Hoeveel zakgeld je je puber moet geven, is een regelmatig terugkerend onderwerp dat ouders onderling bespreken. Martine heeft weliswaar heel goed gekeken naar de site van het Nibud en haar pubers krijgen precies de voorgeschreven hoeveelheid kleedgeld. Maar dat is gerekend buiten de Tikkies die ze geregeld sturen en de andere boodschapjes die ze tussendoor doen. En dan zijn die pubers van Martine big spenders.
Mijn dochter, op de app: ‘Mag ik een tikkie voor zalm? Ik heb heel erg trek!’
Zalm? Denk ik. Ik kijk nog even in mijn agenda. Het is geen zondag en ook nog lang geen Kerst.
Mijn zoon, als ik zeg dat ik naar de sportwinkel ga: ‘Kun je voor mij wat voetbalkousen meenemen?’
Voetbalkousen? Ik heb toch een maand geleden nog een paar gekocht?
Mijn dochter weer, die vindt dat ik geld moet voorschieten voor een cadeautje voor een vriendinnetje. Mijn zoon daarna voor kaartjes voor de film. En ja, hij weet het, iets lekkers uit de winkel van de bios moet hij zelf bekostigen.
Mocht je je afvragen wat pubers duur maakt: dit soort kleine dingen maakt pubers duur. Want bij elkaar is het toch een heel bedrag wat ze zoal bij elkaar consumeren buiten het zakgeld om. Want voor al die micro-bedragen bij elkaar, kun je zo een volle tas boodschappen halen.
Zakgeld
Mijn kinderen krijgen niet buitengewoon veel zakgeld, € 15,- per maand. Maar daar hoeven ze eigenlijk niet heel veel voor te doen. Nou ja, niks eigenlijk, zie boven. Ze krijgen ook kleedgeld: precies het voorgeschreven bedrag van € 50,- per maand. Ik betaal wel hun telefoons: toestellen die eerst van ons zijn geweest en daarna naar hen gaan. En het zijn geen big spenders. Voor hen geen dure merkkleding, of megadure sneakers. Mijn dochter loopt bijvoorbeeld al sinds vorig jaar op dezelfde Vans.
Maar het geld gaat dus wel op aan andere dingen. Bij mijn dochter niet aan kleren, maar aan sushi van Albert Heijn, broodjes in de kantine en ‘dingen van de Jumbo’. Mijn zoon mag graag regelmatig doorzakken bij MacDonald’s. Voor de duidelijkheid: deze uitspattingen financier ik dus niet maar betalen ze van hun kleed- en zakgeld en het geld dat ze verdienen met werken.
Tikkie
Het geld van mijn dochter is dan ook iedere maand schoon op. En dan komen de betaalverzoeken in een sneller tempo binnen dan normaal. Inderdaad een Tikkie hier voor zalm, een tientje daar om met vriendinnen naar de film te gaan of ik graaf nog een tegoedbon op van een winkelketen die ik voor mijn verjaardag heb gehad.
En ik hoor je denken: ‘Je moet grenzen stellen’ en: ‘Op is op’. Klopt. Het gaat op het lijstje goede voornemens van volgend jaar. En mijn kinderen krijgen een lesje ‘Latte factor’.
Dat is de theorie dat wanneer je iedere dag een Latte koopt bij de Starbucks en je € 4,- kwijt bent, je langzaamaan steeds armer wordt. Want keer vijf werkdagen is dat toch twintig euro, terwijl je natuurlijk ook gewoon een kop koffie van thuis mee kunt nemen, of tappen op het werk. En als je die iedere per maand spaart, dan is dat toch zo’n 1000 euro per jaar. Ik weet wel wat voor telefoon ze daarvan zouden kopen. Zet ik mezelf ook meteen op rantsoen.
***
