In december moet Martine altijd denken aan de wintersport van een paar jaar geleden. Toen liep de combinatie kou, drank en puber bijna verkeerd af.
Niks missen? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
Het was echt supergezellig in dat pension op de Tjechische berg, met ons en een gezelschap van zes ouders en zo nog wat pubers. Ik zei nog tegen mijn man: dat zijn wij over een paar jaar. Ze leken een beetje op ons. Ze lazen verstandige boeken, hadden leuke conversatie met die kinderen en hielden van een borrel. Ik zag mezelf zo over een paar jaar al wel zitten, met onze vrienden en hun pubers en die van ons, hier en daar een verkering en nog een aangewaaide vriend.
Dat het jonge volk in de woonkamer van het pension soms wat luidruchtig was, kwam doordat ze een soort van stiekem flessen Bailey’s en wodka naar binnen smokkelden. Drank kopen, dat doen ze in Tjechië iets minder moeilijk over dan in Nederland. En de ouders vonden het een soort van goed, van ‘kijk ons eens relaxed doen met drank’.
Nadat ik geklaagd had over een wel heel luidruchtig avondje Risken dat tot vier uur ‘s nachts had geduurd, hadden die zes ouders bedacht dat de jeugd maar moest gaan stappen. Ik stapte opgelucht om tien uur mijn bed in, mezelf verheugend op toch minimaal tien uur onafgebroken slaap.
Om vier uur werd ik wakker. Gestommel in de gang. Jongensstemmen, mannenstemmen, vrouwenstemmen. Een voordeur die tien keer open en dichtging. Iets in het Tjechisch en iets in het Duits, met Polizei. Toen ik mijn kamerdeur opendeed zag ik een van de jongens in de gang staan. Met zo’n gouden deken om zich heen, die mensen krijgen als ze een bomaanslag overleven of bezwijken tijdens een hardloopwedstrijd.
De volgende dag was de stemming aan de feesttafel behoorlijk bedrukt. De jeugd zat aan de cola, de moeders deze huizes hadden echter een fles wijn opengetrokken. Of ik nog wat gehoord had die nacht, vroeg ze. Ik knikte.
Nadat de jongens het in het hotel al op een drinken hadden gezet, waren ze naar de club gegaan. Ze wilden naar huis en toen was Jack kwijt. Vast met een meisje mee, dacht een van de oudste jongens. Dus ze pakten een taxi en reden naar het hotel. Dat Jack buiten, zonder jas door de sneeuw was gaan lopen had niemand door. Die was toch immers met een meisje mee.
Zijn geluk was dat hij in een soort van paniek had aangebeld bij een huis. En die mensen hadden de politie gewaarschuwd. Die vond Jack op een bankje bij een bushalte. Bewusteloos, van de drank en van de kou.
Het had zo slecht kunnen aflopen, zei de moeder. “We hadden ook wel wat uit te leggen aan de ouders van Jack.” Jack was namelijk een van de vrienden die gezellig mee was gegaan op wintersport. Ze hadden getwijfeld tussen de boel opbreken en de vakantie door te laten gaan. Ze waren gebleven. Maar de drank was in de ban gegaan. Geen druppel meer.
Maar het meest pissig was ze eigenlijk op haar oudste zoon, de oudste en de meest wijze. “Ik heb ze altijd zo geleerd dat ze naar elkaar om moeten kijken. Samen uit, samen thuis.” Blijkbaar had dat niet geholpen.
Het was de eerste keer dat ik besefte dat je met pubers wel kunt denken dat ze het allemaal wel onder controle hebben en het snappen, maar het uiteindelijk toch helemaal niet doen. En dat ook de meest verantwoordelijke ouders er toch een potje van kunnen maken.
