Eindelijk, het moment waar je lang op hebt gewacht is gekomen; je puber is tot de conclusie gekomen dat zijn uitgavenpatroon niet overeenkomt met de hoeveelheid zakgeld die jij bereid bent om te geven. Je puber gaat volledig zelfstandig op zoek naar een baantje. Maar dat is zo makkelijk nog niet …
Dingen die pubers roepen als ze een baantje zoeken
- Weet jij waar ik nou een baantje kan vinden?
- Wil jij niet even voor me zoeken dan?
- Kun jij mijn sollicitatiebrief niet schrijven?
- Kan ik niet een DM sturen dan via Insta?
- Ik kan best via whatsapp solliciteren, dat doet iedereen.
- Kan ik een mail beginnen met “Heeeey mensen!”?
- Wat moet ik in zo’n mail zetten?
- Ik wil bij mijn vriendinnen werken, maar dat is te ver fietsen kan jij me niet elke dag brengen?
- Mijn vriendinnen werken bij hun vader in het bedrijf, kan dat bij jullie ook?
- Kan jij niet je eigen bedrijf beginnen dan, dan kom ik bij jou werken.
- Sorry hoor, maar een krantenwijk ga ik echt niet doen.
- Sorry hoor, maar vakkenvullen ga ik echt niet doen.
- Sorry hoor, maar achter de kassa ga ik echt niet doen.
- Sorry hoor, maar (verzin nog 27 prima bijbaantjes) ga ik echt niet doen.
- Ik denk dat ik wel iets bij een advocatenkantoor zou kunnen doen, of iets met paarden.
- Ik wil gewoon iets makkelijks en het moet ook goed betalen.
- Ik kan niet meer dan 2 uur in de week werken, toch? Ik moet ook vrije tijd hebben.
- Sorry hoor, maar dat salaris is echt te laag, dat ga ik echt niet doen.
- Wat deed jij vroeger voor baantje dan?
- Wat verdiende jij dan?
- En hoeveel is dat in Euro’s?
- Jawel, dat gesprek was gisteren, maar dat ben ik vergeten
- Had ik dat af moeten zeggen?
- Ik ben afgewezen omdat ik teveel smileys had gebruikt in mijn appje.
- Kan ik echt niet meer zakgeld krijgen?