Een bekende tegenkomen terwijl ze met hun ouders zijn, is voor iedere puber een gruwel. Natuurlijk weten we dat het hoort bij het losmakingsproces dat ze je stelselmatig negeren in de openbare ruimte. Maar het voelt natuurlijk wel als een pijnlijke afwijzing.
#1 Ze vragen bij het ophalen of je voor de deur wilt wachten.
#2 Of nee, eigenlijk liever, om de hoek.
#3 Of nee, doe maar een paar straten verderop.
#4 Pubers vinden het heel lief dat je ze wilt ophalen, maar hebben liever geld voor een taxi.
#5 Ze gaan tien meter voor je lopen.
#6 Ze gaan tien meter achter je lopen.
#7 Als het echt niet anders kan en jullie lopen naast elkaar, dan biedt de capuchon van de hoodie natuurlijk uitkomst.
#8 Wanneer je voorstelt een stukje samen op te fietsen, breekt hij het wereldrecord sprinten op de weg.
#9 Als jij zegt dat het je leuk lijkt om samen te gaan met de auto, heeft de puber ineens heel veel zin om te fietsen.
#10 Voor de wedstrijd krijg je gedetailleerde instructies over wat je wel en niet mag roepen langs de kant.
#11 Na de wedstrijd gaan pubers met hun teamgenoten in de verste hoek van de kantine zitten, terwijl jij met de andere ouders in de andere hoek staat.
#12 Ze sloegen een paar jaar geleden nog broertjes/zusjes bijna de hersens in voor een plek in de bijrijdersstoel, nu willen ze pertinent niet naast je in de auto zitten, maar kruipen achterin.
#13 Ze hebben het ineens heel druk met huiswerk, terwijl jij net bioscoopkaartjes voor jullie tweeën hebt aangeschaft.
#14 In de wachtkamer is standaard een vrije stoel naast jou.
#15 Een poging tot knuffelen in de openbare ruimte wordt vakkundig ontdoken.
#16 Een aai over de bol wordt met een karateslag afgeweerd.
#17 Elke poging de puber te betrekken in een gesprek, wordt beantwoord met een hardnekkig zwijgen.
#18 Als het echt niet anders kan dat je je met pubers in dezelfde ruimte bent, krijg je een hele waslijst aan gedragsregels op, waaronder: niet lachen, al helemaal niet stom lachen, niet over hen praten, überhaupt niet praten en liefst ook niet bewegen.
#19 En als ze er toch echt, echt, echt niet onderuit kunnen, dan moet het maar direct en zeggen ze: ‘Ik schaam me gewoon de laatste tijd erg voor je, mam’.
