Voor het eerst geen sinterklaas vieren, dat is best gek

Saskia vierde vol enthousiasme jarenlang sinterklaas met haar gezin. Met cadeaus, gedichten, surprises, zelf gebakken pepernoten en erwtensoep – een traditie die lang geleden in haar familie in ontstaan. Maar dit jaar hoefde het niet zo van haar pubers. 

De eerste keer dat ik als volwassene weer Sinterklaas vierde was toen ik zwanger was van mijn oudste. Een paar weken eerder had de zwangerschapstest een positieve, dikke streep getoond en toen was het voor mij evident dat we sinterklaas zouden gaan vieren. Mijn vriend, we kenden elkaar nog maar een paar maanden, dus het was even aftasten op bepaalde gebieden, dacht dat ik gek was geworden. Wie viert er nu sinterklaas voor een embryo? Onder het mom van het zijn de hormonen en spreek die vooral niet tegen pakten we dat jaar cadeautjes voor onszelf en de nieuwe baby uit. Ik was krap 7 weken zwanger.

Sinterklaas bij oma

Dat ik sinterklaas graag vier komt door de goede herinneringen aan 5 december. De familie van mijn moeder, een gezin met drie jongens en drie meisjes en een superoma als opperhoofd vierde sinterklaas met een hoofdletter S. De hele familie, op hoogtij dagen waren dat 13 volwassenen en 13 kleinkinderen, verzamelde zich in het 25 vierkante meter tellende woonkamertje van mijn oma. Als iedereen voorzien was van warme chocolademelk en een handvol pepernoten zei mijn oudste oom dat hij nog even iets uit de auto moest pakken. Na een paar minuten zagen we dan ineens een mijter langs het bovenraampje van de woonkamerdeur schuifelen en begonnen alle dertien kleinkinderen te gillen. Na een pepernotenregen stonden er zakken cadeaus in de gang.

Later maakten de zakken cadeaus plaats voor buitenissige surprises met hilarische gedichten. Het waren heerlijke middagen die overgingen in rumoerige avonden waarbij er veel en hard werd gezongen en alle volwassenen dansend in de kleine woonkamer van mijn oma stonden. Dus ja, als dat je herinneringen zijn dan vier je natuurlijk ook sinterklaas. Mijn vriend had dus geen keus.

Naar hartenlust 5 december vieren

De sinterklaasavonden bij ons thuis begonnen klein. De eerste keer met een kind erbij was ruim drie maanden na de bevalling van mijn oudste. Die begreep er natuurlijk niks van en huilde de hele avond. Daarna werd het beter. Er kwam nog een kind bij en, hoe leuk, we verhuisden naar een Anton Pieck-dorp waar sinterklaas groots werd gevierd. Ik wentelde me elke december weer in het feestgedruis.

De afgelopen achttien jaar heb ik sinterklaas naar hartenlust kunnen vieren. Heerlijke avonden met stuiterende kinderen, met een sinterklaas die plotseling langskwam, met schoenen zetten en heel hard zingen, met wortels en bakjes water, met tekeningen, met verlanglijstjes schrijven in hanenpoten, met De Speelgoedfolder, met voorlezen en pepernoten bakken.

En toen ze van hun geloof af waren gevallen kwamen de surprises en gedichten en avonden dobbelen en aan tafel zitten, met vrienden die aanschoven, liedjes zingen en spelletjes spelen. En elke keer was het zo ontzettend leuk. Het was heel mooi om op die ene dag in december net even een tikje meer verbonden te zijn dan normaal. Om heel even samen te zijn zonder die telefoon, om te lachen om hilarische surprises en om verbaasd te zijn over rake, grappige en bijzondere gedichten. En om samen pepernoten te bakken want dat hoorde er óók bij.

In een hoekje huilen

Dit jaar ging ik ervan uit dat we gewoon op Sinterklaas weer rond de keukentafel zouden gaan zitten. Maar ja, de oudste moest werken en daarna met vrienden eten en nog iets in de stad doen, dus die was er niet. De jongste had afgesproken met haar vrienden om naar de film te gaan. ‘Maar het is Sinterklaas’, stamelde ik. Daar hadden die pubers natuurlijk helemaal niet aan gedacht. Want Sinterklaas is toch voor kinderen? Ze geloven geen eens meer. En nu is het na achttien jaar de eerste keer dat er geen gedichten zijn, geen cadeaus, geen surprises, geen sinterklaas die ineens voor de deur staat en zelfs geen zelfgebakken pepernoten. En dat is best gek. Een traditie die in één keer, zonder aankondiging, zo, poef, is afgelopen. Met pubers weet je eigenlijk nooit zo goed waar je aan toe bent. En dat is oké, want zij hebben ook hun eigen leven, maar nu vind ik dat gewoon even heel stom. Als jullie het niet erg vinden ga ik stil in een hoekje Dank u Sinterklaasje huilen.

Schrijf je in voor onze nieuwsbrief

We spammen niet! Lees ons privacybeleid voor meer info.


Geen idee meer hoe je kind in elkaar zit? Lees ons boek over leven en overleven met pubers.

Ook leuk:

15 banen die je als puberouder met gemak combineert

Als puberouder heb je het er maar druk mee. Want naast je werk heb je namelijk nóg 15 andere banen die je combineert met...

Pubers raken alles kwijt, maar maken zich er niet echt druk om

De pubers van Saskia zijn vaak dingen kwijt: sleutels, ov-kaart, kleding, schoenen, fiets. Zij wordt er gek van, maar haar pubers maken zich er...

25 dingen die gebeuren als jij een ochtend zoals je pubers zou hebben

Onze pubers klagen wel dat ze het zo zwaar hebben en zo, maar eigenlijk hebben ze een heel lekker leventje. We zouden dan ook...

De perfecte reactie op een sexting-verzoek

Jacquie Ross is een 16 jarig meisje uit North Carolina en zoals veel tieners kwam ze in aanraking met een jongen die haar via...

Kijken! Die van jou is zo erg nog niet…

Stel je dochter breekt de tent af, of je zoon komt thuis met een wel heel lelijke tatoo. Hoe zou jij reageren? Subtiliteit is...

Grappig: deze Russische vader gaat helemaal uit zijn plaat

Deze vader noemt zichzelf Angry Russian Dad, en inderdaad: hij is heel erg boos op zijn zoon. Die ellendeling zit de hele dag te...

Pubers hebben eigenlijk een hekel aan sociale media

Dachten wij dat onze pubers sociale media het leukste vinden op aarde, dan zitten we mis. Ze hebben er, net als wij, een haat/liefde...

Dit vinden je pubers spannend: een chocoladeletter met rum-cola smaak

Waar is de tijd gebleven dat chocoladeletters alleen kwamen in melk en puur en met nootjes? Zelfs karamel-zeezout is tegenwoordig normaal, óók in pepernoten....

Slim of gestoord? Deze moeder laat haar dochter bewijzen waar ze is via selfies

Oké, we zijn allemaal wel eens bezorgd om onze pubers. Zijn ze echt waar ze zeggen dat ze zijn? Zitten ze inderdaad te gamen...