Heerlijk die pubers, maar soms is het wat lastig in de uitvoering. Omdat ze niet meer per se luisteren naar wat je zegt, en niet doen wat je wilt, en daar ook een mening over hebben.
Met pubers in huis zijn het vooral die kleine dingen die je bij je kind doet of zegt die het leven van ouders met jonge kinderen makkelijk maken, en het leven van ouders met pubers een, ehm, uitdaging?
- Een gezicht schoon boenen met je eigen spuug
Het is zo makkelijk: een lik spuug op je eigen vinger en weg zijn de vlekken in het gezicht van je kind. Die vlekken hebben ze als puber nog steeds, maar nu kun je niet meer even snelsnel dat weghalen. Sterker nog: zodra je iets van die vlekken zegt krijgt je te horen om je er vooral niet mee te bemoeien – ‘Beter zeg je niet hoe ik er uit zie…’ - Zeggen dat vis waterkip is
Pubers zijn niet per definitie betere eters dan kleine kinderen. En waar je die kleintjes nog wel om de tuin kon leiden, weten pubers dondergoed wat er op hun bord ligt en weigeren ze pertinent iets te eten dat ooit liep, zwom, of scharrelde – ‘Ieuw, dat is zó gross’. - Een reep Tony’s/zak chips/pak koekjes leegvreten
Toen die lange lijzen nog klein waren kon je gewoon tussen het koken door een zak van het een of ander soldaat maken en zeggen dat je aan het voorproeven bent. Maar eenmaal puber ruiken ze van 100 meter afstand de E-nummers en conserveermiddelen die jij in je mond stopt. En staan ze voor je het weet met uitgestoken hand naast je – ‘Hoezo eet jij alleen?’ - Siesta houden zit er niet meer in
Die powernap hebben we soms gewoon nodig. Maar du moment dat jij even in alle rust je luiken sluit is voor pubers een startsein om te vragen of hun kleren gewassen zijn, of je weet waar hun bankpas ligt, of ze geld mogen, en of je ze NU kunt overhoren. - Seksen eveneens
Vroeger lagen die kleintjes om 7 uur in bed en had je de hele avond de tijd om bovenop elkaar te springen. Nu is het wachten totdat die pubers een keer naar hun eigen hol vertrekken en hopen dat jij voor die tijd niet in slaap bent gevallen. En nog meer hopen dat ze niet naar beneden komen om te vragen of jij weet waar hun Franse boek is of hun gymtas. - Een gesprek voeren met je partner
Puber hebben een mening. En willen die graag ventileren. Dus als jij even een boom op wil zetten met je partner over het landelijke politieke klimaat, gedoe met flexwerken op kantoor, of dat Trump voor een tweede termijn gaat, reppen die pubers zich onmiddellijk in het gesprek om te vertellen wat zíj daar van vinden. En leren luisteren naar anderen is voor hen nog een aandachtspuntje. Waren ze nog maar klein, dan kon je gewoon zeggen dat jullie aan het praten waren en dat ze moeten wachten tot je klaar bent. Heerlijk! - Aan dingen ruiken om te bepalen wat het is
Is dat poep? Heb je gespuugd? Er is maar één manier om daar achter te komen. En dat is wat je dus deed bij die kleintjes. Zo wist je wat ze hadden gedaan en wat ze hadden gegeten. Een goede manier ook om erachter te komen wie de chocolade heeft opgegeten. Gewoon even ruiken. Maar bij pubers gaat dat trucje niet meer op. Simpelweg omdat je niet meer in hun aura mag komen – ‘Hoezo kom je dicht bij me?’ - De baas zijn over de televisie
Tegen kleine kinderen kun je zeggen dat de televisie ‘op’ is. En dat de tekenfilms gaan slapen. Daar heeft een puber geen boodschap aan, die knalt gewoon via een afstandsbediening-app op zijn telefoon de televisie op Comedy Central om American Dad te kijken. - De baas zijn over de badkamer
De badkamer is de nieuwe hang out voor pubers. En die willen dat je er het liefst zo min mogelijk bent. Vroeger kon je nog samen tandenpoetsen. En werd er snel gedoucht omdat je die kleine nog bang kon maken met verdwijnen in een afvoerputje. Dat gaat bij pubers niet meer op, die douchen een half uur – of langer. - Poepen
Dat was vroeger al een uitdaging, want na 3 tiende seconde lag er een kind voor de wc-deur die jou de hele tijd riep, maar met pubers helemaal. Die zijn vies van alles wat je doet, dus ook poepen. Ze lopen dan ook kokhalzend langs de wc en roepen dat ze gaan emigreren.
Advertentie
