Omdenken: laat je puber jou betalen voor het werk dat jij allemaal doet

Met pubers in huis is je rol als ouder steeds minder verzorgend en steeds meer ondersteunend. En dat lijkt misschien heel vanzelfsprekend, totdat je je realiseert dat je eigenlijk de facilitair medewerker van je kind bent geworden.

Met twee pubers in huis komt er een moment dat je je realiseert dat je jouw rol als ouder die van een facilitair medewerker is. Ik ruim op, was stapels kleren, breng verloren kopjes en borden terug daar waar ze horen: in een keukenkastje!, verplaats schoolboeken zodat niemand erover valt, zorg dat de koelkast is gevuld, beheer hun agenda voor afspraken bij de orthodontist, zorg dat hun bedden worden verschoond en dat gymkleren niet in een vieze natte hoop in de hoek blijven liggen. En mijn pubers vinden dat heel normaal. Die laten zich al deze ondersteunende taken welgevallen, alsof zij zelf de vacature ervoor hebben geschreven.

Zo vinden ze het normaal dat ze naar school/vrienden/sportwedstrijden worden gebracht. Dat er klokje rond een een all you can eat-buffet klaarstaat. En dat ze een keer in de week hun puberlijven tussen knisperend schone lakens kunnen schikken. En ze vinden het niet meer dan normaal dat ík weet wanneer ze naar de tandarts of dokter moeten, hoe laat hun wedstrijd is en wanneer ze een cadeautje moeten kopen voor een jarige huisgenoot.

Dat doe jíj toch?

Hoe vanzelfsprekend mijn pubers dit ook vinden, die rol van facilitair medewerker zit me niet lekker. Ik bedoel, ik vind het prima om de boel een beetje bij te houden en te verzorgen, maar zij vinden het de normaalste zaak van de wereld. Natuurlijk dóe je dat allemaal, toch?

‘Kun jij mijn gymkleren even wassen?’

‘De hagelslag is op, wil jij nieuwe halen?’

‘Kun je morgen gehaktballen maken?’

‘Hoe laat moet ik ook al weer bij de orthodontist zijn?’

‘Breng jij me even?’

‘Haal je me ook weer op?’

‘Kun jij…’?

‘Wil jij…?’

‘Weet jij…?’

Hang er een prijskaartje aan

Het is natuurlijk niet zo dat ik om die rol van facilitair medewerker heb gevraagd, het is me min of meer overkomen. Het verzorgen is gewoon in de loop der jaren omgezet in het bedienen. En hoe makkelijker ik dat deed, die wasjes, ontbijtjes, taxichauffeur spelen en boodschappendienst, hoe normaler mijn pubers dat vonden. Maar ja, daar had ik geen pubers voor. Die moeten zelfstandig kunnen opereren. En klaargestoomd worden voor een zelfstandig leven zodat ik ze met een beetje goed fatsoen op hun achttiende de deur uit kan sturen. Dus gingen we de zaken anders aanpakken hier in huis. Aan elke taak hing ik een prijskaartje, want als pubers ergens gevoelig voor zijn is het hun geld. Wil je dat je kleren gewassen worden? 1,50 euro. Boodschappen? 2,50 euro. Brengen en halen? 5 euro.

En zoals verwacht werkte dat. Ze deponeren nu zelf hun vieze kleren, onder luid protest weliswaar, in de wasmachine, ruimen zowaar wekelijks hun kamer op, en weten ineens alle bustijden uit hun hoofd. Bijna ongemerkt verschuift mijn rol van facilitair medewerker naar manager. En die functieomschrijving, ‘stuurt aan, geeft leiding en controleert’, past me veel beter.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Geen idee meer hoe je kind in elkaar zit? Lees ons boek over leven en overleven met pubers.

Ook leuk:

Als het ineens weer even net zo als vroeger voelt

Aan het einde van een warme dag wilde Saskia nog even naar het strand. Haar twee pubers wilden mee. Dat was lang niet gebeurd....

15 redenen waarom je portemonnee altijd leeg is met een puber in huis

Met pubers in huis is het vaak de vraag: hoe houd je je geld in je portemonnee? Het lijkt een onmogelijke opgave. Als je...

43 dingen die je gaat doen als je hoort dat je puber is geslaagd

Zit jij vandaag samen met je puber ook te wachten op dat ene verlossende telefoontje van school? Grote kans dat je dit dan vandaag...

Hoe Martine’s dochter met vwo-advies uiteindelijk veel gelukkiger werd op de havo

Moet je echt heel blij zijn met een vwo-advies? Martine's dochter was dat wel, maar switchen naar de havo was echt de beste keuze...

‘Mijn zoon jat uit winkels. En ja, dat deed ik vroeger ook’

Maartjes zoon wil niet deugen. Nou ja, hij is geen jeugddelinquent ofzo, maar heeft een duidelijke hang naar alles wat net niet door de...

Goed voor je puber om te weten: waarom poepen in de douche van de caravan geen goed idee is

Er zijn van die dingen die je eigenlijk pas leert als je op vakantie gaat, in de praktijk dus,: een tent zet je nooit...

Amalia gaat helemaal niet naar China

Amalia-watchers waren in rep en roer van de week. Amalia zou -net als haar vader- in de vierde klas in het buitenland naar school...

Genderneutrale kleding? Nee zeg, alsjeblieft niet!

Martine sprong een gat in de lucht toen ze hoorde dat de kinderafdeling van de Hema het onderscheid tussen jongens- en meisjeskleding gaat weghalen....

Hoe Martine’s dochter haar ouders bij de (milieu) les houdt

Van je kind kun je ook veel leren. Zo ontpopt de dochter van Martine zich tot het milieu-geweten van het gezin. Dus de De...

Hoe mooi, én moeilijk, het is om je puberdochter met epilepsie los te laten

De dochter van Charlotte, heeft epilepsie. En dan heeft loslaten wel een heel andere betekenis. Want je kunt de hand van je kersverse brugklasser...

Zelfmoord onder jongeren stijgt, is 13 Reasons Why de oorzaak?

Is het 13 Reaons Why? Die vraag roept het veel hogere zelfmoordcijfer onder jongeren meteen op. Ook bij onderzoeker Jan Mokkenstorm van zelfmoordpreventielijn 113,...

Waarom Quicksand (op Netflix) een serie is die je móet zien

Sebastian is de droom van menig pubermeisje: hij heeft een stinkend rijke vader (en dus een jacht en een huis met een zwembad), hij...

Miriam dacht dat een groep pubers haar verrot zou schelden, maar kreeg uiteindelijk een brok in haar keel

Ineens renden er zeven woedende jongetjes van een jaar of veertien langs Miriam. Ze renden achter een ander puberjongetje aan dat zich probeerde te...