Gezellig, al die vrienden van je pubers over de vloer

De oudste zoon van Anne en zijn vrienden verzamelen zich bijna wekelijks in haar woonkamer. En ja, ze kan niet anders zeggen dat het stuk voor stuk goed gelukte exemplaren zijn. Al ziet ze in hen ook nog steeds de jochies van wie ze de neus nog heeft afgeveegd en veters gestrikt. 

Mijn zoon is achttien en zijn drie beste vrienden kent hij al bijna zijn hele leven. Ze kwamen in groep drie bij elkaar, vier van die heerlijke zesjarige stuiterballen. En ondanks dat ze ondertussen allemaal op een andere school zitten of opleiding doen, en er andere vrienden bij zijn gekomen, is dit kwartet de basis. Als ze uitgaan verzamelen ze zich bij ons thuis omdat dat nu eenmaal de meest centrale plek is voor hun verdere vrijdagavondtocht door de stad naar café, disco of bios.

Lange pubers op de bank

Zo ook vanavond. De vier mannen hangen onderuit op mijn bank. Mijn dochter en jongste zoon zijn verbannen naar de keukentafel, want met al die lange lijven passen zij er gewoon niet bij. Mijn zoon en zijn vrienden gamen wat, praten over school, en wat ze die avond gaan doen. Vanuit de keuken zie het groepje en voor ik het weet denk ik: wat zijn dat eigenlijk een ontzettend leuke jongens.

Ik ken ze natuurlijk al bijna hun hele leven. Vanaf dat ze zes zijn komen ze hier over de vloer. Ik heb ze op schoot gehad, getroost, hun vieze neuzen afgeveegd, hun kots na een slaapfeestje opgeruimd, ze in de auto overal naar toe gebracht, hun broeken opgehesen, hun veters gestrikt en ruzies gesust. En ineens waren ze groot. Zomaar. Na een zomervakantie kwamen ze terug als man.

Gegroeid, baard in de keel, spiermassa opgebouwd, haren netjes in een coupe. Die verandering zorgde ook dat ik niet meer ‘moeder van’ werd genoemd wat ze deden toen ze zes waren en ook niet meer ‘Anne’ zoals toen ze jonge pubers waren. Een beetje ongemakkelijk staan ze in de gang, zich geen houding weten te geven met dat nieuw verworven lijf en zware stem, en zeiden iets van ‘Ja, dus hoi, eh, hoi dus’, waarna ik een stap opzij deed zodat ik ze uit hun ongemakkelijke verlegen positie bevrijdde.

Prachtige exemplaren

Ik moet denken aan het boek van Doris Lessing, De Grootmoeders. In deze verhalenbundel staat het verhaal van twee moeders en hechte vriendinnen die verliefd worden op elkaar zonen. In 2013 is het boek verfilm onder de naam Two Mothers. De jongens in de film zijn net zo prachtig als die exemplaren die hier op de bank zitten, onbeschaamd, jong en mooi. Maar het heeft ook iets raars om dat te denken over mijn zoon en zijn vrienden. Het is een soort omgekeerd Oedipus, niet de zoon die met zijn moeder wil trouwen, maar de moeder die haar zoon voor zichzelf wil hebben.

En nee, natuurlijk wil ik dat helemaal niet, maar ik er glipt toch een ‘als ik achttien was had ik het wel geweten’ door mijn hoofd. Op de bank zie ik leuke mannen zitten met een goed stel hersens, die leuke bijbaantjes hebben, ontzettend veel humor hebben, er voor elkaar zijn, elkaar steunen zoals die ene keer toen een van hen zijn vader verloor en ondernemend en daadkrachtig zijn. Mannen in de bloei van hun leven, wier hoekige puberlijven zijn uitgegroeid tot krachtige torso’s. Ik geniet van hun grapjes, de grootse plannen die ze hebben, hun soms naïeve kijk op dingen, en aan de andere kant de wijze dingen die ze kunnen zeggen.

