Nu het weer kan, bezoeken we al dan niet online allerlei open dagen van middelbare scholen. Je komt erachter dat wat zij belangrijk vinden, niet per se onze smaak is. We zetten even op een rijtje wat dat kan zijn.
-Het kantine-aanbod hoeft niet per se gezond te zijn. Mijn kind vond het bijvoorbeeld belangrijk dat er Turkse pizza’s en Chocomel in het aanbod zaten. Ook of er roze koeken waren bleek een keuzecriterium. Jij kijkt of ze ook appels hebben, fruitsalade en bruine boternhammen.
–Ook heel belangrijk -volgens mijn pubers- de ligging van de school ten opzichte van de dichtstbijzijnde supermarkt. Jij denkt nog dat ze jouw versgesmeerde boterhammetjes blieven? Vergeet het maar. Albert Heijn heeft verse kaasstengels, croissants en familiezakken M & M’s. De boterhammen gaan ‘toedeledokie’, in de prullenbak.
-Hét keuzecriterium van de puber van tegenwoordig: is de school een iPadschool? Jij verdiept je in de leermethoden, je puber heeft de specs van de verplichte computer al uitgezocht en ziet de schoolkeuze vooral als een aanleiding tot de aanschaf van een gloednieuwe gadget waar ze eens een keer niet zelf voor hoeven te sparen.
-Romereis? Echt. Zo. Saai. De school waar jouw kind het liefste heen wil, is een school die op zijn minst een reisje naar New York op het programma heeft in de vierde of vijfde.
-De school geeft geen huiswerk. Het lijkt het ultieme sprookje voor je puber, maar het is echt zo. Sommige scholen geven geen huiswerk op. Dat maken kinderen in de les, of de school hanteert vaste schooltijden. En als ze thuis zijn, mogen ze doen waar ze zin in hebben.
-Heel vaak het eerste uur vrij. Als je puber bent, dan wil je natuurlijk zo min mogelijk op school zitten. Dus je wilt heel veel dagen in de week het eerste uur vrij zijn. Vooral op maandag. En je wilt natuurlijk ook nog heel graag ook nog heel graag vroeg thuis zijn. Zie hieronder.
-Veel uitval. Een zieke leraar is altijd reden tot feest. Het eerste dat mijn zoon ‘s ochtends doet is kijken op zijn roosterapp. Als er in de slaapkamer een gejuich losbarst, dan is de leraar van het eerste blokuur ziek. Een school met een half overspannen lerarencorps waarvan de leden om de haverklap bezwijken onder de werkdruk, krijgt sowieso een dikke plus van onze kinderen. Terwijl jij piekert over het lerarentekort en hoe het toch verder moet met het onderwijs, je puber draait zich nog een keer lekker om of geniet van een vrije middag met zijn gamecomputer.
–Een nieuwerwetse onderwijsmethode die jij niet snapt, maar je pubers wel tot in alle finesses weten te doorgronden. Waarin vrijheid van het individu voorop staat. Modulair leren, werken in groepen en teams en iedereen op zijn eigen niveau. 21st skills. Jij snapt geen reet van hoe die leraren dat van al die kinderen kunnen bijhouden, maar je kind vindt dit dus echt fantastisch. Jij vraagt je af hoe ze in godsnaam een diploma krijgen in deze chaos.
