Isabelle en dochter Guus, wonen samen met twee domme gecastreerde katers. Beiden gaan zij hun eerste en of inmiddels derde puberteit (I) in.
‘En als mijn moeder dan een wijntje drinkt wordt ze meteen dronken’. De nieuwe man kijkt mijn dochter geamuseerd aan. Ik probeer nog net na het woord wijn mijn hand voor haar mond te slaan, maar die actie lijkt toch niet verstandig. Gewoon nonchalant reageren en mijn dochter, alias de o zo adorable saboteur, haar verhaal te laten doen; ze weet het verschil tussen goede PR en of redelijke datedealbreakers nog niet.
“Oh en gebeurt dat vaak?” De man heeft een opening gevonden en gaat het gesprek verder aan met mijn kind van 11. Mijn dochter, blij dat haar verhaal aanslaat, steekt van wal. De ene na de andere kinderlijk overdreven ingekleurde anekdote wordt verteld. Ik geloof dat ouders voor minder uit hun ouderlijk gezag kunnen worden gezet. De man, bulderend van het lachen, trekt zo nu en dan zijn wenkbrauw op naar mij, de vrouw die inmiddels overweegt haar hoofd thuis in de oven te steken of alle gegevens en hoop op een toekomst met deze man te deleten. Nadat de vermoeidheid van continue aan het woord te zijn geweest, de overhand neemt, wil de dochter even ‘buiten spelen’.
De man kijkt mij aan. “Geestig hoor, deze dame, echt een mini versie van haar moeder”. Ik kijk op. Mijn schromelijk genante manier van opvoeden, verwaarlozing, neiging tot alcoholisme en of überhaupt redelijk zorgelijke kanten, worden weggewuifd. Ik raak meer ontspannen. De dochter komt weer binnen en kijkt. “Dus jullie gaan straks met elkaar eh… logeren?”. Ik maak de ene na de andere note to myself. Nummer 1. Niet meer ALLES aan je dochter uitleggen. Nummer 2. Alles uit het zicht van de dochter houden en zo meer. De kern is dat naast het feit dat ik mijn dochter vrij en eerlijk op wil voeden, ik me weer geketend voel als een puber die continue op het matje wordt geroepen door haar ouders. Een leven als alleenstaande moeder vereist het leiden van een dubbelleven, mits je niet te pas en te onpas te kakken wil worden gezet door je dochter.
De dochter is namelijk op een leeftijd gekomen dat alles met zoenen-knuffelen en ‘íeeeuw’-sex nooit nooit door ouders gedaan mag worden. Wat mij ineens een beetje gniffelend doet beseffen dat de nu- kleine- anticonceptie -effect –op-mijn-leven- hebbende-troela, zelf over enkele jaren met wat puisterig grut thuis gaat komen.
Dat gaan hele leuke keukentafel-kennismakings-gesprekken worden, arme toekomstige ex schoonzoon.