Een megadruk kruispunt tijdens het spitsuur, zo zijn ochtenden met pubers. Want die moeten en willen van alles en doen dat standaard op het laatste moment waardoor er overal ongelukken gebeuren en opstoppingen ontstaan.
Wakker worden
Het is de makkelijkste activiteit die ze moeten doen op de ochtend, want ogen open, uitrekken en klaar, maar is doorgaans de activiteit waar ze het langst mee bezig zijn. En gaat gepaard met gebrom, gezucht, nog dieper onder de dekens kruipen, roepen dat het licht uit moet, en de mededeling dat hun leven heel erg ontzettend mega zwaar is. Niemand, maar echt niemand, wordt om half 7 wakker. Ja, hun ouders, maar die zijn ook gek.
Uit bed komen
Het vergt weinig motorische vaardigheden en toch is uit bed komen lastig voor pubers. Ze krijgen die lange benen op een of andere manier niet over die rand geslingerd, kunnen dat zware dekbed maar moeilijk van zich afgooien, en hun lichaam van horizontaal naar verticaal verplaatsen is niet te doen. En dus horen we gebonk, vallen ze op de vloer, stoten ze hun hoofd tegen de bedrand, en zwalken ze uiteindelijk zonder enig richtingsgevoel door hun kamer en eindigen gedesoriënteerd met hun neus tegen de kast aan.
Naar beneden lopen
Even denk je dat er een kudde olifanten jouw trap af marcheert, maar het is slechts één puber die de zwaartekracht tart en zich naar beneden stort, alle puberspullen die op de trap liggen meenemend in de val naar beneden. De laatste traptreden worden stuiterend op hun billen genomen, terwijl hun schoolboeken, losse blaadjes, pennen en potloden, lege schooltas, om hun heen naar beneden dwarrelen.
Ontbijten op z’n pubers
Als ze eindelijk aan tafel zitten, werpen ze een blik op de klok en zien dat ze nog maar een paar minuten hebben voordat ze naar school moeten en staan in een beweging weer rechtovereind. Al schreeuwend, tierend, en om hulp roepend, ‘Oh my god, oh my god, oh my god, ik haal het nóóit’, beëindigen ze zonder iets te eten hun ontbijtsessie.
Schoolspullen pakken
Een lege tas vullen met boeken en schriften, maar ook kluis-, bus-, en bankpas zoeken; het is voor pubers behoorlijk complex. En het talent om te zoeken ontberen ze. Zoeken staat voor hen gelijk aan vragen waar alles ligt. En terwijl ze bewegingsloos staan delen ze mee dat ze óveral hebben gekeken en het niet hebben gevonden.
Toilet maken
Als al die puberlijven zich verzamelen in de badkamer wordt het een logistieke uitdaging die door pubers louter vragend wordt ondergaan. Wie heeft de tandpasta niet op de juiste plek terug gelegd? Waarom is er maar 1 pot gel? Kan die broer ook ergens anders gaan wonen? Waarom moet die zus nú in de badkamer staan? Kan je deo ook niet in iemands gezicht sprayen? Waarom moet je je gezicht wassen? Wie stinkt er zo?
Aankleden
Het is niet dat ze het niet willen, want in pyjama naar school is zo ongeveer hetzelfde als doodgaan, maar niet kunnen. Want er mist één sok. Die lievelingsbroek is nog niet uit de was. Een trui stinkt. Er zit een vlek op een t shirt. Een schone onderbroek? Hoezo? Een jas is kwijt. Hoe kun je je in deze chaos dan aankleden? Juist.
Pubers die de deur uitrennen
Die laatste minuut is een ware wervelstorm, waarbij pubers met 140 k/u door het huis rennen om allerhande spullen die ze nodig hebben om deze dag door te komen zoeken. Iemand roept om een oplader, iemand is zijn telefoon kwijt, iemand kan haar mascara niet vinden, iemand zoekt naarstig een fietssleutel, en als alles verzameld is rennen ze de deur uit en hebben ze nog 30 seconden om die tweede bel te halen. Terwijl de stof langzaam neerdaalt en de deo-mist is opgetrokken ontstaat er een zalige rust in huis. En dan zie je op tafel een oplader, telefoon, mascara en fietssleutel liggen…