Nu de pubers van Jeanette zich opmaken voor de zomervakantie, denkt zij met weemoed terug aan de zomers uit haar eigen jeugd. Vroeger was het echt niet allemaal beter, of toch wel….?!
• Bruin worden was een heilige missie en over huidkanker hoorde je vrijwel niemand Met mijn blanke huidje lag ik rustig met factor 6 de hele dag te grillen in de volle zon. De iets beter gepigmenteerde durfallen smeerden zich zelfs in met olijfolie. Goed invetten en sudderen maar.
• Vanwege het ontbreken van een continue live verbinding met het thuisfront, wisten je vrienden niet meer over jouw vakantie dan dat wat je kwijt kon op een ansichtkaart. Maar niet getreurd, echte vrienden mochten na de vakantie aanschuiven bij een georganiseerde dodelijk saaie dia-avond.
• Vliegen? Dat was voor de meeste stervelingen niet weggelegd. Met een beetje geluk ging je met de auto en de tent, caravan of vouwwagen naar het zuiden.
• Er waren nog geen handige dakkoffers of bagagekarretjes voor je bagage. Omdat er minstens evenveel mee moest als tegenwoordig, zat je als kind bovenop een dermate hoge berg met spullen dat je met je hoofd bijna klem zat tegen het dak. Gelukkig had niemand het over veiligheidsgordels.
• Van airco hadden we nog nooit gehoord en frisse lucht was in een auto met rokende ouders sowieso een ongekende luxe. Als de zon te fel was, klemden we een handdoek tussen het raampje.
• Gamen of filmpjes kijken was er niet bij tijdens de reis. We kwamen de tijd door met het lezen in de Taptoe, de Okki of het Tina of Donald Duck vakantieboek. Die hadden we vaak al een paar weken liggen maar met heel veel zelfbeheersing netjes bewaard voor de autorit.
• Om de tijd verder een beetje te doden had je de keuze tussen ruzie maken met je reisgenoten, het altijd spannende nummerborden-bingo of een stevig robbertje ‘Ik zie ik zie, wat jij niet ziet…’
• Afleiding had je wel nodig om niet teveel last te hebben van het gekibbel voorin de auto. Er zijn namelijk maar verdomde weinig mensen die goed kunnen kaartlezen.
• Tegen de tijd dat je na de rit die zeker drie uur te lang had geduurd wegens 5 keer verkeerd genavigeerd, eindelijk op de plek van bestemming was aangekomen, kon je je als kind beter snel uit de voeten maken tot het kampement was ingericht. Ik kan me niet herinneren dat mijn ouders ooit zonder huwelijkscrisis aan een vakantie zijn begonnen.
• Hippe strandtentjes of blitse ijssalons? Welnee, het buitenzwembad was ‘the place to be.’ En daar serveerden ze geen sushi of en luxe ingewikkelde ijskoffie maar roze mierzoete schuimblokken, salmiaklollies en softijs met discospikkels.
• Poseren voor de vakantiekiekjes was een serieuze zaak. Omdat het aantal foto’s op een rolletje beperkt was, had je per kiekwaardig moment maar één kans voor een goede foto. Omdat je het resultaat niet meteen kon zien, was het een wilde gok. Tel daar het gebrek aan flatterende filters bij op en het is een wonder als er eentje tussen zat waar je een beetje leuk op stond.
• Nadat je thuis het rolletje had weggebracht naar de fotozaak begon het wachten op het eindresultaat. En ja, het is niet heel verrassend dat dat vaak een beetje tegenviel.
• Er waren nog geen schermpjes dus de avonden werden gevuld met Pesten, Yatzee en Scrabble.
• Wij namen altijd aceton mee naar het strand want dankzij olielozingen in de Noordzee, zaten je voeten na een dagje strand steevast vol met teer.
• Als al je vrienden met vakantie waren, kon je je echt KAPOT vervelen. Niet zoals die watjes van nu met Netflix, telefoon en snapchat. Nee, wij hadden echt heee-le—maaal niets te doen.
