Pubers zijn meester in het meesmokkelen van hun telefoon naar hun kamer om stiekem te appen of gamen. Hier een paar orthodoxe en onorthodoxe methoden om je kinderen van hun devices af te houden.
Straffen, belonen, dreigen, verstoppen: ouders doen werkelijk alles om hun kinderen van hun WiFi-fix af te houden. Want we weten het: het gaat ten koste van schoolwerk, slaap en sociaal leven. Onze buren en vrienden hebben erg veel moeite met het game-, app- en Netflixgedrag van hun kinderen. Hier wat inspiratie in de strijd tegen het smartphonegeweld, maar wees gewaarschuwd: helemaal goed gaat het niet altijd.
Goed voorbeeld
Goed voorbeeld doet goed volgen, dus als ouder moet je ook niet om de haverklap naar de smartphone grijpen. Dus appen doe ik zelf soms stiekem, als ik mij onbespied waan. Als ik op het toilet zit, in de auto of in bed. Kortom, op allerlei plekken waar het niet verstandig is om de telefoon ter hand te nemen. Tot grote ongelukken heeft het nog nooit geleid, behalve die keer dat ik de telefoon in mijn achterzak had gestopt en toen ik de broek uitdeed, hem in de wc-pot hoorde plonzen.
Modem, controller; stop ze in jouw tas
Bij de buren had het kroost studiedag, maar de buurman moest nét die dag naar Londen. En omdat hij niet wilde dat de pubers de godganse dag zouden gaan internetten of tv-kijken, griste hij het modem gewoon mee en stopte hij het in zijn werktas. Bij de douane op Schiphol keken ze wel een beetje verbaasd toen hij het modem inclusief bekabeling in de handbagage bleek te hebben. Hij had het beter in de auto kunnen laten liggen, besefte hij op dat moment.
Handige app
Een vriend haalde nachtenlang door om de router zo in te regelen dat het ding per device twee uur WiFi zou geven. Ja, hij weet dat er apps, Family Link, Our Pact, voor zijn, maar die had zijn puberzoon binnen vijf minuten gekraakt. Overigens had mijn zoon nadat mijn vriend alles goed en wel had gefixt, óók de wifi voor zichzelf weer aan de praat gekregen.
Stroomstoring veinzen
In de categorie Glashard Liegen heeft een vriendin ooit de aardlekschakelaar omgezet om een stroomstoring te veinzen. Met als gevolg dat alle stroom in huis was uitgevallen. Huiswerk maken met kaarsjes erbij, dat ging echt prima. Totdat de pubers erachter kwamen dat in de rest van de straat de lichten nog gewoon brandden. En ze was nog honderd jaar bezig met het opnieuw instellen van ovenklokken en thermostaat-timers.
Dreigen het ding uit het raam te gooien
Dreigen kan tenslotte altijd nog. We boekten goede resultaten met het dreigement die zorgvuldig bijeengespaarde laptop, gamecomputer of tablet op Marktplaats te zetten. De opbrengst is voor ons, voor al het leed dat we de afgelopen jaren hebben doorstaan. Overigens werkt de dreiging het apparaat waar onenigheid over is uit het raam gooien, ook prima. Maakte alleen geen indruk omdat ze weten dat je het zelf ook wel een beetje zonde vindt.
Goed gesprek
Zoals je ziet is de strijd tegen schermen een lastige strijd. Helemaal winnen gaat niet lukken, bovendien loop je als ouder altijd achter de feiten aan, zeker als het op technologie aankomt. Die gasten hebben razendsnel door hoe je apps en aanverwante zaken om schermtijd te beperken kunt omzeilen. En als jij de wifi uitzet, tappen ze die gewoon af bij de buren. Een goed gesprek over schermtijd kan helpen. Ga er niet met gestrekt been in, roepen repen dat gamen slecht is en dat ze blijven zitten als ze zo doorgaan, werkt niet. Je kunt wel uitleggen waarom je vindt dat je puber best veel achter dat scherm zit. En praat in de ik-vorm. Zeg niet jij gamet teveel, maar: ik word ongerust als jij teveel gamet.
Zelf regels opstellen
Stel samen met je puber regels op: aantal uur schermtijd, welke games mogen wel en niet worden gespeeld en de tijd dat ‘s avonds de telefoon/tablet/laptop uit moet. Pubers houden zich wel aan regels die ze zelf hebben (mede)opgesteld. De verantwoordelijkheid die daar bij komt, nemen ze graag.