Jongetjes van zes

En dan hijst het legertje mooie mannen zich van mijn bank omhoog, klaar om de stad in te gaan, en ineens banjeren ze als vier jonge honden door het huis. Een is zijn buskaart kwijt, de ander zijn geld vergeten. In een poging tot stoeien gaat er een tand door een lip, iemand gooit een glas om, een telefoon valt in de wc-pot gevolgd door een ‘oh kaassoufflé’ – het woord dat ze als kleine jongetjes van mij moesten zeggen omdat ze de hele tijd kut riepen.

Als ze in de gang voor de spiegel staan zie ik dat één een iet wat te korte broek aan heeft, de andere een vlek in zijn shirt heeft, bij nummer drie zijn bril scheef staat en de vierde heeft een te grote jas aan. Ineens zijn het weer die vier kleine zesjarigen die trappelend van ongeduld in mijn gang staan omdat ze hun eerste officiële voetbalwedstrijd moeten spelen. Ik vis een buskaart uit mijn tas, deel geld uit aan degene die het niet heeft, trek een shirt recht en geef ze kauwgom. ‘Voor als jullie moeten zoenen.’ ‘Ma-ham’, zucht mijn zoon geërgerd. Met een ‘Ja, dus dag, eh, dag dus’ vertrekken ze, die vier jongetjes van zes.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Als het op financiën aankomt, zijn pubers zowel grenzeloos inventief als naïef. Dus daar valt nog wel wat opvoeding tegenaan te gooien. In ons nieuwe boek leggen we uit hoe je dat kunt doen

Ook leuk:

Een puber die zijn kamer gaat opruimen in 101 irritante stappen

Natuurlijk is het wenselijk dat pubers hun eigen kamer bijhouden en schoonmaken, zo ook de pubers van Saskia. Alleen heeft haar zoon niet bepaald...

Deze dingen uit de ’80’s en ’90’s mogen van ons zó weer hip worden

Dit was allemaal superhip in 'onze' tijd, maar onze pubers willen er niet dood mee worden gevonden. Maar waarom niet eigenlijk? #1 De zitkuil Liefst gevuld...

Online naakt? Mijn puber doet zoiets niet!

Francien Regelink was 16 toen een jongen waar ze verliefd op was een foto van haar borsten met de hele school deelde. De term...

13 tekenen dat je pubers van gekkigheid ook niet meer weten wat ze moeten doen.

En meivakantie én al maanden af en aan thuiszitten gaat de pubers ook niet in de koude kleren zitten. Dus ze verzinnen allerlei activiteiten...

Gamen, vergeet ook de positieve kanten niet

Schermtijd is het onderwerp waar ouders met hun kinderen de meeste strijd over hebben. Maar hoe zorg je ervoor dat je kind achter het...

Briljant: zet dit YouTube-filmpje op tijdens het leren

Deze Heleen haalde gisteren het Acht Uur Journaal. Deze Belgische studente heeft een YouTubekanaal waarop uren achtereen is te zien hoe ze aan het...

45 dingen die je vader altijd riep toen jij nog een puber was

Net als wij roeptoeterden onze ouders op hun beurt natuurlijk ook van alles naar hun kinderen. Onze vaders (vaak van net ná de oorlog)...

23 signalen dat je puber vakantie heeft

De zomervakantie is (bijna) begonnen, onze pubers hebben al vrij en een heel  vakantie voor zich. 23 signalen dat je puberende vakantiegangers in huis...

De ‘kostschool’ van Alexia kost 80.000 euro per jaar

Het was gisteren groot nieuws, dat Prinses Alexia (15) naar het Atlantic College in Wales gaat. Zou het net zo'n vlucht zijn, als voor...

Dit doen wij om onze pubers te slim af te zijn

Noem ons controlefreaks, of helikopterouders. Maar hoewel zij dat natuurlijk graag zouden willen, helemaal vrijlaten kun je die pubers natuurlijk nog lang niet. Af...

‘Natuurlijk schatje, wat een goed idee! We gaan met Kerst naar naar Curaçao’

Als pubers iets níet hebben, dan is het wel realiteitszin. Zo vond de dochter van Jeanette dat ze deze Kerstvakantie best naar Curaçao kunnen...