Marloes blijft het raar vinden: hoe kan het toch dat leraren aan de ene kant steen en been klagen over werkdruk en ze aan de andere kant twee keer zo veel vakantie hebben als gewone werkende zielen. Kan dat echt niet anders? Gelukkig zijn er ook docenten die er net zo over denken.
Dit artikel gaat door onder de afbeelding
Die leraren en die twaalf weken vakantie per jaar, ik blijf het maar niet snappen. Ze klagen steen en been over werkdruk die zo hoog is, ze áltijd voor de vakantie zoveel stress hebben en daardoor die hele zes weken nodig hebben om bij te komen. Nou dacht ik: als je nou wat minder vakantie zou hebben en het werk wat meer uitsmeert, dat zou toch minder werkdruk opleveren?
Maar als je dat roept, dan is dat vloeken in de kerk in onderwijsland. Ik kreeg bijval in de vorm van een ingezonden brief in de NRC, van nota bene een leraar zelf. Jan Berende, wiskundelaar te Oudenbosch schrijft: “Op basis van een jaartaak van 1.659 klokuren worden wij geacht ruim 41 klokuren per week te werken in een periode van 40 weken, terwijl ons salaris gebaseerd is op een 36-urige werkweek. Moet er, kortom, niet eens gekeken worden of die twaalf weken vrij per jaar nog wel van deze tijd is?”
Deze leraar kan tenminste rekenen. Want inderdaad, leraren hebben 216 uur meer vrij dan wij. Het komt erop neer dat ze 4 uur per week extra moeten draaien om hun vakantie terug te verdienen. Het is een halve dag meer werken, maar dan spaar je dus in feite voor extra verlof. Dat gebeurt in bedrijven gewoon ook. Daar sparen werknemers dagen op, voor als ze zes weken met de caravan door Zuid-Europa willen trekken, of vinden dat er in de schoolvakanties iemand thuis moet blijven.
Een ander argument om eens goed te kijken naar die schoolvakanties dat deze leraar geeft, is dat het weer twee of drie weken duurt voor kinderen weer in het ritme komen. Dat kan ik alleen maar beamen. Die pubers van ons hebben vorige week tot twaalf uur in hun bed liggen meuren en moeten er nu ineens weer om zeven uur uit. Ik kan je vertellen: dat veroorzaakt ook heel veel stress voor alle partijen. En zuchtend en steunend moeten ze weer aan het huiswerk, terwijl behoorlijk is weggezakt wat ze ook alweer aan het doen waren. Laat die kinderen toch lekker doorwerken, dan kunnen wij dat ook. Want al die vakanties, studiedagen en tussendoor-dagen leveren ons ouders juist heel veel stress op, bijvoorbeeld met de pubers in zo’n vakantie aansporen tot enige activiteit. Enig idee hoeveel dát de samenleving kost?
Maar och, kom eens aan de leraar en zijn vakantie. “Handen af van onze vakanties”, zo betogen docenten: “Het vak van docent is zoveel zwaarder dan niet-docenten zich realiseren”, schrijft een reageerder op de Facebookpagina VMBO-docent. Maar hoeveel zwaarder dan? Want we lezen wel heel veel over werkdruk en het onderwijs, maar wat is dat nou precies? Want dat klagen over regeldruk uit Den Haag is ons gewone werkenden een beetje te abstract.
Gelukkig was daar vorige week docent en columnist René Kneyber in Trouw die zei dat je je na een dag lesgeven net zo uitgewrongen voelt als na het geven van een kinderfeestje. Daar kunnen we ons gelukkig wel iets bij voorstellen. Maar dan lijkt het me juist beter dat je dat feestje iedere dag een stukje korter laat duren, zodat je eerder naar huis kunt om de dag af te toppen met een biertje of om je te wijden aan je hobby in plaats van dat je dagen maakt van tien uur waarna je uitgeblust op de bank zit.
