Ze ziet ‘m nog gaan, vorig jaar voor het eerst naar de middelbare school: op zijn (te) kleine fiets en met enorme rugzak. Martine’s zoon gaat naar de tweede en voelt zich ineens heel erg groot. Zo merk je dat je kind inderdaad brugpieper-af is.
Ik stond laatst met mijn zoon in de rij bij de Hema om de schoolspullen af te rekenen. ‘Zo’, zei de puber net te hard (ja, je kunt je als ouder ook schamen voor de puber), ‘Dat is veel geld’. Ik keek ook op het schermpje van de kassa. Inderdaad, de vrouw voor ons rekende 139 euro af aan schoolattributen. Dat vond ik inderdaad best ook veel.
In ons mandje zaten 6 pakken met neonkleurige schriften, een pakje potloden en een bundeltje pennen. De rest was uitverkocht, tenzij we roze glitterkaftpapier wilden, maar daarmee wil je als vent van dertien toch niet dood gevonden mee worden. Met een gum en een puntenslijper erbij was de schade: € 19,-.
Hij ging nog even door op hetzelfde volume. ‘Die gaan toch niet naar de middelbare school’, zei hij wijzend op de twee meisjes die bij de moeder stonden. ‘Zo klein.’ Inderdaad, ze waren niet al te lang en een beetje schriel. Maar overduidelijk wel brugpiepers. Ze keken een beetje angstig onze kant op. Ik zei: ‘Jij zag er vorig jaar ook zo uit hoor’. Hij kijkt me vol ongeloof aan.
Je ziet hem nog zo gaan, op zijn kleine fietsje met die enorme rugzak. Nu is het een tweedeklasser, en die hebben weer heel andere eigenschappen.
-De vorig jaar zo zorgvuldig uitgezochte attributen voor mee naar school, zoals Doppers, broodtrommels en de rugzak zijn spoorloos verdwenen of stuk.
-Zijn etui heeft op wonderbaarlijke wijze het eerste schooljaar wel overleefd.
-Gymschoenen? Totaal overbodig. De sportles kan ook wel prima op de sneakers die je thuis hebt aangetrokken. Vindt hij. Of de leraar dat ook vindt, daar kom je natuurlijk nooit achter.
-Je rekent in plaats van € 60 nu € 30 af bij de schoolcampus, want hij heeft alles al. Zegt hij. In de eerste schoolweek moet je toch nog regelmatig de pinpas uitlenen, omdat er op school aangekomen toch nog het een en ander mist.
-In zijn kamer slingert een collectie hele en halve passers en gebroken geodriehoeken.
-Je biedt aan even mee te gaan boeken halen, met de auto. Maar je moeder op school, dat is natuurlijk echt geen optie.
-Je hoeft niet te helpen met kaften, maar:
-Kaften wordt tot op het allerlaatste moment uitgesteld, dus hij vraag met zijn liefste engelenglimlach om 10 uur ‘s avond voor de eerste schooldag of je toch niet wilt helpen.
-Hij vertrekt met nul minuten speling van huis om op tijd op school te zijn.
-Hij checkt zijn uiterlijk voor hij naar school gaat.
-Dus hij gaat niet zoals vorig jaar met tandpastavlekken en de chocopasta achter zijn oren de deur uit.
-Hij is sinds de brugklas ongeveer twintig centimeter gegroeid.
-Er zijn twee schoenmaten bijgekomen.
-Al zijn broeken hebben nu een standje ‘hoog water’.
-Er zijn onderhandelingen op komst over een latere bedtijd.
-De discussie over meer zakgeld is al begonnen, ‘om iets te kopen in de pauze’.
-Klaagt erover dat hij brugklassers zo kinderachtig vindt.
-Je hoort hem advies geven aan een brugpieper en vertellen dat het allemaal zooo makkelijk is.
-Tegen jou verzucht hij dat hij vindt dat het tweede jaar toch echt heel zwaar gaat worden.
