Hoe kan het dat ouders niks doorhebben als hun dochter in handen van een pooier valt

Meisjes die in handen vallen van pooiers en op jonge leeftijd gedwongen worden tot prostitutie worden vaak niet gezien door hun ouders omdat die het te druk hebben met zichzelf. Zo’n jongen kan daardoor jarenlang zijn gang gaan. Hoe kan het dat dit onder je ogen gebeurt?

Gisteren stond in De Volkskrant het verhaal van Sterre. Een meisje dat op het vwo zat en eigenlijk een heel gewoon leven had zoals zoveel pubermeisjes van die leeftijd: school, sporten, vriendinnen, chillen. Totdat hij haar ouders gingen scheiden en die scheiding in een vechtscheiding eindigde waardoor Sterre geen veilige thuisbasis meer had. Haar vader werd depressief, haar moeder kreeg een relatie met een man die de boel bij elkaar loog. Lang verhaal kort: Sterre voelde zich ontzettend verdrietig en eenzaam, werd door haar ouders niet gezien en viel in de handen van ene Maarten haar wel aandacht gaf en van haar eenzaamheid en onzekerheid gebruik maakte. Een paar maanden later zat Sterre in een kamertje ergens in een voor haar onbekend huis en werd gedwongen seks te hebben met mannen die ze niet kende.

Het verhaal van Sterre, en dat van veel andere meisjes die op deze manier worden uitgebuit, is weerzinwekkend. Meisjes die op jonge leeftijd tot prostitutie worden gedwongen zijn bang dat iemand erachter komt, bang voor hun pooier en voor de mannen met wie ze seks moeten hebben. Meisjes die zich tegelijkertijd ook schuldig voelen, en vies en beschaamd. Ze durven tegen niemand te zeggen in welke hel ze terecht zijn gekomen, maar hun lichaamstaal laat vaak genoeg zien. Ik ken, helaas, de verhalen van meisjes zoals Sterre. Als journalist interviewde ik slachtoffers van gedwongen prostitutie. Jonge meisjes die in de war en onzeker zijn en in handen van slimme jongens zoals Maarten vallen, die wel luisteren en aandacht geven. Jongens die meisjes inpalmen en daarna uiterst geraffineerd te werk gaan. Ze zorgen dat ze emotioneel afhankelijk worden en dreigen dan alles te vertellen of iemand in hun familie iets aan de te doen. Waardoor zo’n meisje denkt: liever onderga ik het dan dat er iets met mijn familie gebeurt. Bovendien geven ze zichzelf ook de schuld van de situatie, zij zijn toch met die jongen meegegaan? Zij geloofden toch in al zijn mooie praatjes? Zij hebben uiteindelijk toch seks gehad?

Elke keer als ik zo’n meisje had geïnterviewd of als ik erover lees denk ik: waar zijn de ouders? Hoe kan het dat een vader of moeder niet ziet dat hun dochter afglijdt? Hoe kan het dat je zo druk met jezelf bezig bent dat je je dochter niet ziet lijden? Hoe kan het dat je niks merkt? Die meisjes worden vaak jaren uitgebuit terwijl ze ondertussen gewoon thuis wonen. Ik interviewde een keer een meisje van veertien die twee keer per week werd opgehaald door haar ‘vriend’. En pas midden in de nacht weer terugkwam. Toen ik vroeg wat haar moeder daar van vond zei ze: ‘Die was al lang blij dat ik weg ging, want die had het alleen maar druk met zichzelf. Als ik er niet was, hoefde ze zich ook niet met mij bezig te houden.’ Een ander meisje, van 15, zei dat haar ouders zo druk met hun werk waren dat ze soms niet eens doorhadden dat hun dochter niet thuis was. En weer een ander meisje, van 14, zei dat haar ouders na hun scheiding niet meer met elkaar spraken en ze tegen haar moeder zei dat ze bij haar vader was en andersom. Waardoor ze gewoon nachtenlang weg kon blijven.

Ouders die opgeslokt raken in hun eigen bezigheden en sores en hun kinderen als het ware vergeten. Ik probeer het te begrijpen, maar dat lukt niet echt. Ja, ik ben ook druk en heb genoeg sores aan mijn hoofd, maar in die hectiek kijk ik altijd met één oog naar mijn pubers. Hoe kan het dat je als ouder het veranderende gedrag van je kind niet ziet? Die meisjes worden stiller, trekken zich terug, zijn moe en lusteloos, vertellen niks meer, halen slechte cijfers op school, willen niet meer met hun vriendinnen afspreken of sporten en vallen vaak extreem af, of komen juist veel aan. Hoeveel alarmbellen moeten er afgaan? Hoe groot zijn de oogkleppen die je dan op hebt? Hoeveel aandacht moet je aan jezelf geven om je kind niet meer te zien?

