Martine keek bijna vaker op Magister dan op Facebook. Maar ze kwam erachter dat het juist beter is om niet altijd alles te willen weten van je kind.
Met de mobiele versie van Magister kun je als ouder een pushmelding op je telefoon krijgen als je kind een nieuw cijfer haalt. Zelfs politici bemoeien zich er nu mee. Dit soort apps schendt de privacy van leerlingen, zo riep D66 Tweede Kamerlid Paul van Meenen een paar jaar geleden. “Ouders hoeven echt niet te weten of de leerling een keertje in het fietsenhok aan het zoenen is”, zei hij tegen de NOS.
Ouders weten soms sneller dat hun kind een goed of slecht cijfer heeft voor een proefwerk. Ik ben het totaal eens met deze stelling. Ik heb Magister al een tijdje niet meer op mijn telefoon zitten. En dit is waarom.
Ik vond het best spannend met die zoon van mij in de eerste klas. Plannen was bijvoorbeeld nog een dingetje en de gamecomputer oefende een onweerstaanbare aantrekkingskracht op hem uit. Dus ik zat er bovenop. Magister was best een uitkomst. Zo kon ik precies zien wat hij allemaal deed op school. Als hij thuiskwam na een lange dag op school, zat ik al met de thee klaar om hem ofwel te feliciteren met zijn fantastische cijfer of te troosten als het toch niet zo heel goed bleek te zijn gegaan. Daar zat hij niet altijd op te wachten.
Op een dag kon ik Magister niet meer in. Ik baalde, want ik keek er bijna even vaak op als op Facebook. Wat bleek: mijn zoon had mijn telefoon gepakt toen ik even naar Albert Heijn was en had het wachtwoord veranderd. Niet zomaar natuurlijk. Hij had een 1 gehaald en hij voorvoelde natuurijk al dat hij daarover met mij heel lang zou moeten praten en misschien wel ruziemaken.
Inmiddels weet ik van pubers (in ieder geval van de mijne) dat ze liever niet willen dat je je altijd overal mee bemoeit. Dat ze ook zelf dingen willen oplossen en uitproberen. Bijvoorbeeld hoe het werkt als je een keer niks leert voor school. Je kunt wel vertéllen dat ze dan een 1 halen, maar dat nemen ze niet per se van je aan. Dat moeten ze zelf ondervinden en oplossen.
Ik heb gedurende mijn schoolcarrière ook proefwerken verprutst en er met de pet naar gegooid, net als iedereen. Falen hoort erbij, en je fouten herstellen ook. Maar met iedere keer kijken op Magister geef je je kind daar de kans niet echt voor. Ik was eerst heel pissig dat mijn zoon het wachtwoord had veranderd, maar ik zag het ook als een signaal. Namelijk: back off, mama.
Ik haalde Magister van mijn telefoon. We hebben de afspraak dat hij zelf mag vertellen welk cijfer hij heeft gehaald. Dat gun ik hem ook. Want er is toch niks meer aan als je goed nieuws hebt en de ontvanger van het nieuws weet al wat je gaat zeggen?
Oké, af en toe log ik in. En soms staan er ook vieren tussen. Maar ik slaag erin mijn mond te houden. Als het gemiddelde boven de zes blijft, dan wacht ik nu met mijn commentaar tot aan het paasrapport. Of hij al heeft gezoend in het fietsenhok, dat zou ik natuurlijk wel graag willen weten. Maar daar zijn gelukkig nog geen apps voor.
