Het lijkt wel of het huis van Jeanette is ontploft. Ze schetst even hoe het eruit ziet als zij thuis komt na een dag hard werken.
Sinds mijn kinderen pubers zijn, is mijn huis ontploft. Wat ik thuis aantref na een dag werken laat zich nog het best vergelijken met een oorlogsgebied. Op de aller-aller- alle slechtste dagen gaat het ongeveer zo:
1. Ik doe de poort open en struikel over twee fietsen die zo te zien direct na het passeren van de tuingrens zijn losgelaten als mikadostokjes.
2. Ik vloek wat en ga naar binnen. Daar tref ik aan in deze volgorde: een schoen, een schooltas, nog een schoen een jas en een paar sokken.
3. Ik kijk naar de keuken en zie een open keukenkastje met een halflege koektrommel en op het aanrecht staat het tostiapparaat met daarnaast korstjes van de kaas, een open zak brood en een leeg zakje noedels. Lekker dan.
4. Er is zo te zien wel een poging gedaan dingen in de vaatwasser te doen, maar die poging is er een in de categorie: ik laat het er gewoon invallen en doe heel snel de klep dicht.
5. Als ik de koelkast opendoe om te kijken wat ik kan gaan koken, lijkt het alsof deze is geplunderd door een roedel hongerige wolven. Alles wat enigszins lekker is, is aangevreten of op. Oh wacht, daar staat nog een pakje burgers. Oh nee, die is leeg, zucht…
6. Dan check ik de voorraadkast: hetzelfde verhaal. Aaargh, zo kan ik toch geen huishouden runnen mensen.
7. Ik loop naar boven om verhaal te halen. Terwijl ik naar boven loop, raap ik meteen wat beugelelastiekjes op. Ik geloof dat ik onderhand een trampoline kan punniken van al die plastic rondjes die ik in de loop der jaren heb opgeraapt.
8. Er staat er een onder de douche. Ik grijp mijn kans en check meteen even de kamer. Daar tref ik een sporttas aan met een natte handdoek, vieze sokken en een zakje brood dat inmiddels een blauwgroen vachtje heeft gekregen, jakkes.
9. Onder het bed ligt een vrachtlading aan lege verpakkingen, vieze sokken en God weet wat nog meer voor onhygiënische dingen. Niet te doen dit!
10. Ik neem meteen wat servies mee naar beneden dat er aan de stoflaag te zien al wat langer staat.
11. Als ik even later naar zolder loop, zie ik dat de wasmand uitpuilt. Niet alleen met honderdduizend handdoeken, ook met schone dingen want het is natuurlijk veel makkelijker om het in de wasmand te gooien dan het zelf op te vouwen en in de kast te leggen.
12. Als ik later naar de wc ga, zie ik een stapel lege wc rolletjes in het wasbakje dat 10 cm (!) naast de prullenbak staat.
Als ze niet zo verdomde leuk waren, mochten ze van mij vandaag nog op kamers!
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk HIER.
