De kinderen van Margriet zijn weer naar school. Alleen staan ze nog wel vrolijk in standje vakantie. Geen enkele zorg te bekennen over bedtijd, lesroosters of alcohol. Een gemiddeld doordeweeks gesprekje bij haar thuis.
‘s Avonds half elf
‘Zou je niet eens gaan slapen? Morgen heb je toch eerste?’
– ‘Hééé. Betrapt mam! Ik dacht dat jij nooit meer in Magister keek?’
‘Nou, jij hoorde vanochtend je wekker niet. En je was dus – in week 1! – al te laat op school. Dus het leek me handig die app weer te installeren, zodat ik kan zien hoe laat ik je morgenochtend moet wekken.’
– ‘Dat regel ik zelf wel. Ik weet het hele rooster al uit mijn hoofd.’
‘Dus je hebt ook gezien dat je morgen drie tussenuren hebt, en daarna achtste?’
– ‘WTF! Drie uur niks? En daarna nog één uur les! Daar ga ik dus echt niet heen.’
‘Nou… Je doet examen dit jaar, dus élke les is belangrijk.’
– ‘Mijn docent snapt echt wel dat ik geen drie uur ga zitten wachten, hoor. Ff hem appen.’
‘Appen? Je leraar? Rond 11 uur ’s avonds?’
– Ja, die van eco is een coole gast. Hij lijkt erg op mij. Dus ik regel gewoon dat ik online mag kijken.’
‘Kijken? Meedoen, bedoel je.’
– Da’s hetzelfde. Maar kijk, hij heeft al geantwoord. Het is oké dat ik niet kom.’
‘Maar goed, je hebt nog steeds eerste. Jij gaat nu slapen dus?’
– Nou, bij-na. Ik moet nog éven langs Bas. Die vertrekt overmorgen voor z’n tussenjaar. Hij
gaat adiós, hasta la vista naar España hè, dus we gaan nog even chillen met de boys – eh, los chicos, hahaha!’
‘Chillen met de chicos? Dacht het niet. Want chillen betekent bij jullie: bier drinken. En veel.’
– ‘En dus? Ik heb in de vakantie sloten bier gedronken. Hele kratten heb ik weggewerkt! Mijn lichaam is dus echt wel wat gewend hoor. Van twee, drie biertjes merk ik niets.’
‘Dan kun je dus net zo goed niets drinken. Bovendien, het is donderdag. Als Bas zaterdag vertrekt, kun je ook morgenavond gedag zeggen toch? Met een biertje. Eventueel twee.’
– ‘Nee. Ze rekenen nu op me. En ik ben 18 hè, dus tja, ik mag het in feite zelf weten.’
‘Over 18 gesproken, heb je je ID inmiddels teruggevonden?’
– ‘Ja, die had Floris nog.’
‘Floris? Die had jóuw ID?’
– ‘Ja, hij had geen tijd meer om een fake-ID te maken. Dus had hij even mijn ID geleend. Hij is 17 hè, dus anders kwam hij Club Extreme niet binnen. Ook zo ongezellig voor hem in de vakantie.’
‘Je weet dat dat strafbaar is? Voor hem en voor jou?’
– ‘Maak je niet zo druk, mam! Ga op de bank zitten, en je lekker grondig verdiepen in mijn
Magister. En neem een wijntje, dan neem ik zo maar één biertje.
Nu ga ik hoor. Love you! Adiós amigos!’
Margriet (54) is journalist en tekstschrijver. Ze studeerde communicatiekunde, maar daar merken haar zonen (16 en 18) weinig van. Wars van #geluksmomentjes en #lovemylife, maar dol op knisperkoude wijn, tennis en gezelligheid.
