Martine verbaast zich er iedere dag weer over hoeveel haar zoon van 13 aan eten wegstouwt. ‘Hij heeft het ritme van een Tour de France-renner. Bunkeren en heel veel slapen.’
Twee boterhammen, boter erop, laag pindakaas, een flinke berg hagelslag. Boterhammen op elkaar leggen, doorsnijden en opeten. Het is het succesrecept van mijn zoon van 13, sinds hij zelf zijn brood kan smeren.
Tegenwoordig herhaalt hij dit nog een keer of twee, het liefst een uur voor het avondeten. En dan schuift-ie rustig nog een heel bord pasta naar binnen. Tussen de zooi op zijn kamer vind ik regelmatig lege verpakkingen chocopinda’s van Albert Heijn, zijn favoriet, en andere cacaofantasie. Dat is dus nog los van wat hij aan koek en chocola uit mijn kast graait.
Vorig jaar zomer was het nog een krielkip met een piepstemmetje. Sindsdien zit er ongeveer twintig centimeter aan: in de lengte welteverstaan. In de breedte niet. We zijn inmiddels drie schoenmaten verder. Zijn zusje noemt hem ook wel ‘De Hobbit’. Groeien is blijkbaar topsport. Hij heeft het ritme van een Tour de France-renner: enorm veel bunkeren in combinatie met ontzettend veel slapen. Het verschil met Tom Dumoulin is alleen dat hij het liefst de hele dag op zijn reet voor de televisie zit te gamen.
Dat puberjongens de oren van je kop vreten is bekend, maar hoeveel eigenlijk? Een jongen van dertien heeft 2400 kilocalorieën per dag nodig, zo rekende voedingshoogleraar Jaap Seidell laatst voor in Het Parool. Wij vrouwen ‘mogen’ er 2000 per dag, als we niet willen aankomen. Maar is jouw vreetzak zestien geworden, dan eet hij zelfs 1200 kCal meer.
Volgens mijn dieet is dat een reep Tony Chocolonely karamel-zeezout per dag extra. Of tien flinke bellen witte wijn (hips!). Die extra energie hebben jongens in de groei nodig voor de opbouw van spieren, zo’n 12 kilo meer dan meisjes. Die mogen ook wel wat meer eten: met 13 jaar 200 meer en met 16 jaar 500 meer dan een volwassen vrouw. Dat komt doordat meisjes in de groei meer vet en minder spieren kweken dan jongens. Dat is handig voor later, als ze moeten borstvoeden en baren. Ik hoor je dochter al roepen: ‘niet eerlijk’.
Dat klopt. Maar eenmaal dat eetpatroon gewend, bestaat het risico dat hij er ook mee doorgaat als die voeten, spieren en botten zijn uitgegroeid. Dus als mijn rupsjenooitgenoeg straks in een studentenhuis zit en alleen maar bier zuipt en chips vreet, dan vliegen de kilo’s er echt wel aan. En als hij daarmee doorgaat als hij een baan krijgt op kantoor, heeft-ie op zijn veertigste net zo’n buik als zijn vader.