Tijden veranderen, dat hoeven we niemand te vertellen. En om ons heen verandert alles heel snel mee. Dingen die jouw leven als puber makkelijker maakten, we noemen een cd-rek, daarvan heeft jouw puber geen idee wat het is. En al helemaal niet wat je ermee kunt doen. Test het maar, hoeveel van deze dingen kent jouw puber?
- Cd-rek
Met daarin al je zelf bij elkaar gespaarde en zuurverdiende cd’s. Die je soms gewoon op kleur of alfabetische volgorde zette. Want dat stond wel zo leuk. En zocht een stuk makkelijker dan die logge lp’s die we eerst in de kast hadden staan. - Afdruiprek
Een vaatwasser was er niet. Veel te duur vonden je ouders, bovendien had je twee gezonde handen die prima konden afwassen. Wel schafte je moeder een afdruiprekje aan want dan werd het niet zo’n kliederboel. - Paraplubak
Bij ons stond er een in gang. Een cilindervormige bak waar de paraplu’s instonden. Dat waren toen nog niet die inklapbare lichtgewicht dingen van nu, maar hele logge apparaten. Dus had je er wel een aparte bak voor nodig. - Krantenbak
Waar je ook een bak voor had was de krant. Die werd ‘s morgens of ‘s avonds na het grondig lezen opgeborgen in de krantenbak. Lekker makkelijk, wist je alijd waar-ie was. - Stereotoren
Net als die cd’s had je voor die toren hard gespaard. En was je helemaal het mannetje als die vier ‘verdiepingen’ had: radio, versterker, cassettedeck en cd-speler. - Luidsprekers, aan een draad
Bij die toren zaten ook luidsprekers. Niks geen handig draadloos ding, maar twee boxen die je links en rechts naast die toren zette voor het ultieme stereo-geluid. - Telefoonklapper
Wij hadden een bruine. Met een schuifknopje in het midden die je naast een letter schoof waarna de klapper opensprong. Het is bijna niet te geloven hoe state of the art dat was. - Floppydisk
Over state of the art gesproken. Die eerste, slappe, floppydisk, nou, dát was wat. Daar kon je zomaar een bulk teksten op bewaren. - Filmrolletje
Voorzichtig uitpakken. Zorgen dat de film niet overbelicht raakte. Nooit je camera opendoen als de film niet was doorgedraaid. Hopen dat-ie niet zou vastlopen. En goed meetellen zodat je niet nog foto’s aan het maken was als het rolletje vol was. En dan wegbrengen en een week lang duimen dat de foto’s allemaal waren gelukt. - VHS-banden
Een band met je eigen films erop. Die je nota bene zelf kon opnemen – als je ook een videorecorder had uiteraard. - Buzzer/pieper
Berichten buzzen die bestonden uit getallen, je telefoonnummer of een numerieke code. Man, we voelden ons net James Bond. - Goudengids
Elk jaar viel-ie, samen met de telefoongids, op de deurmat. Met een dikke plof. Als je een bedrijf of dienst nodig had was je aangewezen op die gele, dunne pagina’s. - Walkman
Die dikke gele van Sony, wie had die niet? En dan eindeloos rondjes buiten lopen met je eigen muziek op zak. - Bibliotheekkaart
Zo’n dikke kartonnen kaart met je naam erop en alle boeken die je had geleend. En de datum dat je ze weer terug moest brengen. En als er geen stempels waren, werd het gewoon op die kaart geschreven. - Diaprojector
Favoriet onderdeel op de zaterdagavond: dia’s kijken met je ouders. Lang duurde het niet want het apparaat liep altijd vast.
Advertentie
