Afgelopen week ontstond aan de keukentafel van Anne een gesprek over seksuele voorlichting. Het onderwerp was bij biologie ter sprake gekomen, maar bij navraag bleek dat vooral een lesje rampenbestrijding te zijn geweest.
De beste man had in zo duidelijk mogelijke taal de voorplanting besproken, wat je moet doen om niet zwanger te raken en hoe je een soa kunt voorkomen. Mijn pubers leerden natuurlijk niks over de leuke kanten van seks, of de ingewikkelde kanten, zoals homoseksuele gevoelens, als dat bloemetjes en bijtjes-verhaal droog wordt opgelepeld en gedacht wordt dat ze het daar dan verder wel mee redden.
Ik ging eens nadenken over hoe wij onze drie kinderen hadden voorgelicht. Op de basisschool hadden we het hele voorplantingsgebeuren verteld en op plaatjes laten zien, en later kwam daar nog bij dat je niks tegen je zin hoeft te doen, gevoelens die er kunnen ontstaan als je verliefd bent en dat porno kijken gezond is, maar dat dat niet is zoals het in de meeste slaapkamers eraan toegaat. Mannen zijn geen dekhengsten, vrouwen komen niet honderd keer achter elkaar gillend klaar. Ze knikten braaf, en snapten de lessen die we voor hun voeten wierpen.
En toch, hadden we ze wel genoeg verteld over de leuke kanten van seks? Of over dat dingen soms ingewikkeld kunnen zijn of voelen? Mijn pubers krijgen meer seksuele voorlichting dan ik ooit heb gehad. Op school was er een verplicht lesjes voortplanting dat nogal monotoon door de juf vanachter een boek werd opgedreund. Thuis werden alle technische zaken besproken, maar gevoelens of hoe dat zat met zoiets als masturberen moest ik maar zelf uitzoeken.
Het is natuurlijk ook best lastig om dingen met een puber te bespreken. Want hoe open kan en moet je zijn? Ik geloof heus dat ze ons horen vrijen, maar dat vinden ze vooral ontzettend gênant, wat het lastiger maakt om erover te praten. Aan de andere kant, toen een van mijn pubers vroeg of ik wel eens gepijpt had, gaf ik toch een beetje een laf antwoord in de trant van dat er mensen zijn die dat lekker en opwindend vinden. En toen de ander vroeg of anale seks nou echt lekker is wist ik ook niet zo goed wat ik moest zeggen. Had ik dat anders moeten doen? Had ik er heel eerlijk over moeten praten?
Ik vroeg mijn pubers of ze het idee hebben dat ze genoeg weten over seks. Ze knikten ferm. Ja, dat hadden ze. En nee, een gesprek hierover was niet nodig, we hadden alles wel zo’n beetje verteld. Ook over gevoelens, ja. Bovendien, als ze iets wilden weten dan konden ze het altijd nog opzoeken op YouTube.
Dat laatste was nieuw voor me. YouTube? Waar kijken ze dan naar? Namen als Linda de Munck en Thomas Brok vielen. Een rondje langs hun vlogs leerde me dat zij openhartig praten over alles wat met seks te maken heeft: anale seks, porno kijken, pijn bij het vrijen, soloseks, beffen, standjes, transgenderseks, wat jongens moeten weten over meisjes, en meisjes over jongens. Frisse vloggers die zonder met hun ogen te knipperen en te stotteren vertellen over de hoed en de rand. Ik snap dat pubers daar liever naar kijken en luisteren dan naar een biologieleraar of hun ouders. Ze zijn eigenlijk de oudere buurmeisjes en – jongens van vroeger. Degene die je uitlegde hoe je moest tongen, of hoe je een bh met een hand los kon maken. En die wist dat je van aftrekken niet zwanger kan raken. Handige informatie die we al hangend in het speeltuintje tot ons namen. En omdat deze buurkinderen wat betreft leeftijd dichter bij ons stonden was het ook niet zo ongemakkelijk om het met hen te bespreken.
Deze vloggers zijn, kortom, reuze handig om in te zetten op ongemakkelijke momenten. Als je niet weet wat je moet antwoorden op een lastige vraag kun je altijd naar hen verwijzen. En hoewel ik mijn pubers ongevraagd allerlei adviezen over seks geef, en zo goed mogelijk de leuke kant ervan uitleg en benadruk, en zo open mogelijk over alles ben, roep ik nu ook: ‘kijk anders even op YouTube’. Want die vloggers kunnen als geen ander uitleggen over zaken als sextoys, orgasmes en masturbeertips.
