Martine heeft net als alle andere brave ouders flink gespaard voor de studie van haar kinderen. Maar toch blijkt dat bij lange na niet genoeg te zijn. Maar kun je daarvan je kinderen schuldenvrij laten studeren?
‘Ik denk niet dat ik hier over drie jaar nog woon’, zei de oudste (15) toen we gezellig zaten te praten over toekomstplannen. Niet dat hij het thuis rot heeft, maar hij denkt dat hij tegen die tijd wel klaar is met ons.
Om mij heen zijn vriendinnen hun pubers-met-diploma met zachte hand de deur aan het uitwerken. Stuk voor stuk gaan ze leuke studies doen en op kamers. Na het aanhoren van die geweldige verhalen, kwam ik dan steeds met de vraag: wat kost dat eigenlijk?
Studieschuld
Ik lees het ene na het andere horrorverhaal over studieschulden. Dat die kunnen oplopen tot wel € 40.000,- en dat je die vervolgens 35 jaar lang aan het afbetalen bent. En dat wie gebukt gaat onder zo’n schuld voor minder geld een hypotheek kan afsluiten.
Dus ik was benieuwd naar hoe ik ervoor sta als mijn kinderen gaan studeren. En of het haalbaar is om ze schuldenvrij hun volwassen leven in te sturen. Ik bedoel: dat hebben mijn ouders ook gedaan. Maar toen hadden we natuurlijk nog Stufi. Maar dat zonder schulden studeren moet ook niet ten koste van alles gaan, want als het moment komt dat ik wil gaan genieten van mijn lege nest, wil ik zelf niet op een houtje bijten.
Studierekeningen
Nou zijn mijn vriendinnen stuk voor stuk allemaal zeer verstandig geweest en hebben sinds de geboorte van hun kinderen maandelijks geld opzijgezet voor de studies van hun kinderen. Zo potte de een steeds de kinderbijslag op en ging van de ander iedere maand € 100,- naar een kinderrekening. Aan het einde van de rit heb je dan zo’n € 20.000, rekende een van hen voor. Toen ik laatst maar eens de enveloppen openscheurde van de studierekeningen van de kinderen, kwam ik erachter dat weliswaar redelijk in de buurt kom van zo’n bedrag maar ook weer niet helemaal.
En dan nog: het is echt lang niet genoeg om een uitwonende student mee te financieren. Een gemiddelde student met gemiddelde uitgaven, kost namelijk € 1200 per maand, volgens het Nibud. Van die € 20.000 komen ze dus net niet eens het eerste jaar door.
DUO, de club die de studiefinanciering regelt, heeft een handig rekenmodel waarmee je kunt bepalen hoeveel je bij moet passen en hoeveel geld het studerende kind nog moet bijlenen. Ervan uitgaande dat een bijbaantje € 500,- per maand oplevert, de puber verstandig met zijn geld omgaat en van die € 20.000 iedere maand een bijdrage uitkeert van zo’n € 400,-, dan gaat hij dat bedrag van € 1200 per maand bij lange na niet halen en moet hij aankloppen bij DUO voor € 300,- in de maand.
Studievertraging
Dat is nog het meest gunstige scenario, want studievertraging heb ik niet eens meegerekend. Net zo min als dat de in eerste instantie gekozen studie toch niet voldeed aan de verwachtingen, of je kind bedenkt dat hij nog een pittige masterstudie of twee gaat doen. Dus als ik niet wil dat mijn kind zonder schuld aan zijn volwassen leven begint, zou ik toch de poeplap moeten trekken.
Ik weet niet of jullie € 300 in de maand kunnen missen, maar ik niet. Zeker niet als ik straks wil genieten van mijn lege nest en eens lekker vaak buiten het seizoen op vakantie wil. En dat is dan nog luxe. Ik denk dat heel veel andere ouders niet eens 20K klaar hebben liggen op de bank.
Payroll
En dan vergeet ik voor het gemak even dat ik nóg een puber thuis heb, voor wie waarschijnlijk hetzelfde scenario zal gelden en er waarschijnlijk jaren gaan komen waarin ze allebei op de payroll komen te staan. Helaas zullen ze dan toch ook, net als (bijna) alle andere studenten naar DUO. Of ze moeten thuis blijven wonen. Maar hoe moet het dan met mijn lege nest? Oftewel: mag de Stufi gewoon weer terug?
