De disco! Wij sleten er onze tienerjaren, al drinkend, flirtend en dansend. Onze kinderen gaan liever naar een festival of een dancefeest. Of -zoals nu- helemaal nergens heen. En dat flirten doen ze via de app. Nathan doet -treurig- een trip down memory lane.
De plattelandsdisco redt het al een tijdje niet meer, met een leemte voor de adolescente hormonen tot gevolg. Tenminste, die zoeken hun weg tegenwoordig boven in de puberkamer, op een chat- of ander scherm. Nathan Vos waande zich eind jaren tachtig koning van de Arnhemse dansvloer, hoewel het altijd maar weer afwachten was over de uitsmijter van Charlie, Bubbles, Luxor of het Swingcafé hem binnen wilde laten. Nathan pleit voor de terugkeer van de ouderwetse Bar Dancing en wel hierom:
1. In een Bar Dancing lag de fysieke druk niet zo hoog
In grote steden zag je ze minder dan in kleine, en tegenwoordig bestaan ze bijna helemaal niet meer: het café met dansvloer. Daar waar ik mijn heupen niet per se uit de om hoefde te draaien om de prooi (= getoupeerd lustobject met rouge, schoudervulling, allerhande rammelend metaal en fluorescerende beenwarmers) in te sluiten. Dat kon ook verbaal aan een tafeltje of aan de bar, met een grote maar verstaanbare (want de muziek in een Bar Dancing stond niet extreem hard) mond en een bessen-jus als lokaas.
2. In een Bar Dancing mocht je op álles dansen
Headbangen op The Final Countdown, schuifelen op Take My Breath Away, shuffelen op Right On, lekker lang gaan pissen tijdens het abjecte Paradise By The Dashboardlight. De DJ in de dancing zette singletjes op en af, aan mixen deed hij nog niet. Hij (altijd een hij) had wel een microfoon om ze aan elkaar te praten. “En dát was natuurlijk Leffol Fortietoe met Lof Keems en ik daar bij de bar inderrrrrrrdaaad een Lof Keem. Kom op bril, haal je tong uit haar oor, hier is Bananarama….”. En ik mocht verzoekjes doen. Niet teveel. En nee, geen Queen. Abba? Gast!
3. In een Bar Dancing was altijd een grote bar
Als het niks werd met de leuke meisjes en ons, of nog erger, met de leuke meisje met iedereen behalve ik, dan bracht de lange bar redding. In een echte disco kon je niks anders dan gewoon cool tegen de muur proberen, maar aan een bar kon je je nog omdraaien. Richting barman, en als je geluk had, barvrouw. Die per kleintje pils aantrekkelijker werd. Aan de bar kon je ook heel goed een onverschillige pose aanwenden, wie weet wat dat opleverde. En als het moest goedkeurend meeknikken met Kajagoogoo RUN DMC.
4. In een Bar Dancing deden ze nog niet aan drugs
Het was daarom vrij overzichtelijk wie nog verantwoordelijk was voor zijn daden en wie niet meer. Gemiddeld genomen belandden wij jongens sneller in de laatste categorie dan de meisjes. En eenmaal in onverantwoorde staat mochten we in de Dancing net zo lang zwalken tot we de platen lieten overslaan. Dat was wel de druppel voor zowel DJ als barman, voel ik nog steeds als een fantoompijn op mijn achterwerk. Bar Dancing De Hoeve kwam ik nooit meer in, bezwoeren ze.
***
Nu je hier toch bent, zouden we je iets willen vragen…
We maken iedere dag Tis Hier Geen Hotel met heel veel plezier. Want we zien het als onze missie om jullie zonder al teveel kleerscheuren, en een beetje humor, door de puberteit van je kinderen heen te slepen. En dat willen we blijven doen. Maar sinds de Corona-crisis is dat er niet makkelijker op geworden. Zou je ons daarom willen helpen dit Hotel open te houden? Hoe? Kijk hier!