Groot alarm! Het gaat niet goed met de havo. Dus het moet anders. Naar zes jaar bijvoorbeeld. Maar daar zitten de havisten zelf waarschijnlijk helemaal niet op te wachten.
De havo heeft altijd de naam gehad de school te zijn voor luie vwo’ers en ijverige mavo-klanten. Ik ken heel veel van die luie en ijverige mensen die de havo hebben gedaan. Als springplank om op te klimmen van mavo naar een wetenschappelijke studie. Of de havo diende als bewijs van toegang tot de hbo-opleiding die je altijd al wilde doen, ook al haatte je naar school gaan. Ook ken ik mensen die alleen een havo-papiertje hebben en zich prima redden in dit leven. De havo is -kortom- altijd al een soort tussenschool geweest, maar voldeed uitstekend.
Probleem
Het toch al zo geplaagde onderwijs, had er weer een nieuw probleem bij. De havo. Maar de helft van de meisjes met havo-advies haalt het diploma binnen vijf jaar. Jongens doen het nog slechter: maar 35 procent het diploma zonder te blijven zitten of af te stromen haar het vmbo. Daarbij blijft tien procent van de havisten jaarlijks zitten. En verder doen havo-scholen het slecht in de inspectie-rapporten.
Als altijd struikelen deskundigen struikelen over elkaar heen om het probleem te duiden en mogelijke oplossingen aan te dragen. De havo is leuk, maar berucht. Zo stond vorig jaar de helft van havo vier op het Comenius College in Hilversum op zittenblijven, zo vertelde een decaan van een school in Hilversum vorig jaar in De Telegraaf. Datzelfde beeld is er in het hele land. De decaan denkt dat het komt de havo te theoretisch is, een soort vwo light dus. Hij denkt de havo niet zo goed past bij havisten. Dat zijn meer doeners dan denkers. Hij betoogt dat het school-type eigenlijk een vmbo-plus moet worden: met doe-vakken.
Luie vwo’ers
Een andere reden waarom het misgaat, is dat de havo een vergaarbak is voor allerlei soorten kinderen: vwo’ers die het niet redden het vwo. En dan zijn er nog die kinderen die het niveau net niet redden maar waarvan de ouders niet willen dat ze naar het vmbo gaan. Het is, kortom, een vergaarbak waaraan het blijkbaar moeilijk lesgeven is. Waar de kinderen die het makkelijk redden, gaan lopen klooien en de kinderen die het moeilijk vinden het daardoor lastig hebben in de klas.
Zesjarige havo
Dan maar een zesjarige opleiding maken van de havo? Met dus doe-vakken waarbij je je op het beroepsonderwijs kunt oriënteren. En waardoor kinderen de tijd krijgen om wat meer volwassen te worden? Deze suggestie deed Paul Rosenmuller, voorzitter van de VO-raad, vorig jaar in De Telegraaf. Mmm, zou dat een goed idee zijn? Zes in plaats van vijf jaar havo? Ik hoor al die ex-vwo’ers al denken. “Dan was ik wel naar het vwo gegaan”. Want veel havisten vinden school nou niet per se top. Het is eerder een kwestie van let’s get over with it. Na de havo begint het echte leven. Vijf jaar is echt wel genoeg.
Rommelig
Is het niet gewoon beter die rommeligheid van de havo gewoon te accepteren? Dat het nou eenmaal een opleiding is waar kinderen op- en afstromen naar een hoger, danwel lager niveau? En dat het prima is om zo’n ’tussenschool’ te hebben? De havo voldoet als zodanig al namelijk al jaren uitstekend. Laten we dat niet veranderen, maar wel zorgen dat al die kinderen die er nu op zitten, allemaal goed tot hun recht komen. Daarom zal de aandacht die er nu is voor de havo, de havo ook goed doen.
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!
