Marieke bezocht met haar pubers een heel scala aan open dagen van middelbare scholen en toen ze daar eenmaal klaar waren een heel scala aan open dagen van mbo’s. Ze waarschuwt alvast: trap niet in de rode loper en ballonnen-fuik.
Toen ik, in de jaren tachtig, van de basisschool naar de middelbare school ging, werd op basis van de Cito-toets mijn middelbare school bepaald. Wie op een christelijke basisschool zat, ging afhankelijk van de Cito-score naar een christelijke lts, leao, huishoudschool, mavo/havo of een christelijk lyceum. Zat je op een openbare basisschool, dan was het de openbare lts, leao, huishoudschool, mavo/havo of het openbare lyceum. Zo simpel was het. Niks open dagen. En omdat diezelfde regel ook voor je vrienden en vriendinnen gold, ging je met een aardig clubje bekenden door naar de middelbare school.
Rondkijken op tig scholen
Hoe anders is dat nu. Vanaf groep 7 kunnen de pubers in spe op basis van een voorlopig advies alvast bij de scholen rondkijken. En met twee kinderen kort na elkaar die elk vanaf groep 7 alvast moeten gaan shoppen voor een middelbare school, loop je dus drie of 4 jaar achter elkaar verschillende zaterdagen op middelbare scholen rond te sloffen. En waarom? Het hele circus op die dagen is vooral bedoeld om een zo onrealistisch mogelijk beeld te geven en zieltjes te winnen, niet om een goede indruk te geven van hoe de school werkelijk is.
We zien ballonnen en een glimlachend welkomstcomité bij de ingang, in de gymzaal een speciaal voor de gelegenheid ingehuurde klimwand, in het scheikundelokaal spannende proefjes, en ga zo maar door. De gangen hangen vol met kunstwerken uit de eindexamenklassen en foto’s van leuke kamp-momenten en er lopen overal pubers rond die je wel willen helpen een nog leuker lokaal met nog leukere proefjes of demonstraties te vinden op deze school. Er staan feestelijke tafels met gratis koffie, limonade en versnaperingen in de gang. Iedereen haalt alles uit de kast om de pubers in spe te overtuigen dat dit de beste en vooral een de leukste school is.
Verrassingen achteraf
Als je dan zo’n driekwart jaar later voor de eerste ouderavond op school komt, blijkt dat je puber niet heeft overdreven over hoe ziek stom en saai de school is. Het is net als in de politiek. Tijdens de verkiezingsronde heeft niemand het over bezuinigingen op zorg of onderwijs of de aanpak van het fileprobleem met tolpoortjes of accijnsverhogingen. Nee, dit soort verrassingen komen pas na de verkiezingsuitslag.
En dus loop ik zonder ballonnen en welkomstcomité door en wacht in een saaie bakstenen gang zonder leuke kunstwerken of foto’s op een oncomfortabel stoeltje op mijn beurt bij de mentor, om er na dik een uur achter te komen dat de mentor op die school waar “persoonlijke aandacht zo belangrijk” was, niet komt opdagen maar ook niet heeft afgezegd of (de keer erna) eigenlijk niet eens een goed beeld heeft van wie mijn zoon is totdat de cijferlijst (met foto) erbij wordt gehaald (tja, een van de weinigen met “maar 1 onvoldoende”, en dus niet de hoogste prioriteit). Wat is er gebeurd met de verkiezingsbelofte van “in elk kind op zoek gaan naar zijn of haar persoonlijke talent, en de puber helpen dit talent verder te ontwikkelen”?
Advies: negeer de ballonnen
We zijn inmiddels een aantal jaren verder en hebben na de 4 jaren shoppen voor middelbare scholen ook de open dagen voor het mbo, verkort mbo en hbo (nog veel meer keuze) achter de rug. En binnenkort gaan we weer shoppen voor een vervolg op het mbo. En zonder overdrijven… we worden er steeds beter in.
Het advies van mij én mijn pubers: negeer de ballonnen, laat je niet beïnvloeden door de gratis rugzakken, pennen, notitieblokken en usb-sticks (maar graai gerust), ook niet door de leuke reisjes (die moet je als ouder toch zelf betalen) of de schaal met chocola (ook hier geldt: als ze er toch staan, graai gerust). Vraag in plaats daarvan een van de minst behulpzame pubers wat hij nu leuk en vooral ook minder leuk vindt op deze school. Vul dat beeld aan met een bliksembezoekje op een normale schooldag een maand later, et voilà… dat is de school zoals hij waarschijnlijk de rest van de schooltijd eruit zal zien. Take it or leave it. Mooier wordt het helaas niet.
