Je kinderen slurpen met de feestdagen zonder met hun ogen te knipperen oesters naar binnen, en zijn nog handiger dan jij met eetstokjes voor de sushi en sashimi. Of ze houden een gloedvol betoog voor een meatless Kerstdiner, of gaan mokkend mee naar dat fijne restaurant dat jullie hebben besproken. Met weemoed denk je dan vast terug aan de Kerstdiners in de jaren 80 en 90, toen alles nog -ehm- lekker was en gourmetten heel bijzonder.
Voor het eten
Rond een uur of vier verschenen de knabbels op tafel, natuurlijk vergezeld van een paar van die heerlijke dipsausjes van Duyvis.
Niks missen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
Terwijl moeder lekker nog even aan de sherry ging, voordat de voorgerechten opgediend moesten worden.
Voorgerecht
Het kerstdiner was niet officieel begonnen, voordat er een garnalencocktail op tafel was verschenen. Met te koude garnalen, en veel te veel saus.
En altijd gepaard met zo’n heerlijk, droog toastje, om de saus een beetje af te dekken.
En voor de kinderen was er zo’n supertoffe paddestoel van een eitje en een tomaat.
Het hoofdgerecht
Wanneer het tijd werd voor het hoofdgerecht, kon het gourmetstel of de fonduepan worden aangeslingerd. Met van die pannetjes, die nooit warm werden. Dat het drie kwartier duurde voordat die worstjes niet meer steenkoud waren vanbinnen. Of, als je ouders niet zo mainstream waren, dan hadden ze een fonduepan. Dan was je de halve avond bezig van die verkoolde stukjes kip van de bodem te schrapen, die een kwartier eerder van het stokje waren geschoven.
Het nagerecht
Toch vaak de pièce de résistance van je moeders kerstdiner. Aan het hoofdgerecht viel niet heel veel eer te behalen, maar voor het toetje kon ze zich laten inspireren door de Margriet of de Libelle, om er echt iets moois van te maken.
Zoals zo’n heerlijke tulband, met zelfgemaakt glazuur.
Of zo’n heerlijke Saroma-pudding gemaakt met poeder uit een zakje.
En wat écht niet mocht ontbreken…
Genieton!
