeduldig en onmiskenbaar voor de neus van mijn zoon te trappelen.

Het is prachtig om je kinderen gezond op te zien groeien, en ook ontzettend dankbaar, maar tegelijkertijd ook pijnlijk. Want met het groeien van de betekenis van het leven van je kind, neemt je eigen betekenis -haast diametraal- af. Ik ben niet meer nodig. Mijn zoon heeft mij niet meer nodig. En dat is een pijnlijk, maar vooral een geruststellend en mooi gevoel.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Heb je ons huiswerkhandboek al besteld?

Ook leuk:

Dit is waarom pubers altijd je ijskast leegvreten

Martine verbaast zich er iedere dag weer over hoeveel haar zoon van 13 aan eten wegstouwt. 'Hij heeft het ritme van een Tour de...

40 waarom-vragen die pubers stellen

We dachten er eigenlijk wel een beetje vanaf te zijn, van die behoorlijk irritante waaromvragen die kleuters zo heerlijk repeterend kunnen stellen: 'Waarom? En...

Waarom het goed is voor ouders om geen Magister te hebben

Sinds de kinderen van Martine op de middelbare school zitten, is ze verslaafd aan de app Magister die de schoolresultaten bijhoudt. Ze heeft er...

Mevrouw Verveer: ‘Puberen doe je maar in je eigen kamer’

Farah Verveer, de vrouw van cabaretier Roué, is zeer uitgesproken over puberende kinderen. Pubergedrag wordt in Huize Verveer niet getolereerd. 'Puberen doe je maar...

15 illustraties over slapen die jouw puber zeker begrijpt!

Is jouw puber, vooral nu het weekend is, ook met geen fanfareband uit bed te slepen? Vraag je je soms af of hij misschien...

Als je elkaar weer eens diep in de ogen kijkt (Wat hebben we eigenlijk nog, schat?)

Saskia en haar man overleefde de storm van kleine kinderen en alle hectiek die daar bij komt kijken. Al high-five-end begroetten ze hun pas...

Twitter over de pis: Grease is niet ‘woke’ genoeg

Geen idee waar het vandaan komt, maar ineens is Twitter over de pis, omdat Grease niet meer zou kunnen. De film zou seksistisch, homofoob...

Soms is het goed om aan je eigen ouders te vragen hoe jíj was als puber

Als Saskia het even niet meer weet, dan vraagt ze aan haar vader hoe dat was toen zij een puber was. En dat relativeert...

Dit kun je (ongeveer) verwachten als je puber positief test op corona

Een van de pubers van Martine testte vorige week positief op corona. Gelukkig is ze niet al te ziek en kan iedereen thuis prima...

Die foto ga je toch écht niet op Facebook zetten?!

Martine pronkte graag met haar kroost op Facebook, maar sinds kort willen ze geen van beiden pertinent niet meer op de foto. Wat is...

Waarom Quicksand (op Netflix) een serie is die je móet zien

Sebastian is de droom van menig pubermeisje: hij heeft een stinkend rijke vader (en dus een jacht en een huis met een zwembad), hij...

‘Mam, voor freerunnen ben je echt veel te oud’

Marieke komt erachter dat haar zoon midden in de nacht naar het dak van Hoog Catherijne gaat. In plaats van dat ze dat heel...

De machteloosheid van een vader die vraagt om hulp bij Jeugdzorg

Auteur Jan van Mersbergen vraagt voor zijn twee oudste kinderen hulp bij Jeugdzorg om de omgang met hun moeder, die niet de juiste zorg...