Misschien oordeel ik hard, en heb ik makkelijk praten omdat ik niet gescheiden ben of werkweken van 80 uur maak. Maar toch, teleurgesteld zijn over je relatie, een gebroken hart, de zoveelste carrière move; het is gewoon geen redenen om je kind uit het oog te verliezen. Want je hebt als ouder maar één taak: een veilig thuis bieden. En die veiligheid is letterlijk een dak boven je hoofd, maar ook emotionele veiligheid. Tijd om aandacht te geven moet je dus gewoon maken. Het is een kleine moeite om met je kind in gesprek te blijven, om hen vragen te stellen en ze te blijven monitoren: waar zijn ze mee bezig? Gaat alles goed? Hoe voelen ze zich? Een één op één-lijntje met je kind levert zoveel op. Niet alleen weet je wat er dan in zijn of haar leven speelt, hopelijk voorkom je dat je straks net als Sterres moeder zichzelf ongetwijfeld nu afvraagt: waarom was ik belangrijker dan mijn dochter?

 

 

 

 

 

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.

Advertentie

Heb je ons huiswerkhandboek al besteld?

Ook leuk:

Vakantie in het buitenland in 33 opmerkelijke puber-uitspraken

Het is meivakantie, je gaat lekker met je pubers op vakantie. En zij maken die vakantie altijd wat, eh…, interessanter met hun uitspraken. 1. Hè,...

Kan die meivakantie niet voor alle scholen gelijk zijn?

Anne heeft drie pubers op drie verschillende scholen. Die allemaal op een ander moment meivakantie hebben. En dus zit zij een maand lang met...

31 dingen waar pubers van flippen

Vele dingen van onze pubers herkennen we omdat we zelf ook een puber zijn geweest. Maar drama om wifi, 5G, of gamen, daar kunnen...

Hoe kom je als gothic puber de zomer door? Klikbeet weet het!

Je zal maar gothic zijn terwijl die vrolijke zomer voor de deur staat. Wat doe je dan? Want een beetje gothic huppelt niet vrolijk...

Meneer Rutte, kunnen de scholen weer open? Ik vraag dit voor mijn huis

Na deze tweede lockdown, mét avondklok, is er niet veel meer over van het huis van Saskia. De keuken, badkamer, het toilet, de puberslaapkamers;...

Andere Tijden: de jeugd van tegenwoordig

Het televisieprogramma Andere Tijden is een heerlijke trip down memory lane. En een fijne geschiedenisles voor onze pubers. De aflevering De jeugd van tegenwoordig...

Heerlijk: puberdagboeken voorlezen als televisieprogramma

Zou jij het durven? Nederlanders lezen voor een nieuw televisieprogramma hun puberdagboeken voor. Je weet wel, die epistels van toen je zo'n jaar of...

Uit onderzoek blijkt dat pubers minder en slechter lezen, maar is dat wel zo?

Uit onderzoek blijkt dat Nederlandse pubers steeds slechter zijn gaan lezen. Zo slecht dat ze niet echt begrijpen waar een tekst over gaat. Bovendien...

Help! Mijn kinderen zijn normaal!

De kinderen van Marloes hebben geen etiketje. En zo onderhand begint ze te denken dat zij de enigen zijn. De leraar die ik ontmoette...

Pubers die zich vervelen? Geef ze een elastiekje!

Heb je pubers ondersteboven van verveling op de bank hangen? Gooi een paar elastiekjes hun kant op en ze zijn uren zoet. Fotograaf Wes...

Heerlijk herkenbare video waarop Máxima vanaf haar werk even met haar pubers belt

Iedereen kent dat wel. Jij zit op je werk en jij moet op afstand even de opvoeder zijn. Dus je schreeuwt door de telefoon...

Puber Vakantie Bingo

We zijn dol op spelletjes. Helemaal als we met vakantie zijn. Bingo is favoriet. Dan hebben we iets te doen als de pubers met...

Vanavond lekker dansen met John en onze pubers!

Even terug naar 40 jaar geleden (toen we zelf nog geen eens pubers waren ;)), naar de film waarin de onvolprezen John Travolta, de...